มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
+12
Fliz flamme
myeleven
Mashiro-Hiro
ピエロココ
凶死郎 ナット
Bakunetsu Japan
shiotari atsusa
jass-blue2020
lovlyprao
羽島 花
kagura ai
fujiwara
16 posters
หน้า 5 จาก 8
หน้า 5 จาก 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ชายหนุ่มมองมาที่หญิงสาวด้วยสายตาที่แปลกใจและตกใจระคนกัน
คิจัง : น่ะ….นี่ คุณรู้…………..
ลิโนะ : (*/เสียงเครือ) ใช่ฉันรู้และฉันก็โกรธนายมากด้วย ทำไม……………ทำไมนายถึงชอบทำอะไรเสี่ยงๆนักนะ……………นายรู้ไหมว่าฉัน…………………..ถ้าฉันขาดนายไปแล้ว……………………
สาวเจ้าของเรือนผมสีเทาเงยหน้ามองชายหนุ่มผู้มีแววตาสีแดงแววตาสีเทาคู่งามของเธอเอ่อด้วยสีหน้าอันเศร้าสร้อย
คิจัง : (*/จัดไหล่พลางเขย่าตัวลิโนะ) ทำไมล่ะ…………ฮานะจังทำไม…………..คุณตามผมไปทำไม
ชายหนุ่มดวงตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ
ลิโนะ : (/*พยายามป้ดมือของชายหนุ่มออก) ไม่!!!!นายไม่เข้าใจ!!!!ฉันไม่ได้ตามนายไป……………..แต่นายนั่นแหละพาตัวเองและพวกพ้องไปลำบาก
หญิงสาวผู้มีเรือนผมสีเทาพูดออกมาทั้งน้ำตา
คิจัง : ลำบาก? ลำบากยังไง?
ชายหนุ่มเริ่มถามด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
ลิโนะ : (*/ กลั้นสะอื้น) นายเคยคิดบ้างไหมสิ่งที่นายทำน่ะมันเสี่ยง………….เสี่ยงถูกจับได้………………….นายเคยคิดบ้างไหมว่าถ้าเกิดลูกน้องกัสชิลจับพวกนายได้จะเกิดอะไรขึ้น?
หญิงสาวพูดเสียงเครือพลางพยายามยากที่สุดเพื่อพูดทุกคำให้ชัดเจน
คิจัง : อ่ะ…………….เอ่อ…………………..ผม…………………….ผม
ลิโนะ : (*/หลับตาลงอย่างเจ็บปวด) ไอ้ที่อึกอักน่ะ…………….หมายความว่าไง……………………หมายความว่านายไม่ได้คิด……………..ไม่สนใจ……………………..หรือว่าไม่แคร์
หญิงสาวถามด้วยน้ำตานองหน้า
คิจัง : ผม…………………….ผมขอโทษ……………………..ผมไม่นึกว่าคุณ…………………..
ลิโนะ : ทีหลังเรื่องอย่างนี้ปล่อยให้ฉันกับCSIทีมเป็นคนจัดการเองนายไม่ต้องไปเสี่ยงกับเรื่องแบบนี้หรอก
คิจัง : ถ้าผมไม่ไปเองแล้วคุณจะไม่…………………
ลิโนะ : (*/สูดหายใจลึกๆ) ฉันกับเอริกเป็นมืออาชีพนะ แล้วอีกอย่าเราก็ทำงานอย่างนี้กันมาหลายรอบแล้วไม่พลาดอะไรง่ายๆแบบที่พวกนายพลาดหรอกน่า
คิจัง : นี่หมายความว่าคุณดูพวกผมอยู่ตลอดเวลาเลยเหรอ
ลิโนะ : ใช่!!!!
คิจัง : แล้วทำไมผมถึงไม่เห็นคุณล่ะ
ลิโนะ : ถ้าเห็นจะเรียกว่าซ่อนตัวไหมล่ะ
ชายหนุ่มนึกไปถึงตอนที่อยู่ที่บ้านกัสชิลซึ่งเพื่อนหนุ่มอุทานอไรบางอย่างออกมา
คิจัง : ตอนนั้นนั่นเอง…………งั้นที่ฮิโรโตะคุงพูด…………………..
ลิโนะ : (*/พยักหน้า) ใช่!!!ฉันอยู่ในท่อแอร์
คิจัง: (*/ตกใจ)ท่อแอร์
ลิโนะ : ก็บอกแล้วว่าฉันกับเอริกน่ะมืออาชีพ แล้วอีกอย่างพวกนายประมาณมากเลยนะที่บุกเข้าไปตรงๆอย่างนั้นเพราะบ้านของคนระดับนายกัสชิลน่ะต้องมีการคุ้มกันอย่างดีแน่นอน………………….
คิจัง : นี่คุณ………………..ผมนี่งี่เง่าจริงๆเลยทั้งๆที่คิดว่าดูแลทุกคนได้……………………….คุณซะอีกกลับเก่งกว่าผมซะอีก
ลิโนะ (*/เดินเข้ามาหาคิจังช้าๆ) นายไม่ได้งี่เง่าหรอก………..ไม่เลยซักนิด………….นายแค่………………..ไม่มีประสบการณืในเรื่องนี้เท่านั้น
หญิงสาวพูดพร้อมคลี่ยิ้มให้กับชายหนุ่มตรงหน้า……………แล้วค่อยๆกระชับกอดชายหนุ่มจนแน่น
ลิโนะ : (*/พูดเสียงอู้อี้) สัญญากับฉันนะว่าทีหลังจะไม่ทำอะไรเสี่ยงๆอย่างนี้อีก…………….
คิจัง : (*/ กอดตอบ) คะ………………ครับผมจะไม่ทำอะไรแบบนั้นอีก
ลิโนะ : (*/ คลายกอด) พูดแล้วต้องทำให้ได้นะ คิโด ยูโตะ
คิจัง : (*/ ยิ้ม) ครับ……….ฮาจิมะ ฮานะ
ลิโนะ : นายก็ไปนอนได้แล้วล่ะ พรุ่งนี้จะได้ไปซ้อมแต่เช้า
ชายหนุ่มคู่สนทนาพยักหน้ารับ…………….หญิงสาวผู้พูดยิ้มให้ชายหนุ่มพลางมองตามชายคนนั้นไปจนลับตา
ลิโนะ : ออกมาได้แล้วล่ะ ฉันรู้ว่านายอยู่ตรงนั้น
หญิงสาวพูดพลางจ้องเขม็งไปที่พุ่มไม้ข้างๆ
“เธอนี่ความรู้สึกไว้เสมอเลยนะ” เสียงชายผู้หนึ่งดังมาจากพุ่มไม้
ลิโนะ : ก็ต้องระวังตัวไว้ก่อนแหะนะ…………..แล้วนายล่ะมาที่นี่ทำไม
“มาเยี่ยมเธอนั่นแหละ”ชายผู้นั้นตอบห้วนๆ
ลิโนะ : (*/ขมวดคิ้ว) ในฐานะเพื่อน?
“ใช่!!!ในฐานะเพื่อน………………แค่เพื่อนเท่านั้น”ชายผู้นั้นฝืนยิ้มให้ลิโนะ
ลิโนะ : (*/ ยิ้ม) งั้นก็ยินดีต้อนรับจ๊ะ โทจิคุง
โทจิ : โทจิคุงงั้นเหรอ………………ดีใจนะที่ได้ยิลิโนะจังเรียกฉันอย่างนั้นอีก
ลิโนะ : เพื่อเพื่อนทำไมจะไม่ได้ล่ะ
โทจิ : นั่นสินะเพื่อเพื่อน
ลิโนะ : ใช่ ฮ่ะๆ……………………………แล้วนาย…………………….สบายดีไหม
ลิโนะเป็นฝ่ายเอ่ยปากถามในที่สุด………………..ที่จริงเธออยากจะทำลายความเงียบที่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดต่างหาก
โทจิ : ก็……………สบายดีแล้วลิโนะจังล่ะ……………………….
ลิโนะ : (*/ ยิ้ม) ก็………….ดีนะดีมากเลย
โทจิ : ล…………..แล้วหมอนั่นล่ะดูแลเธอดีไหม…………………หมอนั่นทำให้เธอเสียใจบ้างหรือเปล่า
ลิโนะ : ป…………………..เปล่าเลย
โทจิ : โกหก!!!!แล้วเมื่อกี้เธอร้องไห้ทำไม!!!
ลิโนะ : ฉัน……………………….ฉัน…………………..คือ……………………
หญิงสาวอึกอักมองซ้าย-ขวาเพื่อหาทางออก พลันสายตาไปพอกับเด็กชายผมสีน้ำตาลไหมกัปตันทีมอิตาลี่
ลิโนะ : (*/ร้องเรียก) อ้าวฟิดีโอ้!!!มาหาใครน่ะ
ฟิดิโอ้ : (*/ ตะโกนตอบ)มาหามาโมรุคุงน่ะ อ้าวแล้วนั่นใครเพื่อนเหรอ
ลิโนะ : (*/ยิ้ม) เพื่อนจ๊ะ………….แค่เพื่อน
ฟิดีโอ้ : งั้นหรอกเหรอ…………….นึกว่าแฟนใหม่
ฟิดิโอ้เริ่มแซว
ลิโนะ : ไม่หรอก โทจิคุงน่ะ แค่เพื่อนเท่านั้น………………อ้อลืมไปเลย นี่โทจิคุงเค้าเป็นกัปตันตอนฉันอยู่บันโนน่ะ………….โทจิคุงและนี่ฟิดิโอ้กัปตันทีมอิตาลี
ลิโนะแนะนำเพื่อนทั้งสองให้รู้จักกัน
ฟิดิโอ้ : ยินดีที่ได้รู้จักนะโทจิคุง
ฟิดิโอ้ยื่นมือออกมาเพื่อที่จะจับมือกับโทจิ
โทจิ : เช่นกันนะฟิดิโอ้คุง
โทจิเห็นดังนั้นจึงยื่นมือจับมือกับฟิดิโอ้บ้าง
โทจิ : (*/กระซิบกับฟิดิโอ้ผ่านไรฟัน) ฉันรู้นะว่านายก็แอบชอบลิโนะอยู่เหมือนกัน
ฟิดิโอ้ : (*/กระซิบตอบ) เออ!!!แล้วจะทำไมในเมื่อเราทั้งคู่ต่างก็รู้อยู่แก่ใจว่าลิโนะจังน่ะมีเจ้าของแล้ว…………….
