มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
+12
Fliz flamme
myeleven
Mashiro-Hiro
ピエロココ
凶死郎 ナット
Bakunetsu Japan
shiotari atsusa
jass-blue2020
lovlyprao
羽島 花
kagura ai
fujiwara
16 posters
หน้า 8 จาก 8
หน้า 8 จาก 8 • 
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Fri Apr 19, 2013 8:54 pm
ฮ่ะๆๆๆๆๆ นอนคิดพล็อตต่อไป////////////หลลานชายน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก#ผิดSaki Kakashi พิมพ์ว่า:羽島 花 พิมพ์ว่า:ในนึงก็อยากให้เจอนะ ใจนึงก็อย่าดีกว่าเดี๋ยวคิโดจะทำฮานะเจ็บอีก(มันอินเกิน)Saki Kakashi พิมพ์ว่า:อยากให้เจอกันแบบจังๆเร็วๆจัง
งั้นฮานะซังก็จงเล่นตัวต่อไป #ผิด
แต่อีกใจก็ปรับความเข้าใจกันให้ได้นะ #ถูก
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sat Apr 20, 2013 7:18 pm
มันคือความจริงค่ะ!! #ถูกน้าาาา羽島 花 พิมพ์ว่า:ฮ่ะๆๆๆๆๆ นอนคิดพล็อตต่อไป////////////หลลานชายน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก#ผิดSaki Kakashi พิมพ์ว่า:羽島 花 พิมพ์ว่า:ในนึงก็อยากให้เจอนะ ใจนึงก็อย่าดีกว่าเดี๋ยวคิโดจะทำฮานะเจ็บอีก(มันอินเกิน)Saki Kakashi พิมพ์ว่า:อยากให้เจอกันแบบจังๆเร็วๆจัง
งั้นฮานะซังก็จงเล่นตัวต่อไป #ผิด
แต่อีกใจก็ปรับความเข้าใจกันให้ได้นะ #ถูก
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Fri May 10, 2013 11:22 pm
- Spoiler:
- เช้าวันรุ่งขึ้น เหล่านักเตะไรมงมาซ้อมที่สนามเช่นเคย
คิโด : หยุดซ้อมก่อน!!! วันนี้ฉันมีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนฟัง
คิโดเรียกทุกคนที่กำลังฝึกซ้อมอย่างขยันขันแข็งมารวมตัวกันข้างสนาม
ชินโด : ครับโค้ช!!!
ชินโดรับคำพลางเรียกเหล่านักเตะในทีมมารวมตัวกันที่ข้างสนาม
เคียวซึเกะ : มีอะไรเหรอครับโค้ช
คิโด : ฉันได้รับคำสั่งด่วนให้กลับไปเคลียงานที่อิตาลี คิดว่าน่าจะเสร็จภายใน 5 วันนี้ เพราะฉะนั้นใน 5 วันนี้ อาจารย์โอโตนาชิ จะดูแลพวกเราเอง
ฮารุนะ :ห๊ะ!!! ตะ..........แต่ว่าพี่ชาย
หญิงสาวผู้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมร้องเสียงหลง
คิโด : พี่มีแผนไว้แล้ว
ชายผู้เป็พี่กระซิบให้หญิงสาวฟัง
ฮารุนะ : คะ............ค่ะ
--------------------------------------
บนห้องพักของคิโด
ฮารุนะ : นี่พี่ชายคิดอะไรอยู่เนี๊ยะ จู่ๆก็จะกลับไปเคียงานที่อิตาลีซะอย่างนั้น
คิโด : ก็พี่ต้องกลับไปฉลองแชมป์กับแฟนๆนี่
ฮารุนะ : อ้าวแล้วพี่กลับมาก่อนปิดฤดูกาลเหรอ
คิโด : อืม.............ก็เทย์โคคุให้กลับมาเป็นโซซุยของที่นั่นนี่
............................................................................................
ช่วงพักลางวันของวันนั้นฮิคารุแอบวิ่งมาที่ป่าท้ายโรงเรียนคนเดียว
ฮิคารุ : เซนเซฮะ!!! เซนเซ อยู่ไหมฮะ
“ก็อยู่นี่แหละ เรียกอยู่ได้”
เสียงใสๆตอบรับเสียงเรีกของเด็กชายผมม่วง
“ว่าไงมาซากิคุงตามฮิคารุคุงมานี่มีอะไรกับฉันรึเปล่า”
เสียงใสใสดังขึ้น
ฮิคารุ : อ่ะ.................เอ่อ เซนเซเข้าใจอะไรรผิดรึเปล่าฮะผมมาคนเดียวนะฮะ
“งั้นเธอลองไปดูที่พุ่มไม้ด้านหลังสิ”
หญิงตรงหน้าพูดขึ้น..............เด็กชายคู่สนทนาหันไปมองพุ่มไม้ด้าหลังพลางสืบเท้าเข้าไปใกล้ แล้วค่อยๆเอื้อมมือออกไปเพื่อแหวกพุ่มไม้
ฮิคารุ : คะ............คุณคิริยะ!!!
เด็กชายร้องอย่างตกใจ
“เธอตามฮิคารุคุงมาทำไมจ๊ะ”
หญิงสาวพูดยิ้มๆ
คิริยะ : อ่ะ...............เอ่อ...................ผมเอ่อ..........................
“เห็นฮิคารุคุงแยกตัวออกมาคนเดียวก็เป็นห่วงเลยตามมาดู”
หญิงสาวต่อประโยคของมาซากิจนจบ ทำให้ เจ้าตัวถึงกับหน้าแดงแป๊ดเลยทีเดียว
“ใช่ไหมล่า~~~~”
หญิงสาวพูดอย่างร่าเริง
คิริมะ : ม่ะ...........ไม่ได้เป็นห่วงซักหน่อย!!!
เด็กชายผู้มีผมสีฟ้าพูดพลางเดินหนีทั้งสองออกไป
ฮิคารุ : คุณคิริยะ!!!
เด็กชายผมม่วงร้องเรียก
“ปล่อยเขาไปเถอะ”
ฮิคารุ : แต่ว่า...................
“ปล่อยไปอย่างนี้แหละดีแล้ว...................เขาจะได้รู้แค่ว่าฮิคารุคุงมาหาเซนเซ..................แค่นี้ก็น่าจะโอเคกว่าไม่ใช่เหรอ”
หญิงสาวพูดเหมือนไม่ใจใจ
ฮิคารุ : ฮะ..............แต่ว่า.....................
“ฮิคารุเชื่อครูสิ คนๆนั้นจะไม่มีวันเปิดเผยฮิคารุคุงเด็ดขาดไม่ว่าอย่างไรก็ตาม”
ฮิคารุ : ผมก็หวังอย่างนั้นแหละครับ
“เอาล่ะ ฮิคารุคุงที่เรียกครูมานี่มีอะไรจะคุยกับครูเหรอ”
ฮิคารุ : เมื่อเช้านี้โค้ชบอกว่าโค้ชจะต้องกลับอิตาลี 5 วันครับ
“ห๊ะ!!!จริงเราะ แล้วพวกเธอจะอยู่กันเองยังไงตั้งห้าวัน
ฮิคารุ : เห็นโค้ชบอกว่าจะให้อาจารย์โอโตนาชิดูแลฮะ”
“ฮารุจังคนเดียวไม่ไหวหรอกเชื่อสิ”
ฮิคารุ : แล้วเราจะทำไงดีล่ะฮะก็ทีมเรากำลังไปได้ดีเลย ผมก็เพิ่งจะทำประตูแรกได้แล้วด้วย
เด็กชายบ่น
“อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เอาไงดีล่ะ ครูก็เปิดเผยตัวต่อหน้าฮารุจังไม่ได้ซะด้วย”
ฮิคารุ : เฮ้อ~~~~แล้วจะรอดไหมเนี๊ยะ
เด็กชายผู้เป็นคู่สนทนาพูดอย่างเป็นกังวล
“ไม่เป็นไรหรอก................เชื่อครูสิ!!! เอางี้แล้วกัน ครูจะแอบดูพวกเราซ้อมไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ”
หญิงสาวพูดพลางยิ้มให้กำลังใจฮิคารุ : คะ.............ครับ
“ดีมาก.............เอาล่ะไปได้แล้วออกมานานมากเดี๋ยวเพื่อนๆก็ยกโขยงกันมาตามหาหรอก”
หญิงสาวพูดติดตลก
ฮิคารุ :ค..............ครับ
เด็กชายรับคำพลางวิ่งกลับเข้าไปในบริเวณโรงเรียน
-----------------------------------------------------------
เย็นวันนั้นทุกคนมารวมตัวกันเพื่อซ้อมตามเคย
ฮารุนะ : ทุกคน!!!!ตั่งแต่วันนี้ไปครูจะมาดูแลทีมแทนโค้ชคิโดเป็นเวลา ห้าวันนะจ๊ะ แต่งานนี้ครูคงทำคนเดียวไม่ได้งั้นครูขอเลือกคนที่จะมาเป็นผู้ช่วยแล้วกัน คาเงยาม่า มาเป็นผู้ช่วยของครูหน่อยนะจ๊ะ
ฮารุนะพูดอย่างร่าเริง
คิริยะ : ซวยซะแระ ฮิๆ
เด็กหนุ่มที่มีผมสีฟ้ากระซิบกับฮิคารุ
ฮารุนะ : เอาล่ะ ทุกคนซ้อมไปก่อนนะครูขอคุยกับคาเงยาม่าคุงก่อน................ค้เงยาม่าตามครูมาที่ห้องหน่อยสิ
ฮิคารุ : คะ...............ครับ
----------------------------------------------------
สองวันผ่านไป
ชินโด : นี่ก็สามวันแล้วเหลืออีกสองวันโค้ชก็จะกลับมาแล้ว
เคียวซึเกะ : นั่นสิกลับมาเร็วๆก็ดีทีมเราชักจะดูแปลกๆขึ้นทุกที
คิริโนะ : แปลกยังไง
เคียวซึเกะ : ก็ อาจารย์ โอโตนาชิสิมันเป็นไปได้เหรอที่ผู้หญิงที่เคยเป็นแต่ผู้จัดการทีมฟุตบอลจะเข้าใจเรื่องทักษะส่วนตัวและระบบการเล่นได้ดีขนาดนี้
คิริยะ : จริงด้วยสิ แต่ว่า.......อาจารย์โอโตนาชิเรียกฮิคารุไปช่วยไม่ใช่เหรอ ไม่แน่นะหมอนั่นอาจมีความคิดอะไรดิๆก็ได้
หลังจากที่คิริยะพูดจบ ทุกสายตาก็หันมามองฮิคารุเป็นตาเดียว
ฮิคารุ : ห่ะ................เห~~~~ท................ทำไมมองผมอย่างนั้นล่ะฮะ
ฮิคารุมองทุกคนอย่างหวาดๆ
เคียวซึเกะ : เพิ่งเริ่มเล่นฟุตบอลไม่น่าจะมีความคิดลึกซึ้งได้มากขนาดนี้
เคียงซึเกะพูดอย่างครุ่นคิด
“ความคิดทุกอย่างไม่ใช่ฮิคารุคุงหรอกแต่เป็นฉันเอง”
เสียหนึ่งดังมาจากข้างสนาม
ฮิคารุ :เซนเซ!!!!
ฮิคารุหันไปมองหญิงสาวที่ข้างสนาม
นักเตะทุกคน : สวัดดีครับ
เหล่านักเตะโค้งทักทายหญิงสาวผู้มาใหม่
“อืม.................ก็อย่างที่ว่านั่นแหละ ความคิดทั้งหมดนั่นไม่ใช่ของฮิคารุคุง...................แต่มาจากฉัน”
เคียวซึเกะ : มิน่าล่ะ คนที่เพิ่งเริ่มล่นฟุตบอลอย่างคาเงยม่าไม่น่าที่จะมองเกมขาดขนาดนี้.......................และคำถามต่อไปก็คือคุณเป็นใคร!!!
สึรุงิถามอย่างชัดเจนเพื่อให้ตรงประเด็นมากที่สุด
“อ่ะ.........................เอ่อ................................คือ ฉัน....................คือ................................”
หญิงสาวผู้มาใหม่เริ่มมีอาการอึกอัก
ฮิคารุ : เซนเซฮะ....................
เด็กชายผมม่วงร้องครางพลางมองหน้าหญิงสาวอย่างเป็นห่วง
เคียวซึเกะ : คุณคงไม่ใช่ครูธรรมดาแน่ๆ บอกผมมาเถอะว่าคุณเป็นใคร
“เฮ้อ~~~ มาได้เท่านี้สินะ”
หญิงสาวยิ้ม
ฮิคารุ : คุณสุรุงิ พอเถอะครับหยุดคาดคั้นเซ็นเซซักที!!!
เด็กชายผมม่วงโพล่งขึ้นมา
“ฉันจะบอกให้ว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร”
เสียงหนึ่งดังมาจากข้างสามพร้อมกับเจ้าของเสียงที่ค่อยๆเดินเข้ามาในสนาม
แปะไว้ก่อง หลังจากหายหัวไปนาน
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sat May 11, 2013 7:52 pm
ก่อนอื่น...สครีมมาสะอิคาาาาาาาาาา!!อร๊าย~แอบจิ้นเบาๆ 
//โดนตบ 
แอบตามมาเลยนะเออ!ชอบอ่ะๆ><
ใครกันน่ะที่จะมาเปิดโปงความจริง?!
#ผิด
//โดนตบ แอบตามมาเลยนะเออ!ชอบอ่ะๆ><
ใครกันน่ะที่จะมาเปิดโปงความจริง?!
#ผิด
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
ピエロココ Sat May 11, 2013 9:40 pm
ข้ามภาคแล้วเรอะพี่ฟ็อกซ์ ;[];
(ฟิค...ทางนี้ดรอปไปแล้ว ถถถถถถ #สมควรอยู่หรอก)
(ฟิค...ทางนี้ดรอปไปแล้ว ถถถถถถ #สมควรอยู่หรอก)
ピエロココ- จำนวนข้อความ : 397
Join date : 15/08/2010
Age : 29
ที่อยู่ : ทีมสิงโตทราย.. แง้วๆ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Sat May 11, 2013 11:00 pm
- Spoiler:
- นักเตะทุกคนหันมาทางเจ้าของเสียงพลางนิ่งไม่พูดอะไร
“เมื่อ10ปีก่อน เธอเป็น เทรนเนอร์ของทีมชาติญี่ปุ่น อินาสุมะ เจแปน เธอคนนี้แหละที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จต่างๆของทีม ฉันพูดถูกไหม .....................ฮาจิมะ ฮานะ”เจ้าของเสียงพูดพลางสืบเท้าเข้ามาใกล้หญิงสาวขึ้นเรื่อยๆ
ฮิคารุ : โค้ชคิโดครับ!!!อย่าทำอะไรเซนเเลยนะครับ
ฮิคารุพูดพลางยืนขวางทางคิโดไว้
ติโด : วางใจเถอะฉันไม่ทำอะไรเซนเซของเธอหรอกน่า
คิริโนะ : เขารู้จักกันเหรอ
คิริโนะกระซิบกับชินโด
ชินโด : ยิ่งกว่ารู้จักกันอีกนี่แหละแฟนเก่าโค้ชคิโดเขาล่ะ
ชิโดกระซิบตอบ
คิริยะ : ผู้หญิงก็ดูเป็นคนดีนี่ทำไมถึงได้เลิกกันล่ะ
เคียวซึเกะ :ตามที่ฉันได้ข่าวคือจู่ๆฝ่ายหญิงก็หายตัวไปจากที่พัก ตามข่าวบอกว่าถูกลักพาตัวไปน่ะ
ซันโกคุ : งั้นก็น่าสงสารเนอะถูกแยกให้ห่างกันนานขนาดนั้น
เหล่านักเตะต่างพากันกระซิบกระซาบเรื่องประวัติของหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้า
นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปี ที่ลิโนะ หรือ ฮานะ ได้ยืนใกล้คิโดขนาดนี้เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองชายที่ยืนเผชิญหน้ากับเขาพลันน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลออกมา
ฮานะ : ไหนนายบอกว่าจะกลับอิตาลี 5 วันไง
คิโด : ผมก็กลับไปแล้วนี่
ฮานะ : นี่เพิ่งจะไม่กี่วันเอง
คิโด : ผมแค่เผื่อเวลาเอาไว้เท่านั้นเอง
ฮานะ : เวลาผ่านไป 10 ปี นายก็ยังไมเปลี่ยนเลยนะ
คิโด : คุณก็เหมือนกัน
ฮานะ : ใช่สิฉันยังเหมือนเดิมฉันยังเป็นผู้หญิงโง่ๆให้นายหลอกเหมือนเดิม
หญิงสาวพูดเสียงเครือ พลางวิ่งออกไปจากสนามอย่างรวดเร็ว
ฮิคารุ : เซนเซฮะ!!!!
ฮิคารุร้องอย่างเสียงหลงพลางจะวิ่งตาม
คิริยะ : อย่าเลยให้โค้ชเขาจัดการเถอะ นี่เป็นโอกาสที่โค้ชจะได้อธิบายให้ฮาจิมะเซนเซฟังถึงสิงที่เกิดขึ้นเมื่อ 10ปีที่แล้ว
คิริยะ อธิบาย
ฮิคารุ : ฮ....................ฮะ..............งั้นโค้ชคิโดครับช่วยตามเซนเซกลับมาด้วยนะครับ
คิโด : อ่ะ..........อืม...............
คิโดรับคำพลางออกตัววิ่งตามหญิงสาวออกไป
คิโด : ฮานะจัง!!!
ชายหนุ่มวิ่งตามหาหญิงสาวไปทั่วแต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของเธอ..................เขาวิ่งตามหาเธอไปจนทั่วจนเขามาหยุดยืนอยู่หน้าสวนสาธารณะของเมือง
คิโด : ฮานะจัง~~~คุณอยู่ที่นี่รึเปล่า
ชายหนุ่มเดินเข้าไปในสวน........เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงคิดว่าเธอต้องมาที่นี่............เขาเพียงแต่แน่ใจว่านี่เป็นสถานที่แรกๆที่เธอจะมาก็เท่านั้น
คิโด : ฮานะจัง!!!นั่นใช่คุณหรือเปล่า
คิโดพูดขึ้นมาอย่างไม่แน่ใจเมื่อเห็นเงาของหญิงคนหนึ่งยืนหันหลังให้เขาอยู่
“....................................................”
แต่ก็.....................เงียบไม่มีเสียงตอบใดใดจากหญิงเจ้าของเงานั้น.................นอกจากร่างที่สั่นเทิ้มจากแรงสะอื้นแทนคำตอบ
คิโด : คุณเป็นอะไรเหรอครับ
คิโดเลือกที่จะเอ่ยถามอย่างสุภาพ
คิโด : ทะเลาะกับแฟนมาเหรอครับ
ชายหนุ่มถามอย่างชวนคุยแต่...............ไม่มีคำตอบจากร่างนั้น
ห่างออกไปที่พุ่งไม้ใกล้ๆนั้น
คิริยะ : ฮาจิมะเซนเซจะรู้ไหมว่าเราตามมาน่ะ
ฮิคารุ : ไม่รู้หรอกฮะ...วางใจเถอะ
เคียวซึเกะ : นี่สรุปเขางอนอะไรกันเนี๊ยะ
ชินโด : ก็ดูต่อไปสิ
คิริโนะ : นี่อย่าเสียดังนักสิเดี๋ยวฮาจิมะเซนเซกับโค้ชดิโดก็รู้ตัวหรอก
เด็กชายเจ้าของเรือนผมสีชมพูพูด..................ทุกคนจึงเงียบเสียงลงพลางจ้องดูเหตุการณ์เบื้อหน้า
คิโด : วันนี้ผมก็โดนคนเข้าใจผิดเหมือนกันแหละครับ............ฮ่ะๆ
คิโดพูดพลางทิ้งตัวนั่งลงบนม้านั่งที่อยู่ห่างจากเธอออกไปเล็กน้อย
คิริยะ : โค้ชคิโดจะทำอะไรน่ะ
ฮิคารุ : โค้ชคิโดรู้แล้วว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าคือใคร
ฮิคารุพูดเบาๆ
คิโด : วันนี้ผมน่ะ ได้เจอคนที่ผมไม่ได้เจอมานานมาก......................ผมน่ะคิดถึงเขามากเลยล่ะครับ..................แต่ก็กลับถูกเขาเข้าใจผิด........................ทั้งๆที่อยากจะมองหน้ากันเหมือนเดิมแท้ๆ.........................จ้องตากันเหมือนเดิม.............................กอดกันเหมือนเดิม......................แต่ผมก็ทำไม่ได้
คิโดพูดพลางสาวเท้าเข้ามาใกล้ร่างของหญิงสาวมากขึ้นเรื่อยๆ
คิโด : คุณรู้ไหมสิบปีที่ผ่านมาผมเฝ้าแต่ตามหาคนเพียงคนเดียวอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่างานของผมจะยุ่งเท่าไหร่จะต้องซ้อมหนักเท่าไหร่ผมก็จะต้องหาเวลาเพื่อสืบข่าวของผู้หญิงคนนั้น......................คนที่หายไปจากชีวิตของผม
คิโดพูดพลางหยุดยืนอยู่หลังหญิงสาว
คิริยะ : เพื่อเคยเห็นโค้ชเล่นบทซึ้งก็งานนี้แหละ
ฮิคารุ : ฮะ............ใครที่อยู่ใกล้เซนเซก็ยากล่ะฮะที่จะไม่รักเซนเซ
คิโด : ผมน่ะ............ไม่เคยหยุดที่จะตามหาผู้หญิงคนนั้น..............ผมไม่เคยลืมเธอได้เลย...................................ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนผมยังคงเชื่อว่าซักวันผมจะได้พบกับเธอ.............................แล้ววันนั้นมันก็มาถึง....................คุณรู้ไหมตอนผมเจอเธอ...................ผมอยากกอดเธอ.........................อยากจูบเธอ...........อยากจ้องตา..............อยากมองหน้าเธอให้สมกับที่ไม่ได้เจอกันเป็น 10 ปี แต่น่าเสียดายนะที่ผมทำไม่ได้.......................เฮ้อ~~~คนเรานี่ก็แปลกนะครับพยายามฝืนตัวเองไม่ให้ทำตามที่ใจเรียกร้องเพียงเพราะว่ามันมีเส้นบางๆที่เรียกว่าความถูกต้องขวางไว้........................คนส่วนมากเลือกที่จะทำร้ายจิตใจของตัวองโดยเลือกความถูกต้องเพื่อต้องการแค่ให้สังคมยอมรับว่าเป็นคนดี.........................น่าเสียดายจังนะครับ
คิโดพูด......................หญิงสาวตรงหน้ากลับก้มหน้านิ่งไม่พูดตอบคิโดเลยซักคำ
คิโด : เฮ้อ~~~ ยังใจแข็งเหมือนเดิมไม่มีผิด
ชายหนุ่มพูดพลางเอื้อมมือไปแตะไหล่หญิงสาว
ฮานะ : ขอโทษนะที่ฉันต้องเลือกความถูกต้อง
หญิงสาวพูดทั้งน้ำตาอย่างเจ็บปวด
คิโด : นี่ก็แสดงว่าคุณเลือกความถูกต้องมากกว่าที่จะเลือกทำตามที่ใจเรียกร้องสินะ
ฮานะ : ใจเรียกร้อง!!!!หึ!!! หัวใจของฉันไม่เคยเรียกร้องอะไร มันไม่เคยคุยกับฉันมาเป็นสิบๆปีแล้ว
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sun May 12, 2013 7:26 pm
มาม่าอร่อยดีนะฮับ;w;
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Sun May 12, 2013 8:54 pm
ใช่ม่ะๆ ก็ไหนๆ อาทิตย์นี้เป็นอาทิย์แห่งมาม่านี่ ก็เลยตามกระแสหน่อย
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Mon May 13, 2013 9:26 pm
- Spoiler:
- คิโด : คุณแน่ใจอย่างนั้นเหรอ........................คุณรู้ได้ยังไง.....................คุณเคยลองตั้งใจฟังที่มันพูดหรือยัง
ฮานะ : ฉัน........................ไม่จำเป็นหรอก เสียเวลาเปล่า
คิโด : เมื่อ 10 ปี ที่แล้วผมเคยบอกคุณว่า ชีวิตคุณน่ะ เต็มไปด้วยตรรกะ และเหตุผลต่างๆ วันนี้ผมก็ยังจะยืนยันคำเดิม
ฮานะ : แล้วไงล่ะ
คิโด : ลองใช้ใจคิดมั่งสิครับ
ชายหนุ่มสืบเท้าเข้าไปใกล้หญิงสาวเรื่อยๆจนเธอต้องค่อยๆถอยหลังไปเรื่อยๆ
ฮานะ : น..............นายจะทำอะไรน่ะ................อ....................อย่าเข้ามานะนายยูโตะ.......................ว๊าย!!!!