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- โทจิมองหน้าคู่สนทนาด้วยแววตาที่ดูจริงจังกว่าเดิมพลางพูดลอดไรฟันให้ได้ยินเพียงแค่สองคนเท่านั้น
โทจิ : (*/ แสยะยิ้มให้ฟิดิโอ้) ซึ่งนั่นก็หมายความว่านายจะยอมแพ้?
ฟิดิโอ้ : ใครบอกว่าฉันยอมแพ้ฉันยอมรับความจริงต่างหาก ลิโนะจังน่เขามีคิโดคุงดูแลอยู่แล้วทั้งคน
โทจิ : ก็นั่นแหละการยอมแพ้ ถ้าพูดให้เพราะๆก็คือการยอมรับความจริง……….แต่ก็ดีนะฉันจะได้หมดคู่แข่งไปอีกคน
ฟิดิโอ้นิ่วหน้าพร้อมทั้งขมวดคิ้วเข้าหากัน
ฟิดิโอ้ :นายไม่มีวันที่จะทำลายความสัมพันของสองคนนั่นได้หรอก เพราะความผูกพันของสองคนนั่นไม่ได้ผูกกันไว้ด้วยเชือก อย่างที่นายกำลังพยายามจะทำ
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลไหม้พูดขึ้น
โทจิ : นายไม่ต้องมาพยายามขัดขวางฉันหรอกน่า……….หมาหวงก้างเอ๊ย
โทจิพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยันฟิดิโอ้นิดๆ
ฟิดิโอ้ : (*/ยิ้มบางๆ) นั่นสินะฉันอาจหวงไปเองก็ได้…………….แต่ขอเตือนไว้เลยนะว่าถ้านายทำให้ลิโนะจังกับคิโดคุงแตกแยกกันเมื่อไหร่นายได้เห็นดีกับฉันแน่
โทจิ : นายนี่จงรักภักดิ์ดีกับหมอนั่นจังนะ ถามจริงเหอะหมอนั่นเป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายไหนของนาย
ฟิดิโอ้ : เปล่าหรอกฉันก็แค่พยายามตอบแทนพวกเขาทั้งสองคนให้ได้มากที่สุดก็เท่านั้น
โทจิ : อ้อ………..หวงก้างแทนผู้มีพระคุณ!!!
โทจิเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเย้ยหยันออกมาอย่างชัดเจน……………………ลิโนะเห็นท่าไม่ดีจึงเอ่ยแบบโยนหินเพื่อถามทาง
ลิโนะ : อ่ะ………………….เอ่อ หนุ่มๆนี่สนิทกันเร็วจังเลยนะ……………มาเข้ามาคุยกันในบ้านก่อนสิ อ้อฟิดิโอ้คุงเดี๋ยวฉันไปตามเอนโดคุงให้นะ
ฟิดิโอ้ : ไม่เป็นไรหรอกฮะลิโนะจัง…………….ธุระไม่สำคัญอะไรไว้รอคุยพรุ่งนี้ก็ได้
ลิโนะ : เหรอ……………อืม……………………ทานอะไรก่อนไหมเดี๋ยวฉันทำให้
ฟิดิโอ้ : ว๊าว!!!ฝีมือลิโนะจังเหรอครับ ดีจังเลย ได้ยินคิโดคุงพูดให้ฟังบ่อยๆว่าลิโนะจังทำอาหารอร่อย……………….เป็นเกียรติจังเลยฮะที่จะได้ทานเป็นบุญปาก
เด็กชายผู้มีแววตาสีน้ำเงินสดใสพูดอย่างดีใจ
โทจิ : (*/กระซิบกระซาบกับฟิดิโอ้) เขาแค่ทำอาหารให้กินอย่าทำเหลิงไปไอ้ฝรั่งตาน้ำขาว
ฟิดิโอ้ : (*/หันขวับมามองโทจิ) เป็นฝรั่งแล้วทำไม ตาสีน้ำข้าวแล้วทำไม่ ฝรั่งดีใจไม่เป็นเหรอ ตาสีน้ำข้าวแล้วห้ามดีใจงั้นสิ
เด็กชายคู่สนทนาอึ้งกับคำพูดของอีฝ่ายจนชะงักฝีเท้าพลางเดินออกจากบ้านพักโดยทันที
ลิโนะ : อะ………………..เอ๋ เป็นอะไรไปเหรอโทจิคุง
หญิงสาวผู้อาศัยในบ้านนั้นเอ่ยถาม
โทจิ :ป่ะ……………………….เปล่านี่…………………..บ่ะ…………………..บังเอิญลืมไปว่ามีธุระต้องไปทำต่อน่ะนะ…………..ฉะ…………………….ฉันไปก่อนนะ
โทจิพูดพร้อมรอยยิ้มที่เคลือบแฝงความกังวลเอาไว้พลางวิ่งออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว
ลิโนะ : (*/ทำหน้างงๆ) อ่ะจ๊ะ……………จ๊ะ งั้นก็โชคดีนะแล้วเจอกันใหม่
โทจิ : (*/ ตะโกนตอบ) ได้สิ!!! แล้วเจอกัน
เด็กชายพูดพร้อมโบกมือให้พลางวิ่งหายไปในความมืดอย่างรวดเร็ว
ลิโนะ : แล้วนายล่ะฟิดิโอ้ จะอยู่ทานขนมกับฉันไหม
หญิงสาวถามอย่างเป็นมิตร
ฟิดิโอ้ : อ่ะอยู่……………อยู่สิครับแหม…………..ลิโนะจังเอ่ยปากจะทำขนมให้ทานทังทีนี่นะ
เด็กหนุ่มพูดอย่างสบายๆ
ลิโนะ : อืมงั้นรอเดี๋ยวนะ เดี๋ยวฉันจะทำขนมมาให้
ฟิดิโอ้ : ฮะ
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลไหม้รับคำพลางเดินตามลิโนะไปยังห้องครัว
ลิโนะ : เมื่อกี้นายกับโทจิคุงทะเลาะกันเหรอ
ฟิดิโอ้ : อืมมมมมมเราก็แค่มีความคิดเห็นไม่ตรงกันน่ะ
ลิโนะ : เรื่องอะไรเหรอ…
หญิงสาวถามอย่างหยั่งเชิงเนื่องจากว่าเธอสงสัยในท่าทีของเด็กหนุ่มทั้งสองมาตั้งนานแล้ว
ฟิดิโอ้ : (*/ถอนหายใจยาว) ก็ไม่มีอะไรมากนักหรอกอย่ากังวลไปเลย
ลิโนะ : ฉันขอถามหน่อยนะมันเกี่ยวกับฉันและยูโตะคุงหรือเปล่า
หญิงสาวเริ่มโยนก้อนหินเพื่อถามทาง
ฟิดิโอ้ : ทำไมลิโนะจังถึงได้รู้ล่ะ
เด็กหนุ่มคู่สนทนาถามอย่างแปลกใจในขณะที่หญิงสาวผมเทาถือจานแพนเค้กมาวางไว้ตรงหน้าของตนเอง
ลิโนะ : (*/ ถอนหายใจ) ก็เพราะความเชื่อใจมันก็เหมือนยางลบน่ะสิ
ฟิดิโอ้ : ยังไงเหรออ
เด็กหนุ่มถามด้วยแววตาใสซื่อ
ลิโนะ : ก็มันจะลดลงทุกครั้งเมื่อเราทำผิดไง………….ก็เหมือนฉันกับโทจิคุงนั่นแหละ
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- เด็กหนุ่มเจ้าของดวงตาสีน้ำเงินสดใสจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความสงสัย
ฟิดิโอ้ : ลดลงทุกทีที่ทำผิด?
ลิโนะ : (*/ถอนหายใจ) ใช่………..มันลดลงทุกที
ฟิดิโอ้ : ทะ…………………….ทำไม
ลิโนะ : (*/ส่ายหัว) เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้……………..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
ฟิดิโอ้ : ถ้ามีอะไรก็บอกนะ……….ผมกับทีมอิตาลี่ยินดีช่วย
ลิโนะ : (*/ยิ้ม) ขอบคุณนายมากนะฟิดิโอ้…………………….ถ้าอย่างนั้นถ้าเกิด…………………………ถ้าเกิดฉันไม่อยู่ฝากนายช่วยดูแลยูโตะคุงด้วยนะ
ฟิดิโอ้ : แล้วลิโนะจังจะไปไหนล่ะฮะ
ลิโนะ : เปล่าหรอกฉันแค่พูดเผื่อๆไว้น่ะ…………………….ได้ไหมฟิดิโอ้คุง
ฟิดิโอ้ : อ่ะ…………………..งั้นเหรอฮะ
ลิโนะ : รับปากฉันสิฟิดิโอ้คุง!!!!