หญิงสาวค่อยๆถอยหนีฝ่ายชายที่เดินเข้ามาประชินตัวเธอมากขึ้นเรื่อยๆจนเธอจะกระทั่งเธอถอยไปชนกันรั้วกั้นระหว่างหน้าผาและพื้นเบื้องล่าง
คิโด : ฮานะจัง!!!!
ฃายหนุ่มร้องออกมาอย่างตกใจพลางคว้าตัวหญิงสาวเอาไว้แนบอก
คิโด : เกือบไปแล้วไหมล่ะ
คิโดพูดพลางกอดหญิงสาวแน่นไม่ยอมปล่อย...................ร่างของหญิงสาวสั่นน้อยๆเนื่องจากแรงสะอื้น
คิโด : ไม่ร้องนะครับ.......................ไม่ร้องนะครับฮานะจัง
ชายหนุ่มเริ่มปลอบหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอด
ฮิคารุ : ไม่เคยเห็นเซนเซเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย.......................
คิริยะ : จริงเราะ
ฮิคารุ : อืม............ปกติเซนเซจะไม่ค่อยแสดงความรู้สึกให้ใครรู้หรอก จะเก็บไว้คนเดียวมากกว่า
คิริยะ : ก็เลยเคยเจอแต่รอยยิ้มของฮาจิมะเซนเซใช่ไหม
ชินโด : เขาว่ากันว่าคนที่ร่าเริงที่สุดตอนร้องไห้จะน่าสงสารที่สุด
ฮิคารุ : นั่นสิครับผมเอง..................ก็ไม่เคยเห็นเซนเซเป็นแบบนี้เลย......................สักครั้ง
เด็กชายผมม่วงพูดช้าๆ
คิโด : ฮานะจัง!!! ฮานะจัง ไม่ต้องกลัวนะผมอยู่นี่แล้ว..............ผมอยู่นี่ คุณไม่เป็นไรแล้วนะ คุณไม่เป็นไรแล้ว!!!
คิโดพร่ำปลอบหญิงสาวที่เอาแต่สะอื้นอยู้ในอ้อมกอดของเขา
คิโด : ฮานะจัง ฟังผมนะ ฟังผม
ชายหนุ่มคลายกอดพลางเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้หญิงสาว.........................ซึ่งเธอก็ยอมรับสัมผัสนั้นโดยดี
คิโด : ผมอยู่นี่แล้วผมอยู่ตรงนี้.......................ต่อหน้าคุณแล้ว....................ขอโอกาสผมอีกครั้งได้ไหม...................ขอโอกาสให้ผมได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้งได้ไหม........................คราวนี้ผมจะทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ถูกต้องที่สุด.....................ฮานะจัง....................
คิโดพูดเบาๆต่อหน้าหญิงสาว.................หญิงที่อยู่ต่อหน้าเขาได้แต่สะอื้นมีแต่มือที่ไร้เรี่ยวแรงของเธอเท่านั้นที่ยื่นออกมาผลักที่หน้าอกของติโด
คิโด : อย่าไล่ผมไปเลยครับ.................
คิโดพูดพลางโน้มตัวเข้าใกล้หญิงสาวขึ้นเรื่อยๆ เธอเริ่มสะอื้นหนักมากขึ้นทุกทีจนคิโดต้องผวากอดเธอไว้แน่น
คิโด : ไม่เป็นไรนะครับ...............ดอกผักบุ้งทะเลดอกนี้น่ะต้นไม้ต้นนี้จะปกป้องไว้เอง
ชายหนุ่มพูด..............พลางล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบสร้อยข้อมือขึ้นมา
คิโด : เมื่อ 10 ปีที่แล้ว พี่ฮิริวคืนเจ้านี่ให้ผมเขาบอกว่าคุณไม่ต้องการมันอีกแล้ว........................ใจจริงผมอยากคืนเจ้านี่ให้กับคุณตั้งนานแล้ว................แต่ว่าผมไม่มีโอกาสได้พบคุณเลย
คิโดพูดพลางพาหญิงสาวไปนั่งที่เก้าอี้ที่ใกล้ที่สุดแล้วใส่ร้อยข้อมือให้หญิงสาว..............
ฮานะ : ทำไมล่ะ........................ทำไม
ในที่สุดคำพูดก็หลุดออกมาจากปากของหญิงสาว.....................แม้มันจะแผ่วเบาราวกับจะหายไปในอากาศก็ตาม
คิโด : ทำไมเหรอ~~~ก็เพราะว่าเป็นคุณล่ะมั้ง
คิโดหันมายิ้มให้หญิงสาวที่เอียงตัวมาซบไหล่ของเขา
ฮานะ : ผู้หญิงอย่างฉัน...........................ดีตรงไหน........................
หญิงสาวถามเสียงแผ่วพลางสะอื้นไม่หยุด
คิโด : ก็คงเพราะเป็นดอกผักบุ้งทะเลล่ะมั้ง.......................ดอกผักบุ้งทะเลถึงจะเป็นดอกไม้ที่ทนทานแต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องการคนมาดูแลเหมือนกัน เพราะดอกผักบุ้งทะเลนี่นะช้ำง่ายมาก............ก็เหมือนกับคุณน่ะแหละเข้มแข็งแต่ว่าก็มีบางมุมที่อ่อนโยนอย่างคาดไม่ถึง
คิโดพูดพลางม้วนปลายผมของหญิงสาวเล่น
ฮานะ : ฮึก!!!!
หญิงสาวสะอื้นหนักขึ้นพลางกำเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มจนยับ......................น้ำตาของเธอหยดลงบบเสื้อของชายหนุ่มแล้วขยายตัวเป็นวงกว้างจนชุ่ม
คิโด : ไม่เอานะครับ หยุดร้องได้แล้วครับ
คิโดพูดพลางเชยคางหญิงสาวขึ้นมาเพื่อเช็ดน้ำตา
คิโด : เดี๋ยวตาบวมนะ
ชายหนุ่มยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้าพลางโน้มใบหน้ามาใกล้หญิงสาวขึ้นเรื่อยๆ.................หญิงสาวได้แต่มองหน้าคิโดด้วยแววตาที่เปื้อนน้ำตา...................เธอไม่สามารถละสายตาจากแววตาสีแดงของชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคิดถึงมาตลอดระยะเวลา 10 ปีได้
“เอามือของนายออกไปจากน้องสาวของฉันนะ!!!!”
เสียงชายผู้หนึ่งดังขึ้นทำให้ดึงความสนใจจากสายตาทุกคู่หันไปมองเจ้าของเสียงเป็นตาเดียว
คิโด : คุณฮิริว!!!
ฮานะ : ท.................ท่านพี่ฮิริว
คิริยะ : ท่านพี่~~~....................นี่ฮาจิมะเซนเซมีพี่ชายกะเขาด้วเราะ
ฮิคารุ : ตกใจล่ะสิฮะ
คิริยะ : รึว่านายไม่
ฮิคารุ : ผมก็ตกใจเหมือนกันแหละฮะ...............ผมไม่เคยรับรู้เรื่องส่วนตัวของเซนเซเลยล่ะฮะ
เคียวซึเกะ : อืมมมมมมมมมม เป็นคนที่ลึกลับน่าดู
เหล่าเด็กหนุ่มที่ซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ต่างพูดคุยกันถึงชายแปลกหน้าที่มาใหม่
ฮิริว : เอามือของนายออกไปจากน้องสาวของฉันนะคิโด
คิโด : แต่คุณฮิริวครับ!!!
คิโดลุกขึ้นพยายามจะค้านแต่ว่าจู่ๆเขาก็รู้สึกได้ถึงมือที่เอื้มมาจับมือเขาไว้แน่น
ฮิริว : ฮานะจังน้องเลือกหมอนี่สินะ
ชายผมขาวพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง........................หญิงสาวไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเศษใดใด...............เธอทำได้เพียงแค่สะอื้นออกมาเบาๆเท่านั้น
“ฮาจิมะซังเขาไม่ได้เลือใครหรอกครับ...............ฮาจิมะซังเพียงแค่ทำในสิ่งที่ความรู้สึกมันบอกเท่านั้นเอง”
ชายผมยาวพร้อมผ้าปิดตาปรากฏตัวขึ้นพร้อมพูดกับฮิริว
ซากุมะ : ตลอด 10 ปี ที่คุณฮิริวไม่ให้ ฮาจิมะซัง เจอกับคิโดซังคุณฮิริวไม่รู้สึกเลยเหรอว่าน้องสาวของคุณไม่เหมือนเดิม
ฮิริว : ฉันไม่ต้องการเห็นน้องสาวของฉันเจ็บปวดแบบเดิมๆอีก................น้องสาวของฉันน่ะเจ็บปางตายเพราะนายนี่เป็นต้นเหตุ นายคงจำไม่ได้สินะน้องสาวฉันน่ะถูกฉีดไวรัสใส่สายน้ำเกลือก็เพราะนายนี่ ถูกยิงก็เพราะผู้ชายคนนี้ ถูกก้อนหินปาจนเกือบตาย ถูกกักวิญาณอยู่ทีเดม่อน เกต โดนจับตัวไปที่บ้านกัสชิลก็เพราะใครล่ะถ้าไม่ใช่นายนี่เป็นต้นเหตุ
ซากุมะ : แต่ทั้งคู่ก็ประคับประคองกับและกันจนผ่านมันมาได้
ชายหนุ่มเจ้าของผ้าปิดตาพูด
ฮิริว : ฉันไม่อยากให้น้องสาวฉันเจ็บอีก
ฮิริวยอมรับตามตรง
ซากุมะ : คุณฮิริว ตลอด 10 ปีที่ผ่านมานี่คุณเคยเห็นน้องของคุณยิ้มอย่างมีความสุขไหม
ฮิริว : .......................