ฟิดิโอ้ : ฮ่ะ……………ฮะ
เด็กหนุ่มอึกอักกับสถาณการณ์ตรงหน้า เขาไม่คาดคิดว่าจะโดนคาดคันจากหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเช่นนี้
ลิโนะ : (*/ยิ้มกว้าง) ถ้านายรับปากอย่างนี้ฉันก็จะได้สบายใจ………………….ขอบคุณนะฟิดิโอ้………………..ขอบคุณจริงๆ
ฟิดิโอ้ : (*/ทำหน้าแปลกใจ) ลิโนะจังอย่าพูดแบบนั้นสิฮะ
ลิโนะ : เราไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้ไม่ใช่เหรอ
หญิงสาวพูดเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความเศร้าสร้อย เด็กหนุ่มคู่สนทนาเบิกตากว้างอย่างตกใจ นี่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาคิดจะทำอะไรกันแน่
ฟิดิโอ้ : ดะ………………..เดี๋ยวสิฮะ……………….ผมรู้จักร้านดีดีที่ทำพาสต้าอร่อยๆที่อิตาลี่ด้วยล่ะไว้ผมจะพาลิโนะจังกับคิโดคุงไปทานพาสต้าที่นั่นนะ
ลิโนะ : (*/ ทำหน้างง) หะ……………..เห
ฟิดิโอ้ : นะครับผมจะรอ
ลิโนะ : อ่ะ…………………..อืม
หญิงสาวตอบรับพร้อมกับยิ้มบางๆ
ลิโนะ : ถ้ามีโอกาสน่ะนะ
ฟิดิโอ้ : (*/เลื่อนมือมากุมมือของลิโนะ) ต้องมีสิครับ…………ต้องมีสิ ถ้าถึงวันนั้นผมจะพาลิโนะจังกับคิโดคุงเที่ยวรอบอิตาลี่เลยฮ่ะๆ
เด็กหนุ่มหัวเราะเบาๆพลางส่งยิ้มให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า
ลิโนะ : อืม………………….ขอบคุณนะ
ฟิดิโอ้ : ไม่เป็นไรหรอกฮะ ถ้าเป็นลิโนะจังกับทีมอินะสุมะ เจแปน ผมกับทีมอิตาลี่ยินดีต้อนรับเสมอ
ลิโนะ : อืม…………..
หญิงสาวยิ้มอย่างสบายใจให้เด็กหนุ่มตรงหน้า
ฟิดิโอ้ : ลิโนะจังนี่ยิ่งดูยิ่งน่ารักนะฮะ มิน่าล่ะใครๆถึงได้มารุมรัก
ลิโนะ : หะ………………….เห นายหมายความว่าไง
ฟิดิโอ้ : ผมหมายความว่า ลิโนะจังเป็นคนดีไงฮะ ทุกๆคนถึงได้มาชอบลิโนะจัง
ลิโนะ : (*/เกาแก้ม)นายก็พูดเกินไปไม่ถึงขนาดนั้นหรอก
ฟิดิโอ้ : ใช่สิฮะต้องใช่แน่ๆ ไม่อย่างนั้น โทจิคุงกับฟิลลิปคุงและก็ใครอีกน๊า……………อ้อชางซูคุงคงไม่มาชอบลิโนะจังหรอก
ลิโนะ : ที่จริงฉันก็ไม่ได้ปลื้มนักหรอกที่มีคนมาก่อล่อก็ติดฉันอย่างนั้นน่ะ…………………………แล้วอีกอย่างนะ………………..อย่างฉันน่ะ แค่คนเดียวก็พอแล้ว…………………….คนเดียวก็พอ
ฟิดิโอ้ : คิโดคุงสินะฮะ
ลิโนะ : (*/หน้าแดง) อ่ะ………….อืม
ฟิดิโอ้ : เฮ้อ<3 ถ้าผมมีแฟนบ้างผมอยากมีแฟนอย่างลิโนะจังนี่แหละ
ลิโนะ : ฮ่ะๆ…………………………อย่าเลย นายควรจะชอบแฟนของนาในแบบที่เขาเป็นนะ
ฟิดิโอ้ : ทะ………………..ทำไมล่ะ
ลิโนะ : (*/ยิ้มบางๆ)ผู้หญิงทุกคนน่ะ สวยในแบบของตัวเองนะ…………………..และอีกอย่างผู้หญิงทุกคนไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- -----------------------------วันต่อมา---------------------------------------------------
ลิโนะคุมการซ้อมให้กับทีมเช่นเคยโดยที่หญิงสาวจะยืนอยู่ข้างสนามเพื่อบอกจุดที่ต้องแก้ไขให้กับนักเตะแต่ละคน
หญิงสาวยืนดูการซ้อมไปซักระยะหนึ่งเมื่อเห็นอากิเดินมาเธอจึงก้มดูนาฬิกาปรากฏว่าเวลาได้ล่วงเลยไปจนเกือบเที่ยววันแล้ว เธอจึงหยิบนกหวีดขึ้นแตะริมฝีปาก
ลิโนะ : (*/เป่านกหวีดเสียงดัง) จะเที่ยงแล้วนะทุกคน พอแค่นี้ก่อนนะสำหรับการซ้อมช่วงเช้า ตอนนี้พักเติมพลังก่อนเดี๋ยวช่วงบ่ายเจอกันที่นี่นะทุกคน
หญิงสาวผมเทากล่าวอย่างร่าเริงพลางเดินกลบมานั่งยังม้านั่งข้างสนามเพื่อเก็บของ
ฝ่ายชายในชุดผ้าคลุมก็ยืนละล้าละลังมองซ้ายมองขวาจนคนออกไปจากสนามซ้อมแล้วจึงเดินมาหาหญิงสาว
คิจัง : อารมณ์คีจังนะ
ลิโนะ : ทุกคนตั้งใจซ้อม ฉันในฐานะเทรนเนอร์ก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา
ทันใดนั้นได้มีรถรีมูซีนสีดำมาจอดที่ด้านขางของสนามซ้อม
สิโนะ: (*/ นิ่วหน้า) รถนั่น!!!
คิจัง : ทำไมเหรอครับ?
ลิโนะ : เหมือนเคยเห็นที่ไหน………….
โดยไม่ต้องรอนานคำตอบก็ว่าร่าลงมาจากร๔มาเกาะที่แขนของคิโดอย่างเหนียวแน่น
“รุ่นพี่คิโดคะยังจำซายูริได้ไหมคะ ซายูริมาเชียร์พี่ทุกนัดเลยนะคะ พี่เก่งที่สุดเลย”เสียงแหลมสูงของซายูริเอ่ยขึ้น
คิจัง : อ่ะ………………..เอ่อจำได้…………………….จำได้สิ
คิจังกล่าวพลางยิ้มแหย๋ๆให้กับซายูริ
คิจัง : นะ…………………น้องชอบโกเอนจิอยู่ไม่ใช่เหรอ
ซายูริ : พี่โกเอนจิน่ะเขามีเจาของแล้ว……………
ลิโนะ : (*/พูดอย่างอดกลั้น) แล้วน้องไม่คิดบ้างหรือไงว่าพี่คิโดของน้องจะมีเจ้าของแล้ว
ซายูริ : ก็ไม่เห็นมรีป้ายห้อยคอไว้หนิ!!!
เด็กหญิงผู้มาใหม่พูดอย่างไม่แยแส เป็นผลให้สาวผมเทาโกรธมากเธอเดินสะบัดออกไปจากตรงนั้น
ซายูริ : ฮึ!!!!ไปซะได้ก็ดี ยัยกขค.เอ๊ย
คิจัง : น่ะ………..น้องว่าใครน่ะ
ดิจังทำหน้างง
ซายูริ : อ้าวก็อยู่กันสามคนน่ะ ยัยนั่นมันส่วนเกินก็ต้องว่าย่าพูดอย่างยัยนั่นสิค๊า…………….
คิจัง : (*/ตะโกน) ฮานะจังคุณไม่ใช่ส่วนเกินหรอกนะ……………
คิจังตะโกนไล่หลังลิโนะ
ซายูริ : แหมพี่คิโดขาถ้าไม่เรียกยัยนั่นว่าส่วนเกินแล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะคะ
คิจังพยายามแกะมือที่เกาะแขนที่ซายูริเกาะเกี่ยวตนเองไว้แน่นออก
คิจัง : น่ะ…………..น้อง……………อย่าพูดอย่างนั้นสิ
คิจังพูดพลางวิ่งออกไปเพื่อตามลิโนะ
ซายูริ : ฮึ!!!ลิโนะ ซาชิโยะ แกทำฉันไว้แสบมาก แกทำให้ฉันโดนตัดสิทธิ์จากการประกวดร้องเพลง ตอนนี้ฉันมีโอกาสเอาคืนแล้ว ฉันต้องเอาให้หนัก
ทันทีที่เข้าบ้านลิโนะวิ่งไปหาฮิโระหญิงผมขาวที่เป็นเพื่อนรักทันที
ลิโนะ : กลับมาแล้ว!!!!กลับมาแล้ว!!!คนๆนั้นกลับมาแล้ว
ลิโนะละล่ำละลักพูดกับฮิโระ
ฮิโระ : ใคร?ใครกลับมาเหรอลิโนะจัง!!!!แล้วทำไมเธอ………..ใครทำเธออย่างนี้
ลิโนะ : เธอจำได้ไหม ตอนที่เธอประกวดร้องเพลงน่ะ…………………..คู่แข่งของเธอซายูริไง……..ตอนนี้เขากลับมาแล้ว………………กลับมาแค้น
ฮิโระ : เธอไม่ต้องกังวลนะฉันจะระวังตัวเต็มที่เลย
สาวผมขาวพูดเพื่อปลอบใจหญิงสาวที่มีดวงตาสีเทาผู้เป็นเพื่อน
ลิโนะ : (*/ส่ายหน้า) ไม่!!!!ซายูริไม่ได้พุ่งเป้าไปที่เธอ…………..ซายูริต้องการแก้แค้นฉัน…………………เพราะว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เขาถูกตัดสิทธิ์จากการประกวด
ฮิโระ : แล้วเธอ…………….