ซากุมะ : แต่ตลอดเวลาที่น้องสาวคุณอยู่กับคิโดซังผมเห็นแต่รอยยิ้มที่มีความสุขของน้องสาวของคุณ.................ผมขอถามคุณในฐานะของพี่ชายนะว่าคุณอยากเห็นรอยยิ้มที่มีความสุขของน้องสาวของคุณหรือรอยยิ้มที่เจือไปด้วยความทุกข์ของเธอล่ะ
ฮิริว : ฮานะจัง~~~น้องล่ะว่าไง
ฮิริวจ้องหญิงสาวผมเทาที่นั่งร้องไห้อยู่เบื้องหน้าอย่างชั่งใจ
ฮิริว : ฮานะจัง~~~~ฮานะจัง~~~~ นี่ตลอดเวลาพี่เป็นฝ่ายทำให้น้องเจ็บปวดขนาดนี้เลยเหรอ
ชายผู้เป็นพี่พูดพลางลูบเรือนผมสีเทาของผู้เป็นน้องสาวอย่างอ่อนโยน
ฮิริว : ถ้าน้องเจ็บน้องก็น่าจะบอกพี่ตรงๆนะ
ผู้ที่เป็นพี่ชายพูดพลางหันไปมองมือของผู้ที่เป็นน้องสาวที่กุมมือของคิโดไว้แน่น
ฮิริว : น้องคงคิดถึงเขา..................มากสินะ
อิริวพูดพลางหันไปหาคิโด
ฮิริว : ฝากดูแลน้องสาวของฉันด้วยนะ คิโด ยูโตะ อย่าทำให้เธอเจ็บแบบคราวที่แล้วอีก
ฮิริวพูดขึ้นเบาๆกับคิโด
คิโด : ครับ................ผมจะดูแลดอกผักบุ้งทะเลดอกนี้เอง
คิโดรับปาก................ฮิริวมองหน้าน้องสาวด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนที่จะเดินจากไป
ซากุมะ : ฉันช่วยนายได้แค่นี้แหละนะ....................ต่อไปก็ขึ้นอยู่กับตัวนายเองแล้วแหละ
ซากุมะเดินเข้ามาแตะไหล่คิโดแล้วเดินออกไป.............คิโดพยักหน้ารับพลางก้มมองหญิงสาวที่กุมมือของเขาไว้แน่น
คิโด : ฮานะจัง...........
คิโดย่อตัวนั่งลงต่อหน้าหญิงสาว
คิโด : มองผมสิครับ
หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่ม.............แววตาสีแดงที่เธอเฝ้าคิดถึงตลอดระยะเวลา 10 ปี บัดนี้เจ้าของแววตานั้นได้มานั่งอยู่ต่อหน้าเธอแล้ว................ชายหนุ่มเชยคางเธอขึ้นพร้อมกับโน้มตัวเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ................ราวกับต้องมนต์สะกดหญิงสาวถูกตรึงไว้ดวยแววตาสีแดงคู่นั้นเธอค่อยๆหลับตาลงเบาๆ..................ชายหนุ่มค่อยโน้มตัวลงมาหาเธอจนใบหน้าของเขาห่างจากเธอเพียงไม่กี่เซนเท่านั้น
คิโด : ฮานะจัง...............
ชายหนุ่มเรียกชื่อสาวก็อยู่ตรงหน้าก่อนที่จะกระกบริมฝีปากกับเธอ.....................หญิงสาวไม่ได้ขัดขืนสัมผัสอันอ่อนโยนที่ฝ่ายชายหยิบยื่นมาให้.....................มีแต่เพียงน้ำตาอุ่นๆของเธอเท่านั้นที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
คิโด : คุณรู้ไหมว่าตลอดเวลาผมคิดถึงคุณมากแค่ไหน
คิโดถอนริมฝีปากอย่างแผ่วเบาพร้อมกับพูดกับหญิงสาว
ฮานะ : ยูโตะคุง....................ฉันขอโทษ.......................ฉันขอโทษ
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงซ้ำไปซ้ำมา
คิโด : ฮานะจัง ฟังผมนะ คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด ไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไร
ชายหนุ่มพูดพลางเช็ดน้ำตาที่ไหลมาอาบแก้มของหญิงสาว
คิโด : ดูสิน้ำตาเลอะหมดเลย เดี๋ยวไม่สวยนะ
คิโดยิ้มให้หญิงสาว......................เขาอยากให้เธอรู้ว่าเขาดีใจมากมายขนาดไหนที่ได้พบกับเธอในวันนี้...............เธอผู้หญิงที่เขาเฝ้าค้นหาเป็นระยะเวลา 10 ปี.................และวันนี้เธอ...................เธอที่เขาตามหาได้มาอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว.......................ชายหนุ่มสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีวันปล่อยมือจากเธอไปอีก
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Tue May 14, 2013 9:13 pm
//กรีีดร้องมิเป็นภาษา
ถ้านายปล่อยฮานะจังไป...นายมีเฮแน่ คิโดซัง...=_/=
ถ้านายปล่อยฮานะจังไป...นายมีเฮแน่ คิโดซัง...=_/=
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Sat May 25, 2013 9:35 pm
- Spoiler:
- คิโด : พอได้แล้วครับ ฮานะจัง ไม่ร้องแล้วนะครับ
ชายหนุ่มเชยคางหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาเพื่อเช็ดน้ำตาให้
ฮานะ : อึก!!!! นาย....................ไม่โกรธฉันเหรอ
หญิงสาวถามด้วยเสียงแผ่วเบา
คิโด : โกรธคุณ? ผมจะโกรธคุณเรื่องอะไรล่ะ
ชายหนุ่มมองหน้าสาวผมเทาตรงหน้าอย่างงงๆ
ฮานะ : ก็ 10 ปีก่อนฉันน่ะจู่ๆก็หายไปหนิ
คิโด : ผมรู้มาตั้งนานแล้วว่ากัสชิลต้องการตัวคุณไปเป็นหนูทดลองในการดัดแปลงพันธุกรรมอะไรนั่น
ชายหนุ่มพูดพลางนึกถึงเหตุการณ์ที่CSIผิวสีบอกเขาถึงสาเหตุที่หญิงสาวหายตัวไป
ฮานะ : นายไม่โกรธฉันใช่ไหม ที่ฉันต้องทำอย่างนั้น
หญิงสาวถาม
คิโด : โกรธสิโกรธมากด้วย
ชายหนุ่มตอบตามตรง ทำให้หญิงสาวหลบตาลงต่ำ
ฮานะ : งั้นเหรอ.....................ถ้าอย่างนั้นฉักก็ขอโทษทีนะ
หญิงสาวพูดพลางลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป
คิโด : เดี๋ยวสิ!!! คิว่าทำให้ผมโกรธแล้วจะมาขอโทษกันง่ายๆ แล้วเดินออกไปจากผมอีกรอบนี่นะ..............มันไม่ดู..................ง่ายไปหน่อยเหรอ
ชายหนุ่มพูดกวนๆ
ฮานะ : แล้วนายต้องการอะไรจากฉันอีกล่ะ นายคิโด ยูโตะ
หญิงสาวหยุดฝีเท้าทันทีพลางถามคู่สนทนาด้วยน้ำเสียงผิดหวัง
คิโด : ผมอยากได้อะไรจากลูกสาวคนเดียวของฮาจิมะ โทยะ ดีนะ~~~
ชายหนุ่มพูดพลางเดินวนรอบตัวหญิงสาวช้าๆ
ฮานะ : อยากได้อะไรก็รีบๆพูดมาจะได้จบๆ
หญิงสาวพูดอย่างน้อยใจ
คิโด : ผม..................อยากได้อะไรดีน๊า~~~~
ฮานะ : เร็วๆ สิฉันไม่มีเวลาให้นายทั้งคึนหรอกนะ
คิโด : แต่ผมยังมีเวลาอีกตั้งนานกว่าจะเปิดฤดูกาล
ฮานะ : นายต้องการอะไร
หญิงสาวพูดอย่างข่มอารมณ์
คิโด : เพื่อเป็นการไถ่โทษคุณต้องมาอยู่ข้างๆผมตลอดไป ห้ามหนีไปไหนอีก
ชายหนุ่มพูดออกมาพลางยิ้มน้อยๆออกมา
ฮานะ : ยะ......................ยูโตะ...........................
หญิ่งสาวยืนนิ่งพูดอะไรไม่ออก.............เธอรู้สึกเหมือนก้อนสะอื้นมันวิ่งมาจุกที่ลำคอ
คิโด : นะครับ....................อย่าหนีผมไปไหนอีกเลย
คิโดเดินเขามาใกล้หญิงสาวขึ้นเรื่อยๆพลางกระซิบที่ข้างหู
ฮานะ : อ่ะ..................อือ
หญิงสาวสะดุ้งน้อยๆเมื่อฝ่ายชายได้เชยคางของเธอขึ้น
คิโด : สัญญาแล้วนะ
ฮานะ : ใครไปสัญญาอะไรกับนาย...............คิดเอาเองนี่หน่า
คิโด : ถ้าคุณไม่สัญญาผมจะสัญญาเองนะ
ฮานะ : อย่ายูโตะคุง.....................อย่าสัญญา ถ้านายทำไม่ได้
หญิงสาวพูดเสียงเครือ
คิโด : ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนแล้วนะ ผม................ไม่ใช่คนเดิมเมื่อ 10 ปีที่แล้ว อีกแล้ว คราวนี้ขอให้คุณเชื่อใจผมนะ
คิโดพูดพลาจุมพิศเบาๆที่หน้าผากของคู่สนทนา
“เซนเซ เชื่อใจโค้ชคิโดเถอะนะครับ โค้ชจะไม่ทำให้เซนเซเสียใจแน่”
เสียงเล็กๆเสียงหนึ่งดังออกมาจากมืด
ฮานะ : ฮะ.........................ฮิคารุคุง
หญิงสาวเรียกชื่อของเด็กชายเจ้าของเสียงอย่างตกใจ
ฮิคารุ : นะครับเซนเซ เพราะอย่างน้อยโค้ชก็เป็นคนดีนะฮะ
ฮานะ : งั้นเหรอ~~~
หญิงสาวลูบผมฮิคารุอย่างแผ่วเบาพร้อมกับมองหน้าของคิโดอย่างชั่งใจ
ฮานะ : แล้วพวกนายล่ะว่ายังไง แอบดูอยู่นานแล้วไม่ใช่เหรอ
หญิงสาวพูดโดยไม่ได้หันกลับไปมองด้านหลังเลย
คิริยะ : ฮาจิมะเซนเซรู้ได้ไงว่าเราแอบดูอยู่
คิริยะกระซิบ
ชินโด : ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ แต่คิดว่าเป็นคนที่มีเซนต์พอดูล่ะ
เด็กชายผู้มีผมสีหม่นพูดขึ้น
คิริโนะ : นั่นสิเป็นถึงลูกสาวของฮาจิมะ โทยะซัง
คิริยะ : เขาเป็นใครเหรอ
เคียวซึเกะ : ก็เป็นนักฟุตบอลที่ดังมากๆคนนึงเลยแหะ เรียกได้ว่าเป็นกองกลางในตำนานเลยก็ว่าได้ แต่จู่ๆเขาก็เกิดหายตัวไปจากวงการ
คิริยะ: อย่างนี้เอง มิน่าล่ะ
ชินโด : มิน่าอะไร
คิริยะ : ก็มิน่าถึงได้ทำท่าไม้ตายที่ไม่มีใครทำได้
เคียวซึเกะ : แต่ฉันว่ามีอะไรมากกว่านั้นนะ ดูเหมือนฮาจิมะเซนเซยังปกปิดอะไรเราอยู่
คิริยะ: อยากรู้จังว่าฮาจิมะเซนเซรู้จักกะตาแหย๋ฮิคารุได้ไง
เคียวซึเกะ : อาจเป็นเพราะเป็น”คาเงยาม่า”ก็ได้
ชินโด+คิริโนะ+คิรยะ : คาเงยาม่า?