หญิงสาวผู้มีดวงตาสีฟ้าสดใสเอ่ยถามแต่กลับถูกขัดด้วยเสียงเคาะประตูถี่ๆ
คิจัง : ฮานะจัง!!!!ฮานะจัง!!!!เปิดประตูให้ผมหน่อย
ลิโนะ : (*/ตะโกนตอบ) ขอโทษนะ ฉันยังไม่อยากคุยกับนายตอนนี้กลับไปก่อนเถอะยูโตะคุง
หญิงสาวผมเทาพูดพลางกลั้นสะอื้น
ฮิโระ : ทะ………….ทำไมเธอไปพูดกับคิโดคุงอย่างนั้นล่ะ
ลิโนะ : ฉันไม่รู้…………….ฉันไม่แน่ใจว่าในสายตาของยูโตะคุง……………………..ฉันเป็นอะไรกันแน่ ดูจากสิ่งที่เขาทำกับฉันวันนี้แล้วฉันยิ่งไม่แน่ใจว่าฉันเป็นคนสำคัญสำหรับเขาหรือเปล่า
ฮิโระ : เขาทำอะไรล่ะ
ลิโนะ : ยูโตะคุง…………….เขาไม่ได้ทำอะไรเลย
ลิโนะพูดพลางก้มหน้าลงต่ำ
ฮิโระ : อ้าว ไม่ได้ทำอะไรเลยแล้วทำไมเธอต้องโกรธเขาขนาดนั้นด้วย
ลิโนะ : ก็………ซายูริวิ่งเข้ามาเกาะแขนยูโตะคุง นอกจากเขาไม่พยายามที่จะแกะออกนะตอนซายูริเถียงกับฉันเขายังไม่ช่วยอีก นอกจากนั้นนะซายูริบอกว่าโกเอนจิมีเจ้าของแล้วฉันได้ยินอย่างนั้นเลยบอกว่าไม่คิดเหรอว่ายูโตะคุงจะมีเจ้าของ เขายังไม่คิดจะสนับสนุนฉันเลยอ่ะ………………แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ฉันสับสนได้ยังไง
ฮิโระ : อืมมมมมมมมมมมมมมม…………………นั่นสินะ ทำไมคิโดคุงถึงเป็นคนแบบนี้นะ
ฮิโระพูดพลางหรี่ตาลงมองมายังเพื่อนสาวที่ตอนนี้มีน้ำตารื้นอยู่ในดวงตาสีเทาของเธอจนจะล้นออกมา
ลิโนะ : เขาเคยบอกว่าเขามีฉันคนเดียว……………….แล้วที่เขาทำวันนี้ล่ะ………………………ที่เขาทำวันนี้มันหมายความว่ายังไง!!!
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
นึกว่ากระทู้ตกหายจากหน้า 1 แล้วนะนั่น //โดนถีบตกกระทู้
เก๊าก้ออยากวาดเหมือนกัน 555+ (แล้วฟิคเอ็งล่ะ)ง่า.....ขี้เกียจต่อ+น้ำท่วม+อยากวาดโดอ่ะค่ะ=w=''
(//โดนถีบ )
ピエロココ- จำนวนข้อความ : 397
Join date : 15/08/2010
Age : 29
ที่อยู่ : ทีมสิงโตทราย.. แง้วๆ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ฮิโระจังหญิงสาวผู้ที่มีผมสีขาวยาวสลวยมองมายังลิโนะ
ฮิโระ : แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ
หญิงสาวถามพลางจ้องไปที่ประตู ในขณะเดี๋ยวกันคิจังที่อยู่ด้านนอกก็เคาะประตูเรียกลิโนะไม่หยุด
ฮิโระ : เธอควรออกไปคุยกับเขานะ
สาวผมขาวพูดขึ้น
ลิโนะ : คุยกันไปก็ทะเลาะกันเปล่าๆ………..แล้วอีกอย่างปล่อยไว้อย่างนี้น่าจะดีกว่า
ฮิโระ : ดีกว่า?ดีกว่ายังไง?
ลิโนะ : ก็……………..อย่างน้อยเขาจะได้ทบทวนตัวเอง……………………….รวมทั้งฉันด้วย ว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญในชีวิต
หลังจากการซ้อมช่วงบ่ายจบลง ลิโนะยืนมองเหล่านักเตะที่ทยอยกันเดินออกจากสนามซ้อมพลางเดินกลับมานั่งที่ม้านั่งข้างสนามเพื่อที่จะเก็บของ…………………………..คิจังเห็นดังนั้นก็จะเดินมาหาลิโนะเพื่อพูดคุยปรับความเข้าใจแต่…………………
ซายูริ : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดรุ่นพี่ขา…………..เหนือยไหมคะ ดูสิเหงื่อโทรมเชียว
ซายูริเด็กสาวผู้มีผมสีชมพูรีบวิ่งเข้ามาซับเหงื่อให้คิจัง
คิจัง : ซ่ะ…………….ซายูริจัง ม่ะ……………ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวพี่เช็ดเองได้
คิจังพยายามที่จะบอกปัด…………………..เพียงแต่ซายูริกอดแขนคิจังไว้จนแน่นทำให้เขาหนีไม่ออก
ลิโนะ : (*/ยิ้มมุมปาก) ฮึ!!!ก็ดีเหมือนกันนะจะได้รู้กันไปเลยว่าอะไรกันแน่ที่สำคัญ
หญิงสาวนัยน์ตาสีเทาพูดเรียบๆแล้วเดินจากไป
คิจัง : ด่ะ…………..เดี๋ยวสิฮานะจัง……………………….รอก่อนสิ
ลิโนะ : รอ?......................ฉันรอนายมานานไหร่แล้ว…………..
หญิงสาวผมเทาพูดเสียงดัง
คิจัง : ค่ะคือผม……………………..คือ
ลิโนะ : ฉันว่านี่อาจจะถึงเวลาที่นาย……………..ต้องรอฉันบ้างแล้วล่ะ
คิจัง : ต่ะ…………………แต่………….แต่…………………..แต่ผม………….คิดว่า…………….
หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาผิดหวัง
ลิโนะ : ไม่ต้องมีแต่แล้วล่ะ…………………..แล้วนายก็ไม่ต้องคิดอะไรอีหแล้วด้วย…………….เพราะฉันคิดแทนนายไว้หมดแล้ว
คิจัง : นี่คุณ!!!!
ชายหนุ่มผู้สวมแว่นก๊อกเกิ้ลร้องออกมาอย่างตกใจ ลิโนะคลี่ยิ้มอย่างเจ็บปวดให้ชายหนุ่ม
ลิโนะ : อยู่ห่างกันซักพักนะ……………….ฉันอาจจะเจ็บปวดน้อยกว่านี้
พลันสายตาของลิโนะก็เหลือบไปเห็นซายูริที่กำลังซบแขนคิจังอยู่แสยะยิ้มอย่างน่ากลัวให้แก่ลิโนะ
ลิโนะ : ซายูริ ฉันให้เธอยืมนะ แล้วฉันจะมาเอาเขาคืนเมื่อถึงเวลา…………………..จำเอาไว้เมื่อถึงเวลา…………..
หญิงสาวกล่าวพลางหรี่ตาสีเทาของเธอลงอย่างเศร้าๆพลางเดินช้าๆจากไป…………………..หลังจากนั้นหญิงสาวพบว่าฝีเท้าของเธอได้พาตัวเธอมาอยู่ที่ชายหาด……………
“อยู่นี่นี่เอง ตามหายูจนทั่วไปหมด”ภาษาญี่ปุ่นสำเนียงแปร่งๆดังขึ้น เป็นสำเนียงที่เธอคุ้นหูมากโดยที่ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใคร
ลิโนะ : มีอะไรเหรอเอริก
เอริก : ที่โซนอเมริกาจะมีเฟเวล ปาร์ตี้น่ะ
ลิโนะ : อืม…………..ก็ดีหนิ แล้วยูมาบอกไอทำไม
เอริก :ก็……………………
หนุ่มใหญ่ผิวสีลากเสียง พอดีกับที่มาร์คกัปตันของทีมเมริกาโผล่หน้ามาหา
มาร์ค : ไฮ ฮาร์ท สบายดีป่ะ
ลิโนะ : อืม………..สบายดี แล้วนายล่ะ
มาร์ค : หะเห…………………..สบายดี แต่ดูหน้าตาเหมือนแม่ใช้ให้ไปล้างห้องน้ำมาเลยนะ
ลิโนะ : บางทีนะ ล้างห้องน้ำซะยังดีกว่า
มาร์ค : หมะ…………………..หมายความว่าไงอ่ะ
ลิโนะ : (*/ยิ้ม) ไม่มีอะไรหรอก
หญิงสาวยิ้มบางๆเพื่อให้เพื่อนทั้งสองสบายใจ
ลิโนะ : (*/พยายามเปลี่ยนเรื่อง) แล้วนายสองคนจะไปงานพรอมรึเปล่าล่ะ
เอริก : ไปสิ นานๆทีฉันจะได้ไปงานรื่นเริงซักที
ลิโนะ : (*/หลิ่วตามองอย่างสงสัย) หะ………..เห
เอริก : โดยไม่มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง
ลิโนะ : แต่แคลไม่อยู่หนิแล้วยู…………….
เอริก : ฮะแฮ่ม อย่าดูถูกความสามารถในการหิ้วสาวๆของไอสิ
ลิโนะ : เออย่ะ นายเสือผู้หญิง
เอริก+ลิโนะ+มาร์ค : ฮ่ะๆๆๆๆๆ
ลิโนะ : เออนี่ มาร์คกี้แล้วยูล่ะจะไปกับใคร
มาร์ค : ไอน่ะเหรอ…………..ไอคิดว่าไอจะไม่ไปน่ะ
ลิโนะ :หะ…………..เห ทำไมล่ะ
มาร์ค : ก็ไอไม่อยากหาผู้หญิงไปด้วย…
เด็กชายผู้มีผมสีน้ำตาลพูดพลางยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
ลิโนะ : หะ………เหจริงเหรอ………………………
หญิงสาวผมเทามองจ้องเข้าไปในดวงตาของเด็กหนุ่มตรงหน้า เธอมองเขาราวกับจะค้นหาความจริงบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของเด็กหนุ่ม…………ซักพักเธอจึงผละออกมาพลางคลี่ยิ้มบางๆให้เด็กหนุ่มชาวต่างชาติซึ่งเป็นเพื่อนของเธอ
ลิโนะ : นายอย่าโกหกฉันเลย มาร์คกี้
มาร์ค : อ่ะ……………………..
เด็กหนุ่มเบิกตาด้วยความแปลกใจในขณะที่ลิโนะคลี่ยิ้มอย่างจริงใจให้เด็กหนุ่มตรงหน้า
ลิโนะ :พูดมาเถอะมาร์ค ฉันกับเอริกยิดีรับฟัง
มาร์ค : ไอทำไปอย่างนั้นเอง…………..ไอทำไปอย่างนั้นเอง……………………..ไอทำเป็นเข้มแข็งไปอย่างนั้นเอง…………………ไอทำเป็นเก่ง………………….ไอทำเป็นไม่ต้องการให้ผู้หญิงมาสุงสิงด้วย……………………แต่ที่จริงไอต้องการผูกช่อดอกไมบ้าๆนั่นบนข้อมือใครซักคน…………….เวลาที่ไอยืนอยู่ใต้กระดาษสีงี่เง่านั่นไอต้องการให้ใครซักคนบอกว่าไอหล่อ……………….ไออยากมีใครซักคนที่เต้นรำด้วย
ลิโนะ: (*/อุทานมาออกเบาๆ) มาร์ค นี่นาย……………………
ทันใดนั้นนั่นเองทั้งหมดก็ต้องหันไปมองผู้มาใหม่ที่วิ่งกระหืดกระหอบโดยมีเด็กสาวผมชมพูวิ่ตามมาติดๆเป็นตาเดียว…………เด็กหนุ่มผู้มาใหม่หยุดยืนต่อหน้าลิโนะ
คิจัง : ฮานะจัง…………………ไปงานพรอมกับผมเถอะนะ
ลิโนะหน้าของชายหนุ่มที่มาขอเธอให้ไปงานกับเขาด้วยแววตาที่รื้นไปด้วยน้ำตาเธอค่อยๆเดินไปหาชายหนุ่มอย่างช้าๆ ส่วนซายูริที่ยืนอยู่ข้างๆชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงรีบกอดแขนคิโดแน่น
ซายูริ : พี่คิโดขา……………พี่ต้องไปงานนั่นกับหนูน๊า
ซายูริพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
ลิโนะนิ่งจ้องมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่เศร้าสร้อยระคนผิดหวัง เธอคิดว่าถ้าเขาอยากไปกับเธอจริง ถ้าเธอสำคัญกับเขาจริง เขาก็คงจะปฎิเศษไปแล้ว เธอจึงจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างผิดหวัง
ลิโนะ : มาร์คกี้นายอยากจะผูกช่อดอกไม้บ้าๆบนข้อมือฉันไหม
มาร์ค+เอริก : เอ๋?
ลิโนะ : ไอต้องการให้ใครซักคนมาผูกช่อดอกไม้บ้าๆนั่นบนข้อมือ………….เวลาที่ไอยืนอยู่ใต้กระดาษสีงี่เง่านั่นไอก็ต้องการให้ใครซักคนบอกว่าไอสวยเหมือนกัน……………แล้วไออยากมีใครซักคนที่เต้นรำด้วย
ลิโนะตะโกนออกไปอย่างเหลืออด
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- มาร์ค : ฮาร์ทนี่ยูคิดจะทำอะไรกันแน่ ก็คิโดคุงเขา…………………
เด็กชายผมสีน้ำตาลอ่อนพูดขึ้น ลิโนะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา พร้อมทั้งสูดหายใจลึกๆแล้วหันมาถามเด็กหนุ่มผู้ทั้งคำถามใส่ตนเมื่อกี้
ลิโนะ : ไอขอถามยูอีกครั้งนะ มาร์คกี้ ยูยินดีที่จะผูกช่อดอกไม้เฮงซวยนั่นบนข้อมือของไอหรือเปล่า
มาร์ค : อ่ะ………………….อา…………………….
เด็กหนุ่มตะลึงเบิกตาโพลงเพราะเขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าหญิงสาวผมเทาที่อยู่ตรงหน้าทำไปเพราะอะไร
มาร์ค : แต่ยูก็ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้นี่
ลิโนะ : มาร์คกี้…………
หญิงสาวเอื้อมมือขอตนเองมากุมมือของเด็กหนุ่มคู่สนทนาเอาไว้
ลิโนะ : ไปกับไอนะ……………………เพราะอย่างน้อยไอจะได้มีช่วงเวลาที่รู้สึกว่าเป็นคนสำคัญขอใครซักคน…………………ชั่วแว๊บหนึ่งก็ยังดี
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนมองลิโนะด้วยแววตาที่แสดงความสงสารเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า………….
คิจัง : (*/พูดเสียงแผ่ว) ฮานะจัง…………………….
ชายในชุดผ้าคลุมแดงเรียกชื่อหญิงผมเทาออกมาเบาๆด้วยความตกใจ…………………เขารู้สึกผิด………………ผิดที่ทำให้หญิงสาวที่เขารักและแคร์ความรู้สึกของเธอมากกว่าใครๆมีอาการแบบนี้……………………รู้สึกผิดที่ทรยศความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขา……………….แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเศษเด็กหญิงผมชมพูที่กอดแขนเขาไว้แน่ยังไง……………..เขารู้สึกเจ็บปวดมากกับบทสทนาตรงหน้า………………………เขาสัมผัสได้ว่าหญิงผู้พูดก็เช่นกัน………………ถึงแม้นว่าเธอจะพูดไปอย่างนั้นก็ตาม
--------------------------------------------------------------------------------------
แล้ววันงานก็มาถึง มาร์ครีบมาบ้านพักของทีมอินะสุมะ เจแปน ตั้งแต่ยังไม่หกโมงเพื่อมารอลิโนะแต่งตัวเขานั่งรอเธออยู่ที่ด้านล่างอย่างอดทน
เอนโด : ไง มาร์ค แต่ตัวซะหล่อเชียวจะไปไหนเหรอ
มาร์ค : มารับ ฮาร์ทน่ะพอดีจะไปงานพรอมกัน
เอนโด : อะ……………เอ๋ ฮาร์ท?ลิโนะน่ะเหรอ
มาร์ค : อืมใช่ๆ
เอนโด : แล้วทำไมเขาถึงไม่ไปกับคิโดล่ะ ก็ทั้งสองคนนั่นหวานกันจะตาย
“อ้าว!!!นี่นายไม่รู้เหรอว่าทั้งคู่น่ะเค้าทะเลาะกัน”โกเอนจิที่เดินเขามาพูดขึ้น
เอนโด : แล้วเรื่องอะไรล่ะ
โอเอนจิ : (*/ถอนหายใจ) เรื่องมันยาวน่ะ………………..ที่จริงเรื่องนี้ฉันก็มีส่วนผิดเหมือนกัน ถ้าลิโนะไม่ไปช่วยฮิโระจัง…………….ซายูริก็คงไม่ผูกใจเจ็บจนมาแก้แค้นอย่างนี้หรอก
มาร์ค : ไหนนายลองเล่าเรื่องให้ฉันฟังหน่อยสิ
มาร์คขยับตัวด้วยความอยากรู้ โกเอนจิมองหน้ามาร์คและเอนโดพลางพยักหน้าน้อยๆก่อนที่จะเริ่มเล่า
เอนโด : (*/ร้องอย่างตกใจ) เฮ้ยจริงอ่ะ ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลยทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ
โกเอนจิ :ก็นายไม่เคยสนใจอะไรเลยนี่หว่านอกจากซ้อมบอล
โกเอนจิผู้เป็นเพื่อนกล่าวตำหนิ
เอนโด : มันก็จริงนะแฮะๆ
เอนโดยอมรับตามตรงแม้ว่าเสียงจะดูจ๋อยๆไปก็ตาม
มาร์ค : ผู้หญิงคนนี้ทำไมร้ายกาจอย่างนี้ล่ะ…………………..เอาอย่างนี้ไหมพวกเรามาทำให้สองคนนั่นคืนดีกันดีกว่า
โกเอนจิ : แต่นายจะสะดวกใจที่จะทำเหรอ…………………..
มาร์ค : อ่ะ……….เอ่อสะดวกสิไอกับฮาร์ทเป็นเพื่อนกันนะ
โกเอนจิ : เพื่อนที่แอบชอบเพื่อนนี่นะ
เอนโด : (*/ เอามือกุมขมับ) นี่มันอะไรกันเนี๊ยะ ทั้งเรื่องเด็กผู้หญิงที่ชื่อซายูริแล้วไหนจะเรื่อที่มาร์คแอบชอบลิโนะอีกชักจะตกข่าวไปใหญ่แล้วฉัน
โกเอนจิ+มาร์ค : เออประจำแหละนายน่ะ
ทั้งคู่ประสานเสียงก่อนที่โกเอนจิจะกลับมาจ้องมาร์ค
โกเอนจิ : นี่มาร์ค ฉันขอถามนายหน่อยมันเกิดขึ้นเมื่อไหร่
มาร์ค : ห่ะ………………….ห๊า เอ อ……………………คือ…………………..มันเกิดขึ้นตอนที่เราไปคาราโอเกะกันน่ะ
เอนโด : เป็นครั้งแรกที่นายเจอลิโนะนี่หรือว่า…………………
เอนโดกำลังเอ่ยปากแซวแต่โดนสายตาพิฆาตของโกเอนจิขัดเอาไว้ก่อน
มาร์ค : ฉันประทับใจฮาร์ทตั้งแต่ตอนแรกที่เจอเลย……………………..ผู้หญิงอะไร ทั้งสวย ทั้งแกร่ง แถมยังรักเพื่อนมากอีก…………………..ตอนแรกก็กะว่าถ้าไม่มีเจ้าของจะจีบน่ะ………………………แต่พอรู้ว่าฮาร์ทเป็นคนของคิโดฉันก็พยายามตัดใจ………………………..แต่ไม่รู้ทำไมถึงทำไม่ได้ซักที
มาร์คพูดเสียงอ่อยๆ
โกเอนจิ :เอาล่ะมาร์ค พวกเราเข้าใจนายนะ……………………แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามพวกเราจะต้องทำให้สองคนนั่นดีกันให้ได้เลย…………………….มาร์คนายจะร่วมด้วยไหม
โกเอนจิพูดพร้อมวางมือตรงกลาง
มาร์ค : นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว
มาร์คพูดพลางเอามือไปทันกับมือของโกเอนจิ
เอนโด :งั้นฉันเอาด้วยว่ะเพื่อน
ชิกกะ: งั้นฉันด้วยนะ
ฮิโระ : ฉันก็ขอร่วมด้วย
ฟุบุกิ : ผมก็ขอร่วมด้วยคน
ผู้มาใหม่ทั้งสามยื่นมือมาซ้อนทับกันกลางวง
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- เด็กชายที่มีผมสีบอรนซ์เงินหันมามองผู้มาใหม่ทั้งสามอย่างแปลกใจ
โกเอนจิ : พะ……….พวกนายมาได้ไงอ่ะ
ฮิโระ : ก็พวกเรายืนฟังชูยะคุงอยู่ตั้งนานแล้ว
ชิกกะ : ก็แหม…………..ลิโนะจังเคยช่วยพวกเราให้คืนดีกันหนิ…………..จริงไหมชีโร่คุง
ชิกกะพูดพลางมองหน้าเด็กหนุ่มผมสีม่วงอ่อนที่ตนเองกุมมืออยู่ซึ่งเด็กหนุ่มผู้นั้นก็พยักหน้าเห็นด้วย
ฟุบุกิ :แล้วพวกนายมีแผนว่ายังไงล่ะ
ชายผมสีม่วงอ่อนพูดพลางเดินเข้าไปใกล้วงมากขึ้น
มาร์ค : ฉันว่า…………………..