เคียวซึเกะ : ก....................ก็................ฮาจิมะเซนเซรู้จักโค้ชคิโดที่เป็นศิทย์เก่าเทย์โคคุและโค้ชคิโดที่เป็นศิทย์เก่าเทย์โคคุก็รู้จักกับ คาเงยามม่า เรย์จิ ที่เคยเป็นโซซุยอยู่ที่นั่น คราวนี้พวกนายพอจะเชื่อมโยงความสัมพันธ์ของทั้งสามคนนี้ได้หรือยัง
ชินโด+คิริโนะ+คิรยะ :อ.......................อืมก็พอจะเดาออกแหละนะ
เคียวซึเกะ : ไม่แน่นะ คาเงยาม่า อาจเป็นคนที่ฮาจิมะเซนเซส่งมาช่วยพวกเราก็ได้
คิริยะ : ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ!!!
เคียวซึเกะ : ไม่แน่นะบางทีคาเงยาม่าอาจจะ..........................
ก่อนที่เคียวซึเกะจะพูดจบ คิริโนะก็ชี้ให้ดูภาพเบื้องหน้า
คิริโนะ : ดูนั่นสิ!!!
เด็กชายผมสีชมพูชี้ให้ดูภาพของคนทั้งสามที่ยืนคุยกัน
คิริโน : ดูเหมือนจะเข้าใจกันแล้วล่ะ
คิริโนะพูด
ชินโด : ดูๆไปก็เหมือน พ่อ-แม่-ลูก เลยแฮะ
คิริยะ : อะไรกัน..................เจ้านั่น!!!
เด็กชายผมฟ้าอุทานขึ้รมาเบาๆ
เคียวซึเกะ : อิจฉาล่ะสิ!!!
เด็กชายผู้มีผมทรงประหลาดพูดขึ้น
คิริยะ :ใครว่าล่ะ!!!
คู่สนทนาเข่นเขี้ยว
คิริโนะ : ฉันว่าเราไปกันเถอะ
ชินโด : อืมมมมมมมมมม ก็ว่างั้น เห็นแล้วมันรู้สึกแปลกๆตัวเอง เหมือนเป็นส่วนเกินของครอบครัวยังไงไม่รู้
เด็กชายผมสีหม่นพูดพลางพาเพื่อนๆย่องออกไปจากสวนนั่น
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sun May 26, 2013 7:07 pm
ใช่แล้วล่ะเด็กๆ...เขาเป็นพ่อ แม่ ลูกกัน...//โดนเตะ
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Mon Jul 15, 2013 11:27 pm
- Spoiler:
- เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนมารวมตัวเพื่อซ้อมกันที่สนามตามเคย
อาโออิ : เห~~~~แล้วโค้ชคิโดล่ะคะอาจารย์โอโตนาชิ
เด็กสาวผมฟ้าพูดพลางมองซ้ายมองขวา
ฮารุนะ : เอ~~~~ไม่รู้สินะ.............เมื่อเย็นก็ไม่ได้กลับพร้อมกัน.................ว่าแต่อาโออิจิถามหาพี่ชายมีอะไรรึเปล่า
หญิงสาวผู้ที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมพูดขึ้น
อาโออิ: อ่ะ............อ้อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ..........เพราะเห็นปกติโค้ชจะมาคุมซ้อมด้วยตัวเอง..........แต่วันนี้ไม่เห็นเลย ก็เลยสงสัยน่ะค่ะว่าไปไหน
อาโออิพูดตามตรง
ฮารุนะ : อ่อจ๊ะ.....................เดี๋ยวก็คงมาล่ะมั้ง
ครูสาวเริ่มเดา
อากาเนะ : ที่จริงโค้ชน่ะไม่มาก็ดี................ยิ่งชอบคิดอะไรแปลกๆอยู่
อากาเนะกอดอกพลางพูดไปเรื่อยอย่างไม่สนใจใคร
มิโดริ : นั่งไง...............
จู่ๆมิโดริที่นั่งเงียบมาตลอดก็พูดขึ้นพลางชี้มือไปที่ขอบสนาม นักเตะทุกคนต่างพากันหยุดซ้อมเพื่อที่จะหันมามองผู้ที่มาใหม่
คิโด : อ้าว!!!หยุดซ้อมทำไมก็ซ้อมต่อไปสิ
ผู้เป็นโค้ชพูดเสียงเรียบ
ชินโด : เอ่อ..............โค้ชครับผมมีเรื่องอยากจะถาม
คิโด : อะไรล่ะ
ชายผู้เป็นโค้ชมุ่นคิ้วเข้าหากันอย่าสงสัย
ฮิคารุ : เซนเซ.....................แล้วเซเซล่ะฮะ..........เซนเซอยู่ไหนล่ะฮะ
เด็กชายผมสีม่วงอ่อนถาอย่างร้อนใจ
ฮารุนะ : เซนเซ~~~~
ฮารุนะสะดุ้งน้อยๆ
อาโออิ : มีอะไรรึเปล่าคะอาจารย์โอโตนาชิ
ฮารุนะ : อ่ะ............อ้อเปล่าจ๊ะ เพียงแค่สงสัยว่าเซนเซที่ฮิคารุคุงพูดถึงเป็นใครเท่านั้นเอง
อากาเนะ : ก็คงเป็นครูที่ใจดีๆซักคนล่ะม๊างงงงงงงงงตานั่นถึงได้ตืดน่ะ..........คนอย่างตานั่นประทับใจใครง่ายจะตาย
สาวผมแดงพูดพลางเอนตัวพิงพนักเก้าอี้
คิโด : กลัวฉันจะทำอะไรเซนเซของนายเราะไง
คิโดกอดอกพลางเลิกคิ้ว
ฮิคารุ : ครับ...............
เด็กชายยอมรับตามตรง
คิโด : ฉันไม่ทำอะไรเขาหรอกน่าวางใจได้
ฮิคารุ : จริงเหรอครับ...............แล้วเซนเซอยู่ไหลล่ะฮะ
ฮิคารุพูดพลางมองซ้ายมองขวาเพื่อหาผู้ที่เป็นเซนเซของเขา
คิโด : ก็ฉันบอกแล้วหนิว่าจะดูแลดอกผักบุ้งทะเลเอง
คิโดพูดเรื่อยๆ
ฮารุนะ : ดอกผักบุ้งทะเล~~~~..................รึว่า
ฮารุนะลากเสียงพลางหันกลับไปมองด้านหลังฮารุนะรีบวางกระดานลงข้างตัวพลางลุกขึ้นยืน
ฮารุนะ : พี่ฮานะ!!!
อาจารย์สาวผู้เป็นที่ปรึกษาชมรมยิ้มกว้างอย่าดีใจเมื่อเห็นหญิงสาวผมเทาที่ปรากฎตัวตรงหน้า
ฮานะ : เป็นไงบ้างไม่ได้เจอกันนานเลยนะ................ฮารุจัง
หญิงสาวผู้มีนัยตาสีเทาพูดขึ้นเธอส่งยิ้มน้อยๆให้กับผู้ที่เรียกชื่อเธอเมื่อสักครู่
ฮารุนะ : พี่ฮานะ พี่หายไปไหนมาไม่ติดต่อมาบ้างเลย
ฮานะ : ขอโทษทีนะ พอดีมีปัญหานิดหน่อยน่ะก็เลยไม่ได้ติดต่อกลับมา
หญิงสาวพูดเธอหรี่ตาลงอยางเศร้าๆเมื่อถูกถามว่าทำไมถึงไม่ติดต่อกลับมาตลอดระยะเวลา10ปีที่เธอหายตัวไป
ฮารุนะ : แต่ไม่เป็นไรพี่กลับมาก็ดีแระพี่ชายอุตสาห์กลับมากอิตาลี่เพื่อมาตามหาพี่โดยเฉพาะเลยนะเนี๊ยะ
ฮานะ : งั้นเหรอ...............ไม่ใช่ว่ากลับมาเพราะโดนที่เทย์โคคุเรียกกลับมางั้นเหรอ
ฮารุนะ : ก็ยังเหลือการแข่งขันอีกตั้ง2-3 นัดกว่าจะปิดฤดูกาลแต่พี่ชายก็เลือกที่จะกลับมาก่อน..............เพราะอะไรล่ะคะ
ฮานะ : เห~~~~ยูโตะคุงนี่นะ.................ทั้งๆที่ตอนนั้นมั่นใจว่าเขาลืมพี่ไปล้วแท้ๆ
ผู้พูดหันไปมองชายผู้ที่กำลังเป็นหัวข้อในการสนทนาช้าๆ ฮารุนะส่ายหัวช้าๆ
ฮารุนะ : พี่ชายนะไม่มีวันจะลืมพี่ได้หรอกค่ะ..............เรื่องนี้พี่ก็น่าจะรู้ดี
ฮานะ : งั้นหรอกเหรอ.................พูดเหมือนซากุมะคุงเลยนะ
ฮารุนะ : ฮ่ะๆๆๆ ใครๆก็ต้องคิดอย่างนั้นแหละค่ะพี่
ฮานะ : งั้นหรอกเหรอ~~~~
หญิงสาวเริ่มลากเสียง
คิโด : เช้านี้พอแค่นี้ก่อน ทุกคนกลับห้องไปเรียนได้!!!
คิโดตะโกนไปที่สนามเพื่อให้ทุกคนได้ยิน
นักเตะทุกคน : ครับ!!!!
ทุกคนรีบแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่ตัวเพื่อที่จะเข้าเรียนในชั่วโทงแรก รวมทั้งสามสาวผู้จัดการทีมด้วย
ฮารุนะ : พี่ฮานะคะ..........ไปทานข้าวกันเถอะค่ะ
ฮารุนะออกปากชวน
ฮานะ : อ่ะ..............จ๊ะ เอ่อ..............ไปกันเถอะ
หญิงสาวรับคำพลางลุกขึ้นยืน
คิโด : ฮานะจังไปทานข้าวกันเถอะ
คิโดที่เดินเข้ามาสมทบพูดขึ้น
ฮานะ : แต่เอ่อฉัน..................คือว่า...................รับปากฮารุจังไว้แล้วว่าจะไปทานข้าวด้วยกัน
ฮารุนะ : งั้นพี่ก็ไปกับพี่ชายเถอะค่ะ.............ไม่ได้เจอกันตั้งนานคงจะมีอะไรคุยกันหลายเรื่อ
ฮานะ : ด......................เดี๋ยวสิฮารุจัง....................ร................เราไปกันทั้งหมดนี่กันเลยดีกว่านะ ไปหลายๆคนสนุกดี
หญิงสาวยิ้มบางๆ
ฮารุนะ : นั่นสินะคะ..............งั้นหนูขอไปด้วยนะคะพี่ชาย
ฮารุนะพูดอย่างร่าเริง
คิโด : อ่ะ................อ่า
ฮานะ : งั้นเอาเป็นว่าเรารีบไปกันเลยดีกว่านะเดี๋ยวร้านเต็ม
ฮานะเริ่มหาทางออกอย่างรวดเร็วเนื่องจากว่าเธอเห็นฝ่ายชายทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกเต็มทน...................ห่างออกไปที่พุ่มไม้ใกล้ๆ
คาริยะ : โธ่เอ๊ยแล้วอาจารย์โอโตนาชิจะไปกับเขาทำไมเนี๊ยะ
ฮิคารุ : เขาก็คงอยากจะคุยกันในแบบผู้หญิงล่ะมั้งฮะ
คาริยะ : โธ่เอ๊ย!!! นายนี่ไม่รู้อะไรเลย
ฮิคารุ : อะไรเหรอฮะ
คาริยะ : ตั่งแต่เกิดมานายเคยเห็นโค้ชคิโดชวนใครไปกินข้าวบ้างไหม
ฮิคารุ : เคยสิฮะก็อาจารย์โอโตนาชิไง
คาริยะ : ไม่ใช่เฟ้ย อาจารย์โอโตนาชิน่ะน้องสวของโค้ชเฟ้ยมันเป็นกรียกเว้น ฉันหมายถึงผู้หญิงอื่นน่ะผู้หญิงอื่นน่ะไอ้โลกสวย!!!