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนลดเสียงลงพลางพูดกับคนทั้งหมดถึงแผนการของตนเอง
เอนโด : เฮ้ย!!!! ยอดไปเลยมาร์คคิดได้ไงเนี๊ยะ
โกเอนจิ : แผนที่มาร์คพูดมามันก็ดีอยู่หรอก…………..แต่ฉันว่าตอนนี้เรามาแบ่งหน้าที่กันก่อนดีไหมจะได้ไม่สับสน
เด็กหนุ่มผมบรอนซ์กล่าวขึ้นอย่างครุ่นคิด
ฟุบุกิ : ดีเลยโกเอนจิคุง ต้องรอบคอบเอาไว้ก่อน
ฮิโระ : งั้นฉันว่าเราควรไปเป็นคู่นะเผื่อคนนึงทำพลาดอีกคนนึงจะได้ช่วยยังไงล่ะ
ชิกกะ :อืมมมมมมม อย่างที่ลิโนะจังพูดบ่อยๆใช่ไหม ถ้ามันตึงมือเกินไปซ้อนสองจะปลอดภัยกว่า
ฮิโระ : ใช่แล้วล่ะ
มาร์ค : งั้นเราก็ไปแบบคู่บัดดี้สินะ………………….ถ้างั้นโกเอนจิคุงก็ไปกับฮิโระจังสินะ ส่วนชิกกะจังก็ไปกับฟุบุกิคุง ส่วนฉันจะเข้าไปในงานกับฮาร์ทเอง
เอนโด : ฮ่ะ…………..เฮ้แล้วฉันล่ะ
มาร์ค : เอนโดคุง นายก็ซ่อนตัวค่อยเป็นกำลังหนุนแล้วกัน พอไปถึงเอริกจะอยู่ในงานด้วย……………ถ้ามีอะไรตึงมือก็ขอความช่วยเหลือจากเขาได้เลย
เอนโด : อ่ะเข้าใจแล้ว
มาร์ค : คราวนี้ เราแบ่งบัดดี้กันแล้ว………………….เราก็มาแบ่งหน้าที่กันนะ
มาร์คพูดพร้อมกับขยับตัวอีกครั้ง
มาร์ค : เอนโด นายรอฟังคำสั่งจากฉันนะ
เอนโด : ได้
มาร์ค : ส่วนไว้โกเอนจิกับฮิโระ และก็ ฟุบุกิกับชิกะ จะซ่อนตัวอยู่จุดaกับจุดB แบ่งกันเอาเองนะ แล้วก็อยูที่นั่นรอคำสั่งจากฉันนะ
ทุกคน :โอเค!!!
เมื่อมาร์คพูดจบทุกคนก็รีบกลับไปยังห้องของตนเองเพื่อเตรียมตัว ทันใดนั้นมาร์คก็เหลือบไปเห็นชายอีกคนเดินเข้ามาอย่างหงุดหงิด
คิจัง : นี่ฮานะจังยังไม่ลงมาอีกเหรอ!!!
ชายหนุ่มผู้มาใหม่ถามอย่างห้วนๆ
มาร์ค : ยังไม่เห็นลงมานี่………………..ว่าแต่เอ…………………………..นายควรจะไปกับซายูริจังไม่ใช่เหรอ แล้วมาเวินเว่ออะไรแถวนี้
คิจัง : นี่ฉันถามดีดีนะ!!!!
ผู้มาใหม่เริ่มอาการฉุน
มาร์ค : ดี!!! อย่างเมื่อกี้นะเรียกว่าดี
มาร์คย้อนถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
คิจัง : นายนี่มัน!!!! กวนเหมือนฟุโดวไม่มีผิด
มารค์ : ตัดใจซะเถอะฮาร์ทนะเค้าเลือกฉันไม่ใช่นาย!!!
คิจัง : นายรู้ได้ยังไงว่าเธอเลือกนาย
มาร์ค : อะไรเป็นอะไรก็เห็นๆกันอยู่…………..ฮาร์ทน่ะเคยจับมือนายอยู่เพียงแต่นายไม่ชัดเจนเองว่านายจะเลือกใคร ฮาร์ทเลยปล่อยมือจากนายยังไงล่ะ……………นายไปซะเถอะป่านนี้ซายูริจังคงจะรอนายอยู่
ชายหนุ่มที่สวมก๊อกเกิ้ลอยู่ยืนตะลึงกับคำพูดของเด็กหนุ่มคู่สนทนา
คิจัง : (*/พูดเรียบๆ) งั้น……….นายเอาดอกไม้ผูกข้อมือของฮานะจังมาไหม
มาร์คพยักหน้าพลางยื่นกล่อสีครีมที่มีริบบิ้นสีทองผูกไว้ให้คิจังดู
คิจัง : (*/ รับกล่องมาเปิด) รับกล่องนี่ไป…………………..ฮานะจังน่ะชอบดอกผักบุ้งทะเลมากที่สุด…………………..เธอเคยบอกว่ามันคือดอกไม้ประจำตัวของเธอ
คิจังพูดพลางยื่นกล่องใส่ช่อดอกไม้ให้มาร์คพร้อมกับเก็บกล่องใส่ช่อดอกไม้ของมาร์คใส่กระเป๋าเสื้อนอกของตนเอง
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนมองชายคู่สนทนาที่เดินอย่างเศร้าๆอออกไปจากห้อง……………………เด็กหนุ่มหันกลับมามองกล่อใส่ดอกไม้ที่ตนได้มาเมื่อกี้พลางเปิดออกดู…………………..เขาหยิบช่อดอกไม้ช่อน้อยที่อยู่ในกล่องออกมาอย่างเบามือ
มาร์ค : ขอโทษนะคิโดคุงฉันจำเป็นต้องทำแบบนี้……………เพื่อนาย…………………..เพื่อฮาร์ทผู้หญิงที่ฉันรัก…………………ฉันอยากให้เธอมีความสุข
“รอนานไหม?”เสียงใส่ๆเอ่ยขึ้น มาร์คที่นั่งอยู่ลุกขึ้นยืนเขารู้ว่าเวลาที่เขาต้องรอคอยสิ้นสุดลงแล้ว มาร์คหันหน้ากลับมาเพื่อพบกับหญิงสาวเจ้าของเสียงใสใสนั่น มาร์คยืนนิ่งตะลึงกับภาพของหญิงสาวตรงหน้า ลิโนะสวมชุดเดรสวิเทจสั้นสีชมพูพาสเทลซึ่งเข้ากับเรือนผมสีเทาควันบุหรี่ของเธอ ลิโนะส่งยิ้มบางๆให้กับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
มาร์ค : อ่ะ…………เอ่อ ไอเอาช่อดอกไม้เฮงซวยนั่นมาด้วยนะ
เด็กหนุ่มพูดยิ้มๆพลางเปิดกล่องสีม่วงอ่อนที่ผูกไว้ด้วยริบบิ้นสีเขียวอ่อน
ลิโนะ : ยูโตะคุง………………….
หญิงสาวผมเทาอุทานออกมาเบาๆ
ลิโนะ : ดอกผักบุ้งทะเล…………………..ดอกไม้ของไอ
มาร์ค : ใช่ ไอรู้…………………….
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- หญิงสาวผู้มีนัยน์ตาสีเทายื่นมือมาให้มาร์คเพื่อที่ชายหนุ่มจะได้ผูกช่อดอกไม้สีม่วงอ่อนบนข้อมืออันบอบบางของเธอเพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าคืนนี้เธอ…………เป็นผู้หญิงของเขา มาร์คบรรจงผูกช่อดอกไม้บนข้อมือของเธออย่างเบามือและถนุถนอมมากที่สุด………….เพราะเขาก็รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเธอ……………….ผู้ที่เขาขอยืมมา……………………ซักวันเขาก็จะต้องคืนเธอให้กับเจ้าของที่ถูกต้อง…………..ถึงแม้นว่าเขาจะต้องเจ็บปวดมากมายขนาดไหนก็ตาม…………………..เขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าจะทำในสิ่งที่ถูกต้อง
ลิโนะ : (*/พูดเสียงอู้อี้) เป็นช่อดอกไม้เฮงซวยที่สวยมากเลยนะ
มาร์ค : (*/ ยิ้มบางๆ) ยูก็เหมือนกัน…………………………….สวยเหมาะกับช่อดอกไม้เฮงซวยนี่มากเลยนะ
ลิโนะ : ฮ่ะๆ มาชมไอทำไมยังไม่ถึงเวลาซักหน่อย
หญิงสาวกล่าวพลางกลั่วหัวเราะ
มาร์ค : หะ……………..เห……………………
เด็กหนุ่มคู่สนทนาเอียงคอน้อยๆอย่างไม่เข้าใจ
ลิโนะ : ก็ไอหมายความว่าเอาไว้ยูค่อยรอชมไอตอนที่อยู่ใต้กระคาษสีโง่ๆนั่นไง
หญิงสาวพูดพลางส่งยิ้มบางๆให้ชายหนุ่มตรงหน้า ส่งผลให้เขานึกย้อนไปในสิ่งที่เขาเคยพูดเอาไว้
มาร์ค : ฮ่ะๆ นั่นสินะ งั้นไอก็ควรเก็บคำชมเอาไว้ ตอนที่ไอยืนใต้กะดาษสีโง่ๆนั่นแล้วกัน
ลิโนะ: (*/ยิ้ม) ดีล!!!
มาร์ค :ดีล!!!
มาร์คส่งยิ้มให้หญิงสาวซึ้งเป็นคู่เดตของเขาในคืนนิ้ พลางส่งมือมาให้ลิโนะส่วนหญิงสาวก็ส่งมือมาให้มาร์คแล้วทั้งคู่ก็เดินไปยังรีมมูซีนของมาร์คที่จอดรอไว้…………………….โดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอและมาร์คทำทั้งหมดอยู่ในสายตาของใครบางคนตลอดเวลา………..
รถรีมมูซีนสีดำขลับทะยานแล่นอย่างนิ่มนวลเพื่อพาทั้งคู่มายังงานพรอม…………………..เมื่อถึงงานมาร์คก็รีบลงมาจากรถ พร้อมกับส่มือให้ลิโนะจับเพื่อออกจากรถ
ดีแลน : อ้าว มาร์คนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว แล้วมากับใครล่ะ ไม่ชวนเลยนะ……………ฉันเลยต้องมากับเจ้านี่เลย
ดีแลนทักเพื่อนร่วมทีมอย่าสนิทสนมทันทีที่เห็นพลางบุ้ยใบ้ไปทางฟิดิโอ้ว่าเขาทั้งคู่ต้องมาด้วยกัน
ฟิดิโอ้ : ไหนว่าสามทหารเสือจะออกล่าสาวๆด้วยกันไง
มาร์ค :เรื่องล่าสาวๆคงต้องถามเอริกแล้วว่ะ พอดีมีคู่ควงแล้วเฟ้ย
ดีแลน : เฮ้ย!!!จริงดิ ไวไฟนี่หว่า ไม่เห็นบอกกันมั่งเลย
ฟิดิโอ้ : ว่าแต่ว่าผู้หญิงโชคร้ายคนนั้นใครอ่ะ
มาร์ค : (*/หันขวับมาหาฟิดิโอ้) ก็ดูเอาเองแล้วกัน!!
มาร์จูงลิโนะออกมาจากรีมูซีนคันงาม………….เป็นผลให้สองหนุ่มผู้เป็นเพื่อนอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่หันมามองหน้ากัน
ดีแลน : น่ะ……………นี่มันฮาร์ทนี่
ลิโนะ : ใช่ ทำไมเหรอ แปลกใจอะไรกัน
ฟิดิโอ้ :ก็………………….ก็เธอ น่าจะมากับคิโดไม่ใช่เหรอ และนี่เป็นไงมาไงถึงได้มาด้วยกันล่ะ
ลิโนะ : ก็ยูโตะคุงเค้ามีคนมาด้วยแล้วนี่
ฟิดิโอ้ : แล้วทำไมเธอ…………………..
ลิโนะ: (*/ยิ้มบางๆ)บางทีอยู่ห่างกันบ้างก็ดีนะ
ฟิดิโอ้ : ไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหนน่ะ
ดีแลน :อีหร็อบนี้ทะเลาะกันชัวร์
มาร์ค : ไม่ได้ทะเลาะกันแค่ความคิดเห็นไม่ตรงกันแค่นั้นเอง
มาร์คแก้ตัวเพราะเห็นว่าบรรยากาศเริ่มอึมครึมเข้าไปทุกที เด็กชายผมทรงหมึกยักษ์มองเพื่อนร่วมทีมด้วยแววตาสงสังพร้อมกับลากแขนมาร์คออกมาคุยนอกวง
ดีแลน : นายทำแบบนี้หมายความว่าไง นายก็รู้ ว่านั่นเป็นผู้หญิงของคิโดเค้า
มาร์ค : เออ ไอ้เรื่องนั้นน่ะรู้อยู่ นายไม่ต้องมาย้ำหรอก
ดีแลน : บอกฉันมาก่อนสิว่านายจะไม่………….
มาร์ด :เออน่าฉันรู้ตัวน่ะว่าทำอะไรอยู่ ในฐานะตัวแทนอเมริกาฉันจะไม่ทำให้ประเทศเสียชื่อหรอกน่า
ดีแลน : เออ ขอให้มันจริงแล้วกัน
มาร์ค :รีบเข้าไปในงานกันก่อนเถอะ ป่านนี้พวกนั้นคงตามหาเราแล้ว
มาร์ดพูดพลางหลิ่วตาเป็นสัญณานให้เอนโดที่ตามมาให้เข้าไปในงาน
ภายในงานลิโนะชะเง้อคอพลางมองไปที่ทางเข้างานเป็นระยะๆ
ฟิดิโอ้ :เดี๋ยวมาร์คก็กลับมาแหละน่า ไม่ต้องกลัวไปหรอก
ลิโนะ : เปล่า ฉันไม่ได้มองหามาร์ดกี้ ฉันมองหายู!!!..............
ลิโนะชะงักพลางยกมือข้างนึงขึ้นปิดปาก
ฟิดิโอ้ : (*/แหย่) น่านไง ยูโตะคุงใช่ไหม๊…………….
ลิโนะ :จะบ้าเหรอ ใครจะไปห่วงตาบ๊องนั่น
ถึงแม้จะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ลิโนะก็ยังไม่วายที่จะชะเง้อคอมองหาชายหนุ่มที่ตกเป็นหัวข้อของการสนทนา
ฟิดิโอ้ : นั่นไง มาแล้ว
ลิโนะ : ไหนๆ ฟิดิโอ้คุง
ฟิดิโอ้ : ล้อเล่นหรอกน่าเธอนี่หลอกง่ายชะมัด…………….ไหนว่าไม่ห่วงเขาไง
ลิโนะ : ก็ไม่ห่วงน่าสิ คนบ้าอย่างนั้นใครจะไปสนกัน
มาร์ค : จริงเร้อ…………..
มาร์คที่เดินเข้ามาพูดลากเสียง
ลิโนะ : แน่ซะยิ่งกว่าแน่
ลิโนะกล่าวอย่างหนักแน่น
ฟิดิโอ้ : นั่นไงๆ มาแล้วๆ จริงๆนะ ตรงโน้นไง ดูดีดีสิลิโนะคุง
ฟิดิโอ้พูพลางชี้มีให้ลิโนะดูเด็กชายที่สวมก๊อกเกิ้ลเดินเข้ามาเขาใส่สูทสีดำ ผูกเน็กไทย์เข้ากับสีเสื้อนอกเดินเข้ามาในงานพร้อมกับคู่เดตของเขา……………ซายูริ เด็กหญิงสวมชุดสีเขียวอ่อนตัดกับสีผมที่เป็นสีชมพูดูโดดเด่นอย่างมาก เด็กชายผู้มาใหม่เดินเข้ามาในงานช้าๆ ไม่ทิ้งมาดทหารเขายังดูสง่าเหมือนทุกครั้ง เขาเดินมาหญิงตรงหน้าของหญิงสาวที่ควรจะเป็นคู่เดตของเขาในคืนนี้
คิจัง : (*/กระซิบ) วันนี้คุณสวยมายเลยนะดอกไม้ของผม
ลิโนะ : (*/หรี่ตาลง) นายเองก็หล่อเหมือนกัน………………แต่ขอโทษนะที่ฉันไม่ใช่ดอกไม้ของนาย
- Spoiler:
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ชายหนุ่มผู้พูดได้แต่ยืนนิ่งฟังคำตอบของหญิงสาวด้วยความเจ็บปวด
คิจัง : (*/ยิ้ม) นั่นสินะที่ผ่านมาเราทั้งสองต่างก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่
ลิโนะ : (*/ส่ายหัว) ไม่ใช่นาย แต่เป็นฉัน…………..ฉันเป็นฝ่ายที่ต้องเจ็บปวด………………แต่นาย…………นายไม่รู้สึกอะไรเลย……………………นายมันก็แค่เด็กผู้ชาย
ลิโนะพูดพลางสะบัดหน้าหนีมือของชายตรงหน้าที่เอือมออกมาเพื่อที่จะสัมผัสใบหน้าอันเนียนนุ่มของเธอ
มาร์ค : (*/กระซิบ) ฉันบอกนายแล้วว่าคืนนี้เธอเป็นของฉัน
เด็กหนุ่มที่มีผมสีอ่อนกว่าพูดเบาๆกับคิจัง
คิจัง : รู้แล้วแหละน่า………………………เออ มาร์คฝากดูแลเธอด้วยนะ
คิจังหลับตาลงอย่างข่มอารมณ์พลางพูดเบาๆกับคู่สนทนา
มาร์ค : อยู่แล้วล่ะ ก็คืนนี้ดอกไม้ดอกนั้นก็เป็นของฉันอยู่แล้ว……………………..ฉันก็ต้องดูแลให้ดีสิ
เด็กชายผู้มีนัยน์ตาสีเขียวมรกตพูดขึ้น ทันใดนั้นเสียงของเด็กหญิงที่มีผมสีชมพูก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของมาร์ค
ซายูริ : พี่คิโดขา……………มาอยู่นี่เองซายูริหาตั้งนานแหนะ
คิจัง : อ้อ พอดีพี่มาคุยกับฮานะจังและก็คนรู้จักน่ะนะ
ซายูริ : อ้อ…………………..ยัยนี่นี่เอง…………..อย่าไปสนใจเลยค่ะพี่เราไปด้านโน้นกันดีกว่าซายูริลงรายชื่อให้แล้วนะ^^
ซายูริปรายตามองลิโนะในชุดวินเทจสีชมพูตั้งแต่หัวจรดเท้า
คิจัง : รายชื่อ?รายชื่ออะไร?