คาริยะบ่นเป็นชุด
ฮิคารุ : ผู้หญิงอื่นเหรอ................ก็ไม่เห็นมีนี่ฮะ
คาริยะ : เออกว่าจะเข้าใจ....................ที่โค้ชคิโดฮาจิมะเซนเซไปทานข้าวก็เพราะว่าโค้ชอยากอยู่กับเซนเซตามลำพัง
ฮิคารุ : งั้น อาจารย์โอโตนาชิก็....................
คาริยะ : กขค. ชัดๆ
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Wed Jul 17, 2013 7:38 pm
คาริยะพูดอะไรน่ะ...
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Thu Jul 18, 2013 10:10 pm
- Spoiler:
- เย็นวันนั้น นักเตะทั้งหลายยังคงตั้งหน้าตั้งตาซ้อมเหมือนเคย โดยมีคิโดผู้เป็นโค้ชยืนมองอยู่ด้านข้างสนาม
ฮารุนะ : เอ~~~~ป่านนี้แล้วทำไมยังไม่มาอีกนะ
ครูสาวพึมพำพลางมองซ้ายมองขวา
อาโออิ : อาจารย์โอโตนาชิกำลังมองหาใครอยู่เหรอคะ
เด็กสาวมองตาแป๋ว
ฮารุนะ : ก็พี่ฮานะน่ะสิ บอกว่าจะตามมาจนป่านนี้ก็ยังไม่เห็นเลย
อาโออิ : งั้นหนูไปตามให้ไหมคะ ฮาจิมะเซนเซเพิ่งจะมาที่นี่อาจจะหลงทางก็ได้
เด็กสาวเริ่มเดา
ฮารุนะ : อืม............ก็ดีเหมือนกันนะ....................ไม่รู้พี่ชายทนนิ่งได้ไงแฟนหายไปทั้งคน
อากาเนะ+ อาโออิ : แฟน?!?
ฮารุนะ : อืมจ๊ะ....................ครูหมายมั่นปั้นมือเลยว่าจะให้สองคนนี้เป็นแฟนกันให้ได้ สองคนนี้น่ะเขารักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่นะแต่ก็ไม่เคยพูดกันตรงๆซักที
อาโออิ : ถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ
ฮารุนะ : อืม................ถ้าจำไม่ผิดทั้งสองคนเคยถูกคำสาปจากแอนทีรอสด้วยล่
อากาเนะ : แอนทีรอส ชื่อแปลกๆ ใครเหรอคะ
ฮารุนะ : เทพแห่งการรักตอบน่ะจ๊ะ
อากาเนะ : แล้วเทพแห่งการรักตอบอะไรนั่นมาเกี่ยวอะไรด้วยล่ะคะ
ฮารุนะ : คืออย่างนี้นะ................แอนทีรอส เทพแห่งการรักตอบ เป็นเทพประจำตัวของพี่ฮานะเขาน่ะ
อากาเนะ : จริงเหรอคะ ฮาจิมเซนเซนี่เท่ไปเลย มีเทพแห่งการรักตอบเป็นเทพประจำตัวด้วย
เด็กสาวผมแดงพูดพลาขยับตัวเข้ามาใกล้ฮารุนะเพื่อฟังเรื่องที่ครูสาวที่ปรึกษาของชมรมจะเล่า
ฮารุนะ : เรื่องมันเริ่มตอนที่แข่งFFI เมื่อ10ปีก่อนน่ะครูถูกจับไปเพื่อเป็นเครื่องเซ่นให้กับเทพมารที่เดม่อนเกตน่ะ พี่ชายที่ตอนนั้นอยู่ในทีมก็เลยตามไปช่วย แต่พอพี่ชายช่วยครูออกมาได้ คนที่ถูกจับไปแทนก็คือพี่ฮานะ แต่พี่ฮานะเขาถูกแยกวิญญาณออกจากร่าง แต่เรากับทีมชาติอื่นๆที่มารวมตัวกันก็สู้อย่างเต็มผลออกมาว่าในเกมเราชนะ แต่ว่าพี่ฮานะก็ไม่ยอมฟื้นซักที เราเพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่พี่ฮานะไม่ฟื้นเพราะโดนคำสาบจากแอนทีรอส
อากาเนะ : เทพประจำตัวภาษาอะไรสาปได้แม้กระทั่งคนที่ตัวเองคุ้มครองอยู่
ฮารุนะ : แหม๋.....................ก็เป็นถึงเทพโอลิมเปียนเชียวนะ
อากาเนะ : โอลิมเปี้ยนก็โอลิมเปียนเถอะค่ะ ทำอย่างนี้มันไม่ถูก
ฮารุนะ : แต่ครูว่าในอีกแง่นึงมันก็ดีนะ ทั้งคู่จะได้เปิดใจพูดความรู้สึกที่แท้จริงออกมา
อากาเนะ+อาโออิ : ความรู้สึกที่แท้จริงอย่างนั้นเหรอ~~~
ฮารุนะ : ก็ใช่น่ะสิจ๊ะ อะไรจะทำให้เทพแห่งการรักตอบโกรธได้มากเท่ากับการที่เราไม่ยอมรับใจตัวเองว่าเราชอบใคร
อาโออิ : นั่นสินะคะ...................
อากาเนะ : แล้วสรุปว่าเทพแอนทีรอส อะไรนั่นสาปอะไรฮาจิมะเซนเซงั้นเหรอคะ
เด็นหญิงผมแดงถามอย่างอยากรู้
ฮารุนะ : ก็ประมาณว่า พี่ฮานะจะไม่ฟื้นจนกว่าพวกเขาทั้งสองคนจะยอมรับว่าทั้งคู่รักกันประมาณนี้แหละจ๊ะ…………….อ๊ะ!
ฮารุนะพูดและสะดุ้งน้อยๆเมื่อหันไปเจอหญิงสาวที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนาในตอนนี้เดินถือไอแพตเข้ามา
ฮานะ : ยูโตะคุง!!!!
หญิงสาวผู้มาใหม่เรียกชื่อชายผู้ที่เป็นโค้ชอย่างสนิทสนม
คิโด : ห......................เห
ชายหนุ่มผู้ถูกเรียกชื่อเดินมาหาหญิงสาวอย่างสงสัย
คิโด : มีอะไรเหรอครับ
ฮานะ : ก็แค่..............อยากให้นายดูอะไรบางอย่างเท่านั้นเอง
หญิงสาวพูดพลางเปิดไอแพตที่ตนถือมาให้ชายหนุ่มดู
ฮานะ : นายลองดูตรงนี้สิ ศักยภาพของทีมไรมง ฉันทำมาให้ เอางี้นายมีไลย์ไหมเดี๋ยวฉันจะส่งไปให้
คิโด : นี่คุณแค่ดูพวกนี้ซ้อมแป๊บเดียวคุณก็สามารถมองออกแล้วเหรอ
ชายหนุ่มพูดอย่างแปลกใจ
ฮานะ : ใครว่าล่ะฉันแอบดูไรมงอย่างลับๆมาตั้งแต่รอบคัดเลือกโฮลี่ โร้ดแล้วล่ะ
หญิงสาวพูดตามตรง
คิโด : งั้นก็แสดงว่า คุณแอบดูตั้งแต่ผมอยู่เทย์โคคุน่ะสิ
ชายหนุ่มที่สวมแว่นตากันแดดกล่าว
ฮานะ : จะว่าอย่างนั้นมันก็ไม่ผิด
หญิงสาวพูดเรียบๆส่งผลให้ฝ่ายชายเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
คิโด : แล้วทำไมคุณถึงไม่ปรากฏตัวให้ผมเห็นตั้งแต่ตอนนั้นล่ะ
ฮานะ : ก็ฉัน.......................คือ.....................
หญิงสาวก้มหน้าลงเพื่อหลบสายตาของฝ่ายชาย
คิโด : เอาล่ะ ไม่ต้องบอกผมก็ได้..................
ชายหนุ่มเชยคางหญิงสาวขึ้นมาเพื่อสบสายตากับตนพลางมือค่อยๆเลื่อนไปหยิบไอแพตออกจากมือหญิงสาวมาดู
คิโด : ไหนดูสิ!....................
ฮานะ : ข...........ขอโทษนะ
คิโด : อะไรนะ?
ฮานะ : ข.................ขอโทษนะ
คิโด : ขอโทษ? ขอโทษเรื่องอะไร
ชายหนุ่มเลิกคิ้วอย่างสงสัย สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ข้อความบนไอแพต
ฮานะ : ก็ที่....................เปิดเผยตัวกับนายช้าไป
คิโด : ช้าไปที่ไหน..................ช้ามากต่างหากล่ะ
ฝ่ายชายเริ่มพูดพร้อมกับละสายตาออกจากไอแพต
คิโด : ทำผิดต้องลงโทษรู้ไหม
ชายเจ้าของแว่นตาทรงกลมพูดขึ้นพร้อมกับหันไปพิมพ์อะไรบางอย่างบนไอแพตแล้วส่งคีนให้ฝ่ายหญิง
ฮานะ : น่ะ..................นี่.................นี่มัน.............................ยูโตะคุง
ฝ่ายหญิงร้องออกมาเมื่อได้อ่านข้อความที่คิโดเขียนลงบนไอแพต
คิโด : นะครับ................ผมจะรอ
ฝ่ายหญิงไม่ตอบรับหรือปฏิเสธเธอเพียงแต่ยืนนิ่งแล้วก้มหน้ามองพื้นเบื้อล่างเพื่อซ่อนอาการหน้าแดงเท่านั้น................แต่เหตุการณ์ทั้งหมดนั้นอยู่ในสายตาเด็กหนุ่มผมฟ้าหมดแล้ว
คาริยะ : เฮ้ย!!!ฮิคารุ จะไปไหน
เด็กชายเอ่ยพลางเกี่ยวคอเสื้อฮิคารุไว้อย่างว่องไว
คาริยะ : ดูนั่นดิ ฉันว่าสองคนนั่นต้องนัดกันไปทำอะไรแหง๋เลย...................เราตามไปดูกันดีไหม
ฮิคารุ : อ่ะ.....................จะดีเหรอฮะ
คาริยะ : ก็ดีน่ะสิ............รึว่านายไม่อยากรู้
ฮิคารุ : ไอ้อยากมันก็อยากอยู่แหละฮะ แต่เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่นะฮะ
คาริยะ : โถไอ้โลกสวยเอ๊ย!!! เอาเถอะถ้านายไม่อยากรู้ฉันไปคนเดียวก็ได้
ฮิคารุ : เดี๋ยวก่อนสิฮะ ผ.............ผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันแหละฮะ
คาริยะ : เออ ถ้าอยากรู้ก็หลังเลิกซ้อมเราจะตามไปดู สองคนนั่นกัน
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Fri Jul 19, 2013 9:00 pm
ตอนนี้มีมาเป็นคู่ๆสินะ...
ทั้งคิโดคุงกับฮานะจัง และยังมี...
คาริยะฮิคารุด้วย...//ผิดล่ะเอ็ง!//ถูกเหอะเอ็ง!!
ทั้งคิโดคุงกับฮานะจัง และยังมี...
คาริยะฮิคารุด้วย...//ผิดล่ะเอ็ง!//ถูกเหอะเอ็ง!!
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Mon Jul 22, 2013 9:26 pm
- Spoiler:
- ตกเย็น หลังเลิกซ้อม เด็กชายผู้มีผมสีฟ้ายืนคอยใครบางคนอยู่ที่หน้าโรงเรียน
“คุณคาริยะฮะ.............รอนานไหมฮะ” เสียงเล็กๆตะโกนเรียก
คาริยะ : เออ รู้แล้วจะตะโกนทำไมล่ะ ไอ้โลกสวย อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง
ฮิคารุ : ก็แหม๋ ผมก็ตื่นเต้นป็นนะครับ
คาริยะ : งั้นทีหลังก็เก็บอาการหน่อยแล้วกัน
เด็กชายผมฟ้าเตือน
คาริยะ : ไปกันเถอะ โค้ชกับเซนเซเพิ่งออกไปเมื่อกี้เอง
คาริยะพูดพลางรีบเดินนำหน้าฮิคารุออกไป
ฮิคารุ : ดะ..........เดี๋ยวสิฮะ!!!
ฮิคารุเด็กชายเจ้าของผมสีม่วงอ่อนร้องเรียกพลางวิ่งตามเด็กชายผมฟ้าออกไป....................ห่างออกไป.........บทสนทนาของคาริยะและฮิคารุได้ถูกแอบฟังโดยเพื่อนร่วมทีมกลุ่มนึง
“อยากรู้จังว่าเขาไปไหนกัน”
ชายคนแรกพูด
“อยากรู้เหลือเกินนะเรื่องชาวบ้านเนี๊ยะ”
ชายคนที่สองแขวะ
“เอาเป็นว่าเราทั้งหมดก็อยากรู้ใช่ม๊ะ งั้นตามไปดูกัน”
เสียงชายคนที่สามพูดแบบกึ่งเบื่อหน่างกึ่งอยากรู้อยากเห็น
“ฟังน้ำเสียงนายเหมือนไม่อยากตามไป”
ชายคนที่สองเริ่ม
“ที่น้ำเสียงฉันเนื่อยๆเพราะฉันบื่อพวกนายสองคนเฟร้ย ทะเลาะกันอยู่ได้”
ชายคนที่สามพูดพลางเดินออกไป
“เฮ้ย!!!ขี้โกงนี่หว่าคิดจะไปคนเดียวรึไง”
ชายคนแรกโวย
“ชักช้าเอง..........อยากไปก็ตามมา”
ชายคนที่สามพูด
***********************************
ทางดานคิโดกับฮานะ..........................คิโดขับรถเลี้ยวเข้ามาตามทางที่จะกลับบ้าน
คิโด : จริงๆบอกผมมาก็ได้น๊าว่าที่พักคุณอยู่ไหน ผมจะได้ไปส่ง
ฮานะ : ก็ไม่ใช่ว่าจะปิดบังอะไรหรอกนะ ก็เนี๊ยะนายมาจอดรถอยู่หน้าบ้านของฉันแล้ว
หญิงสาวพูดยิ้มๆพลางหันหน้ามามองอีกฝ่าย
คิโด : นี่คุณอยู่ที่นี่จริงๆเหรอเนี๊ยะ....................ทำไมผมไม่รู้เลยล่ะ
คู่สนทนามองบ้านหลังนั้นอย่างอึ้งๆ พร้อมหันมาพูดกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆตนเอง
ฮานะ : ตกใจใช่ม๊า...................อยู่ใกล้กันแค่นิดเดียวเองแต่นายลับไม่รู้ตัวสักนิด
หญิงสาวพูดพลางยิ้มน้อยๆ
คิโด : ครับ ตกใจทั้งๆที่ตั้งใจหา...........แต่กลับมองไม่เห็น
ชายหนุ่มผู้เป็นคนขับรถยอมรับตามตรง
ฮานะ : ก็ไม่น่าแปลกหรอกเพราะตั่งแต่ฉันกลับมาอยู่ที่นี่ฉันย้ายห้องไปชั้นบนเรียบร่อยแล้ว................ฉันไม่ได้ใช้ห้องนั้นอีกเลยนอกจากตอนซ้อมดนตรี
หญิงสาวพูดเรื่อยๆ
คิโด : งั้นเหรอ ชักอยากฟังซะแล้วสิเสียงเพลงของคุณ
ฮานะ : ไว้หลังทานข้าวดีกว่านะ................ตอนนี้เอารถไปเก็บบ้านนายก่อน............แล้วเดี๋ยวนายก็เดินมาทานข้าวบ้านฉัน ฉันจะทำอาหารไว้รอ
หญิงสาวพูดพลางเปิดประตูลงจากรถ
คิโด : อ่ะ.................อาครับ............ครับ
ชายหนุ่มรีบรับคำอย่างรวดเร็ว...........หญิงสาวรีบลงจากรถพลางเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว
คิโด : เฮ้อ~~~~ไม่มีการรอคอยอีกต่อไปแล้วสินะ....................10ปี...............มันนานมากนะฮานะจัง.......................10ปีที่คุณหายไปจากชีวิตผม...................................10ปีที่ผมต้องตามหาคุณ................สงสัยจังว่าคุณจะคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงคุณรึเปล่า
คิโดพึมพำกับตัวเองในระหว่างที่มองดูฝ่ายหญิงเดินเข้าบ้าน ก่อนที่จะขับรถออกไปเก็บที่บ้านตัวเอง ก่อนที่จะเดินมายังบ้านของหญิงสาว
คาริยะ : ฮาจิมะเซนเซอยู่บ้านข้างๆกับโค้ชคิโดเองเหรอเนี๊ยะ
เด็กหนุ่มผมฟ้าที่ซ่อนตัวอยู่หลังเสาไฟฟ้ากระซิบกับฮิคารุเพื่อนชายที่มาด้วย
ฮิคารุ : มิน่าล่ะ ใกล้โรงเรียนเทย์โคคุนี่เอง
เด็กชายผมม่วงพึมพำพลางนึกไปถึงวันที่คิโดมาคุมทีมเต็มตัวเป็นครั้งแรก..............วันนั้นเขานัดหญิงสาวผู้เป็นเซนเซออกมาพบที่โรงเรียนเทย์โคคุเพื่อบอกข่าวนี้................เพื่อนชายที่มาด้วยมองเขาอย่างแปลกๆ
ที่ประตูบ้านของฮานะ
คิโด : ฮานะจัง~~~
คิโดเคาะประตูพร้อมกับเรียกชื่อของหญิงเจ้าของบ้าน
ฮานะ : เข้ามาสิ
หญิงสาวเจ้าของบ้านพูดพลางเปิดประตูให้
ฮานะ : นั่งรอก่อนนะเดี๋ยวทำอาหารมาให้
คิโด : ครับ
ชายหนุ่มรับคำสั้นๆพลางสอดส่ายสายตาไปรอบๆบ้าน
คิโด : ผมจำได้ว่าคุณมีน้องบุณธรรมอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอ
ชายหนุ่มเอ่ยปากถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวคงอยู่บ้านนี้คนเดียวจริงๆ
ฮานะ : อ้อ~~~โทยะคุงน่ะเหรอ คุณแม่ส่งไปเรียนที่อเมริกาน่ะ
คิโด : อืมมมมมมมมมมมมม แปลกดีนะ พี่จบอังกฤษน้องจบอเมริกา
ฮานะ : ที่ฉันไปเรียนอังกฤษเพราะได้ทุนย่ะ!!!
หญิงสาวพูด
คิโด : แต่ก็เก่งน๊า~~~~ ไม่มีใครแท้ๆ
ฮานะ : แต่ก็น่าตลกดีนะที่คนที่ไม่มีใครอย่างฉันจู่ๆก็มีพ่อ กับพี่ชายขึ้นมาซะงั้น
หญิงสาวพูดพลางยิ้มบางๆให้กับโชคชะตาที่เล่นตลกกับตัวเอง……………ชายหนุ่มไม่พูดอะไรเขาได้แต่จ้องมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่กำลังทำอาหารให้ตนอยู่เท่านั้น
คิโด : นี่ฮานะจัง
จู่ๆคิโดก็เรียกชื่อของหญิงสาวขึ้นมา
ฮานะ : อะไรเหรอ
หญิงสาวพูดโดยไม่เงยหน้มามองฝ่ายชาย
คิโด : ตลอดระยะเวลา 10 ปี ที่ เราไม่ได้เจอกันคุณคิดถึงผมบ้างหรือเปล่า
ชายหนุ่มเอ่ยปากถามในสิ่งที่ตนสงสัยมานาน
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Tue Jul 23, 2013 7:14 pm
ชายคนที่หนึ่งถึงสามเนี่ย...หนึ่งในนั้นต้องมีเทนมะคุงสินะ!
ตอนสุดท้าย...ฮานะจังก็คิดถึงยูโตะคุงเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?? ฮิๆ
ตอนสุดท้าย...ฮานะจังก็คิดถึงยูโตะคุงเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?? ฮิๆ
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Sat Jul 27, 2013 10:35 pm
- Spoiler:
- ฮานะ : แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ
หญิงสาวถามโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมาสบตากับฝ่ายชาย
คิโด : ผมก็แค่.....................อยากรู้จากปากคุณเท่านั้น
ฝ่าชายพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก
ฮานะ : ไอ้คำพูดน่ะเราสามารถทำให้มันฟังดูสวยหรูยังไงก็ได้ แต่.............
หญิงสาวพูดพร้อมกับวางจานอาหารต่อหน้าชายหนุ่ม
ฮานะ : สิ่งที่อยู่ในนี้ไม่เคยโกหกใคร
ฝ่ายหญิงพูดอย่างจริงจังพลางมองเข้าไปในแววตาสีแดงสดใสของคิโด...............มือของฝ่ายชายเริ่มจับไปที่ขาแว่นสายตาใสที่ตัวเองใส่พลางถอดออกแล้ววางมันไว้บนโต๊ะก่อนที่เขาจะถือวิสาสะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ฝ่ายหญิงทีละน้อย
ฮานะ : นะ.................นายบอกมาซิว่านายเห็นอะไร
หญิงสาวตะกุกตะกักถาม
คิโด : เดี๋ยวสิครับ ขอผมดูใกล้กว่านี้อีกนิด
คิโดพูดพลางขยับตัวเข้าใกล้หญิงสาวมากขึ้นเรื่อยๆ
ฮานะ : ก................ใกล้ไปแล้วล่ะ
หญิงสาวพูดพลางก้มหน้าลงต่ำเพื่อไม่ให้ฝ่ายชายเห็นว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอมีสีแดงฉาบไปทั้วแล้ว
คิโด : ถ้าไม่ใกล้ก็ไม่รู้สิว่าตลอด10ปีที่ผ่านมาเนี๊ยะคุณคิดถึงผมรึเปล่า
คิโดพูดพลางยิ้มน้อยๆอย่างพอใจในปฏิกิริยาโต้ตอบของหญิงสาว
ฮานะ : ล......................แล้วรู้รึยังล่ะ
หญิงสาวตะกุกตะกัก...............ฝ่ายชายเลยเชยคางของเธอขึ้นมา....................เมื่อสายตาสีเทาอ่อนของฮานะมาประสานกับแววตาสีแดงสดใสของคิโด...................ทำให้บรรยาการและสิ่งที่อยู่รอบตัวเหมือนกับว่าหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
คิโด : ใกล้แล้วครับ.............อีกนิด
ชายหนุ่มพูดอย่างเรียบๆพลับริมฝีปากบางเฉียบก็ประกบกับริมฝีปากอันเนียนนุ่มของหญิงสาว............ฝ่ายหญิงไม่ได้มีทีท่าจะขัดขืนหรือปฏิเศธสัมผัสนั้นแต่อย่างใดเธอทำเพียงแค่ปล่อยให้มัน................เป็นไปตามธรรมชาติเท่านั้น.
คิโด : ผมคิดถึงคุณมากนะครับ
ฝ่ายชายพูดออกมาในขณะที่เขาถอนริมฝีปากออก
ฮานะ : อ......................อือ.....................
หญิงสาวได้แต่เพียงครางรับเบาๆเท่านั้น...............เธอหอบหายใจออกมาเบาๆ
คิโด : ดูสิ............หน้าแดงหมดเลย
ชายหนุ่มพูดปนหัวเราะพลางฉุดหญิงสาวให้ลุกขึ้นยืน
คาริยะ : อะไรกันแค่นี้อ่ะนะ
เด็กชายผมฟ้าที่แอบดูพฤติกรรมของทั้งคู่ที่ข้างหน้าต่างพูดออกมา
ฮิคารุ : ผมว่าโรแมนติกดีออกนะฮะ
ฮิคารุเด็กหนุ่มผมม่วงที่มาด้วยกันพูดขึ้น
คาริยะ : ฉันว่าอ่อนหัดมากกว่าอยู่กับผู้หญิงสองต่อสองขนาดนั้น.................แล้ว แค่จูบนี่นะ บ้าไปแล้ว
ฮิคารุ : ผมว่าโค้ชน่ะสุภาพบุรุษมากกว่า
เด็กชายผมม่วงพูดพลางนิ่งดูสถานการณ์ต่อ
ฮานะ : ท..............ทานข้าวก่อนเถอะเดี๋ยวเย็นหมดแล้วจะไม่อร่อย
หญิงสาวพูดขึ้นมื่อเริ่มตั้งสติได้
คิโด : ช่างมันสิ..............ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย.................คุณน่ะ......................ทำอะไรก็อร่อยอยู่แล้ว
ชายหนุ่มพูดพลางเดินไปสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลัง
ฮานะ : อ๊ะ!!!
หญิงสาวสะดุ้งน้อยๆ
คิโด : ขอผมอยู่อย่างนี้ซักพักนะครับ
ชายหนุ่มพูดพลางเอาคางมาเกยกับไหล่ของหญิงสาว
คาริยะ : โค้ชนี่ท่าทางเป็นเอามากแฮะ.................ไม่เคยเห็นโค้ชเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยแฮะ
ฮิคารุ : จริงด้วยฮะ ทั้งโค้ชทั้งเซนเซเลย ผมก็ไม่เคยเห็นในมุมแบบนี้นะครับ
คาริยะ :จริงอ่ะ!!!
เด็กชายผมฟ้าเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
ฮิคารุ : ครับ เซนเซอ่ะปรกติแมนกว่าผู้ชายอีกฮะ
คาริยะ : ไม่น่าเชื่อเลยแฮะ ฮาจิมะเซนเซ~~~จะแมนได้ขนาดไหนหว่า................
คาริยะพยายามนึกภาพตาม
ฮิคารุ : แมนแบบว่าปกป้องผู้ชายได้เลยฮะ
เด็กชายผมม่วงคุย
คาริยะ : ชักอยากเห็นแล้วสิ
เด็กชายผมฟ้าพูดพลางนิ่งมองเหตุการณ์ภายในบ้าน
ฮานะ : พ...........................พอได้แล้วแหละยูโตะคุง
คิโด : ทำไมล่ะครับ
ฮานะ : ก....................ก็นายยังมีเวลาอยู่กับฉันอีกตั้งนาน
คิโด : งั้นคุณสัญญากับผมมาก่อนสิว่าถ้าเกิดผมกลับอิตาลี่คุณจะไปกับผม
ฮานะ : เอ่อ.................ฉัน
คิโด : นะครับ.........ฮานะจัง
ฮานะ : ฉัน................ไม่รู้สินะ
หญิงสาวพูดอย่างแผ่วเบาพลางผลุบตาลงต่ำ
ฮานะ : ไรมง..............นายจะทิ้งทีมไรมงได้เหรอ
คิโด: ผมแค่มาคุมทีมแทนเจ้าเอนโดมัน...........แต่หน้าที่ผมจริงๆน่ะอยู่ซีรีย์ อา อิตาลี่
ฮานะ : ล...........แล้ว ท..................ทีมเทย์โคคุล่ะ..................เด็กๆต้องการโซซุยอย่างนายนะ
คิโด : เทย์โคคุมีโค้ชอย่างซากุมะแล้ว และผมก็สัญญาว่าจะไปหาพวกนั้นเมื่อผมว่าง
ฮานะ : ฉ...............ฉัน
หญิงสาวตะกุกตะกัก
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sun Jul 28, 2013 7:39 pm
ตอบรับเลยค่ะฮานะจัง= =d
แมนขนาดปกป้องผู้ชายได้เลยเหรอฮิคารุคุง...
จูบกันแล้วสินะ!//ประเด็น??
แมนขนาดปกป้องผู้ชายได้เลยเหรอฮิคารุคุง...
จูบกันแล้วสินะ!//ประเด็น??
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
羽島 花 Thu Dec 12, 2013 9:52 pm
ไม่รู้ว่ายังจำกันได้อยู่รึเปล่า
- Spoiler:
คิโด : นะครับ...............ถ้าผมไปอยู่ที่นั่นผมก็อยากให้คุณไปอยู่ด้วย
ฮานะ : ฉันน่ะเหรอ~~~~ถ้าฉันไปที่นั่น............ฉันจะไปอยู่ในฐานะอะไร
คิโด : นั่นสินะ...............ในฐานะอะไร
ชายหนุ่มเริ่มมุ่นคิ้วเข้าหากันเข้ากำลังพยามคิดหาคำตอบของคำถามที่หญิงสาวถามมาเมื่อครู่
ฮานะ : ฉันไม่อยากให้นายหวังอะไรมากหรอกนะ...........................เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะคงอยู่ในสภาพแบบนี้ได้นานเท่าไหร่
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา
คิโด : คุณ...............................
คิโดพูดได้แค่นั้นเขามีคำถามมากมายเต็มสมองไปหมด คำถามที่เกี่ยวกับหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า..................เขาสับสนมากเหลือเหินกับคำพูดของเธอสิ่งที่เขาทำได้ในตอนนี้ก็คงจะเป็นแค่นิ่ง.............ปล่อยให้เธอได้พูดได้ระบายความในใจของตัวเองออกมาเท่านั้น
ฮานะ : แต่ก็นะ...................อย่าเพิ่งคิดมากตอนนี้เลยดีกว่า อะไรที่มันยังมาไม่ถึงเราไม่จำเป็นต้องไปกังวลล่วงหน้าหรอกเนอะ
หญิงสาวพูดพร้อมกับยิ้มบางๆให้ชายหนุ่มตรงหน้า
คิโด : ก็ดีนะครับ...........................
ชายหนุ่มตอบรับพลางยิ้มบางๆ
คิโด : ต่อไปนี้ผมคงต้อง....................ฝากท้องไว้ที่นี่ซะแล้วล่ะมั้ง
ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น..........ที่จริงเขาไม่ได้นึกสนุกพูดอะไรขึ้นมาเล่นๆหรอกเพียงแต่เขาพูดขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบเท่านั้น
***************************
หลังจากที่คิโดเดินกลับไปบ้านแล้ว หญิงสาวก็ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา
ฮานะ : ขอโทษด้วยนะไม่ใช่ฉันไม่อยากบอกนายหรอกนะ แต่ฉันไม่รู้จะบอกนายยังไงเรื่องร่างกายของฉัน..................
หญิงสาวพึมพำเบาๆเธอมีสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
***********************************
เช้าวันต่อมาทุกคนมาซ้อมกันที่สนามซ้อมของโรงเรียนเหมือนเคย
คาริยะ : เน่ๆ~~~~วัดเดทู๊กกกกกโค๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เด็กหนุ่มผมฟ้าตะโกนทักเพื่อนร่วมทีมอย่างร่าเริง
ฮิคารุ : อ๊ะ!!! ...........สวัดดีฮะ
เด็กชายผมม่วงทักตอบ
อามางิ : สองคนนี้มีอะไรกันรึเปล่าเนี๊ยะ แปลกๆ
อามางิพูดพลางมองหน้าทั้งคู่
ฮิคารุ : อ่ะ...............เอ่อ ไม่มีอะไรฮะ.................ไม่มีอะไรจริงๆ
คาริยะ : ใช่ฉันกับเจ้าแหย๋นี่ไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ
คาริยะยืนยันหนักแน่น
อามางิ : แน่นะ
คาริยะ/ฮิคารุ : จริงที่สุด!!!
“ไปเชื่ออะไรกับเจ้าสองคนนั่น”
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของทั้งคู่ นักเตะทุกคนที่อยู่ในสนามเหลียวหลังไปยังผู้ที่เป็นต้นเลยงพบชายหนุ่มเจ้าของผมสีชมพูดพูดออกมาอย่างขี้เล่น
คิริโนะ : พวกนายจะเชื่อฉันรึเชื่อพวกปีหนึ่งพวกนี้กัน
ชายหนุ่มถามเล่นเอาคาริยะสะดุ้งเลยทีเดียว
ฮิคารุ : ผ...............ผมกับคุณคราริยะไม่มีอะไรกันจริงๆนะฮะ
เด็กหนุ่มผผู้มีผมสีม่วงอึกอัก
คิริโนะ : จริงเหรอ~~~~แล้วที่ตามโค้ชคิโดกะฮาจิมะเซนเซย์ไปถึงบ้านล่ะ
คิริยะ/ฮิคารุ : ค...........คือว่า.............พวกเรา..........
คิริยะ : ถ้ารุ่นพี่รู้ก็แสดงว่ารุ่นพี่แอบตามเราไปสินะฮะ
เด็กชายผมฟ้าที่ดูเหมือนจะได้สติก่อนสวนทันควัน
คิริโนะ : เปล๊าไม่ได้ตาม
ผู้ที่เป็นรุ่นพี่ขึ้นเสียงสูง
ฮิคารุ : ถ้าไม่ได้ตามไปแล้วทำไมต้องขึ้นเสียงสูงละฮะ
เด็กชายผมม่วงถามอย่างสงสัย
คิริโนะ : เสียงสูง?แล้วทำไมเหรอ
หนุ่งน้อยผมสีชมพูถามอย่างงงๆ
ฮิคารุ : ก็ไม่มีอะไรมากหรอกฮะก็แค่ มีผลการวิจัยเขาบอกว่าคนที่ปิดบังอะไรไว้เวลาถูกถามเรื่องที่ปิดปังมักจะขึ้นเสียงสูงน่ะฮะ
เด็กชายผมม่วงพูดพลางยักไหล่
คิริโนะ : ฉะ...........ฉันไม่ได้แอบตามไป............แค่ตามไปไม่ให้รู้ตัวเท่านั้น
คิริโนะอ้อมแอ้มตอบ
อามางิ : โธ่มันก็เหมือนกันนั่นแหละ
ชายร่างยักษ์ที่เงียบฟังอยู่นานพูดขึ้น
ฮิคารุ : ใช่ไหมล่ฮะ........คุณอามางิก็คิดเหมือนผมสินะฮะ
เด็กขายผมม่วงหันไปยิ้มกับชายร่างยักษ์ ทำเอาเด็กหนุ่มผมสีฟ้าหน้าแดงขึ้นมาทันที
คิริโนะ : นี่เป็นไรหรือเปล่า.............เห็นหน้าแดงๆ
ชายผู้มีผมสีชมพูถามอย่างสงสัย
คิริยะ : ป............เปล่า...............ไม่มีอะไรจริงๆ
เด็กชายผมฟ้ายืนยัน
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
Saki Kakashi Sat Dec 14, 2013 5:11 pm
อัพแล้ววววว~
ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ฟ
ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ฟ
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
หน้า 8 จาก 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
หน้า 8 จาก 8
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ|
|
|