คิจังถามเด็กสาวที่กอดแขนตนไว้แน่นด้วยความสงสัย
ซายูริ : ก็ลงทะเบียนสมัครเป็นราชา-ราชินีงานพรอมไงล่ะค๊า…………
คิจัง : ม่ะ…………ไม่เอานะซายูริพี่ไม่ชอบอย่างนี้เลย
ซายูริ : น่า…………นะคะรุ่นพี่ขำๆน่าไม่เห็นจะมีอะไรเลย น่าสนุกออกจะตายแล้วอีกอย่างจะกลัวอะไร พี่ก็หล่อสุดไปเลย และหนูก็มั่นใจว่าหนูสวยที่สุดในงานแล้ว…………….เราต้องชนะแน่ๆ หนูมั่นใจ
ในระหว่างที่ซายูริเจื่อยแจ้วพูดกับคิจังอยู่นั้นมาร์คก็ได้กระซิบอะไรบางอย่างกับดีแลน
มาร์ค : (*/กระซิบ) แม่นี่ มันมั่นใจจนน่ามั่นใส้ว่ะเฮ้ย
ดีแลน : เออว่ะ
ฟิดิโอ้ : ฉันว่านะเราต้องทำอะไรซักอย่างแล้วล่ะ……….ว่าแต่จะทำไงดีล่ะ
มาร์ค : เอางี้ พวกนายไปหาเอริกนะ ไปปรึกษาเขาว่าจะทำยังไงฉันจะดูที่นี่เอาไว้เอง
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนพูด ส่งผลให้เพื่อนทั้งสองพยักหน้ารับแล้วรีวิ่งออกไปเพื่อหาชายหนุ่มผิวสีผู้ที่ถูกพูดถึง
มาร์ค : (*/หันกลับมาหาลิโนะ) ไอว่าเราไปหาอะไรทานดีกว่า เห็นยูบ่นว่าหิวตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนี่
มาร์คชายหนุ่มผู้มีดวงตาสีเขียวสดใสพูดขึ้นพร้อมกับโอบเอวของลิโนะอย่างแผ่วเบา
ลิโนะ : น่ะ…………….นาย
มาร์ค : (*/หันมายิ้มให้ลิโนะ) นะ……………ไอก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน
หญิงสาวผู้ถูกโอบเอวมองหน้าเพื่อนหนุ่มด้วยความสงสัยซึ่งชายผู้ซึ่งโอบเอวของเธอไว้ก็ก้มหน้าลงมาเพื่อที่จะส่งยิ้มบางๆให้เธอ
มาร์ค : นะ………………….ถือซะว่าคู่เดตขอร้อง
ลิโนะ : อ่ะ…………………………..อืม
ชายผผู้พูดยิ้มให้หญิงสาวในอ้อมแขนพลางพาเดินออกมา โดยไม่ทันสังเกตุเลยว่าสายตาของชายหนุ่มี่สวมก็เกิ้ลอยู่นั้นมองมาที่ตนอย่างไม่พอใจอย่างมาก
มาร์ค : เฮ้อ <3 ผู้หญิงอะไรยิ่งดูก็ยิ่งน่าหมั่นใส้ ตามติดผู้ชายเหมือนปลิง
เด็กชายผู้มีผมสีน้ำตาลอ่อนบ่นอย่างไม่สบอารมณ์
ลิโนะ : ใช่!!!ผู้ชายก็เหลือเกินเลยไปชอบคนแบบนั้น!!!
ลิโนะพยักหน้าเห็นด้วยกับมาร์ค
มาร์ค : โอ๊ย!!!! เห็นแล้วมันไม่สบอารมณ์ หงุดหงิดๆ
ลิโนะ : ยูมาหงุดหงิดอะไรล่ะ…………….ไอสิควรหงุดหงิดมากกว่ายูอีก
มาร์ค : ไม่รู้ดิ เห็นแล้วมันหมั่นใส้ยังไงไม่รู้
ลิโนะ : ฮ่ะๆ อย่าไปคิดถึงคนแบบนั้นเลย มาสนุกกันดีกว่านะ เรามางานพรอมนะเราควรสนุกไว้สิ
มาร์ค : อืม…………..นั่นสิ อ้อ ฮาร์ทตามไอมาหน่อยสิ
ลิโนะ : อะ…………….เอ๋ ดะ…………เดี๋ยวสิ
สาวผมเทาร้องเสียงหลงเนื่องจากเธอถูกชายหนุ่มที่เป็นคู่เดตของเธอในคืนนี้ลากไปที่เวที
มาร์ค : เรามาดิ้นกันดีกว่านะ เอาให้มันส์สุดๆ สลัดเรื่องสองคนนั่นออกไปจากหัวเลย
มาร์พูดแข่งกับเสียงคนที่อื้ออึงอยู่รอบข้าง
ลิโนะ : อื้ม…………
หญิงสาวตอบรับทั้งรอยยิ้มพลางวิ่งไปตามแรงจูง เมื่อไปถึงที่หน้าเวทีมาร์คก็พยักหน้าให้กับสตาฟฟ์ของงานซึ่งลิโนะก็เอียงคอมองเหตุการณ์นั้นอย่างสงสัยเนื่องจากเธอคุ้นหน้าสตาฟฟ์สองคนนั่นอย่างบอกไม่ถูก………………….ทันใดนั้นเสียงดนตรีที่ฟังแล้วดูคึกคักก็ดังขึ้น พร้อมๆกับมาร์คที่วิ่งหายไปที่ด้านหลังเวที…………
มาร์ค : One,
I'm biting my tongue
Two,
He's kissin' on you
Three,
Oh, why can't you see?
One! Two! Three! Four!
The word's on the streets and it's on the news:
I'm not gonna teach him how to dance with you.
He's got two left feet and he bites my moves.
I'm not gonna teach him how to dance, dance, dance, dance
The second I do, I know we're gonna be through.
I'm not gonna teach him how to dance with you.
He don't suspect a thing. I wish he'd get a clue.
I'm not gonna teach him how to dance, dance, dance, dance
One!
I'm biting my tongue.
Two!
I'm kissin' on you.
Three!
Is he better than me?
One! Two! Three! Four!
The word's on the streets and it's on the news:
I'm not gonna teach him how to dance with you.
He's got two left feet and he bites my moves.
I'm not gonna teach him how to dance, dance, dance, dance
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- หญิงสาวส่งยิ้มให้เด็กชายที่ร้องเพลงอยู่บนเวที พร้อมทั้งเต้นไปตามจังหวะเพลงที่ฟังดูสนุกสนาน
มาร์ค : (*/ กระซิบ) : จริงๆนะ จะไม่สอนคิโดคุงให้เต้นกับยู
เด็กชายผู้มีนัยน์ตาสีเขียวใบไม้กระซิบข้างหูลิโนะ
ลิโนะ : อ่ะ………………….อือ
หญิงสาวผมเทาส่งเสียงครางในลำคอเบาๆแทนคำตอบ มาร์คยิ้มพลางใช้มือเชยคางหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาอย่างแผ่วเบาพร้อมทั้งโน้มใบหน้าของตนเองไปข้างหน้า………………………..จนกระทั่งใบหน้าของทั้งสองอยู่ห่างจากกันไม่กี่เซนเท่านั้น
“เฮ้ย!!!นี่หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!” ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของฝูงชน………….เด็กหนุ่มผู้เป็นต้นเสียงเดินเข้ามาหามาร์คอย่างเอาเรื่องพลางกระชากตัวมาร์คให้ออกห่างจากลิโนะ
ลิโนะ : (*/ ร้องอย่างตกใจ) ว๊าย!!!
คิจัง : ไป ฮานะจังไปกับผม
เด็กชายผู้มาใหม่กระชากเสียงพลางฉุดข้อมือลิโนะให้ไปด้วยกัน
ลิโนะ : ไปไหนล่ะ ฉันไม่ไปกับนาย ไม่ไปกันนายได้ยินไหม!!!
ลิโนะพูดเสียงเครือพลางสะบัดข้อมือสุดแรงเพื่อให้พ้นจากพัธนาการของเด็กหนุ่ม
คิจัง : ก็จะพาคุณกลับบ้านเราไง ลืมไปแล้วเหรอว่าคุณยังเป็นคนของอินะสุมะ เจแปน
เด็กหนุ่มผู้มาใหม่พูดลอดไรฟันอย่างมีอารมณ์
ลิโนะ : ฉันรู้………….ฉันรู้ดีเลยล่ะว่าฉันอยู่ในฐานะอะไรและมีหน้าที่อะไร……………………………ฉันมาอยู่ที่นี่ในฐานะของเทรนเนอร์และมีหน้าที่ฝึกซ้อมและควบคุมพฤติกรรมของนักเตะทุกคนในทีม……………………เอาล่ะคราวนี้ฉันขอถามนายกลับบ้างว่าแล้วนายมีหน้าที่อะไร
คิจัง : ผม…………………….ผม
ห่างออกไปจากสถานที่เกิดเหตุไปไม่ไกล มีชาย-หญิงกลุ่มหนึ่งซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าปูโต๊ะพร้อมทั้งจ้องมองเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าอย่างอึ้งๆ
เอนโด : คิโดเอ๊ย อ่อนหัดจริงๆ
โกเอนจิ : นั่นดิเถียงไม่เคยชนะลิโนะจังเลย
ฮิโระ : เขาเรียกว่ายอมจำนนด้วยเหตุผลย่ะ
เอนโด : ทั้งๆที่ฉลาดเป็นกรดแท้ๆแต่ทำไมเรื่องแบบนี้……..
โกเอนจิ : นี่แหละเขาเรียกว่าความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
ฮิโระ : ถูกต้องเลยชูยะคุง………………..ทั้งๆที่คิโดคุงน่ะเรียนเก่งกว่าลิโนะจังเป็นไหนๆ…………………..แต่ก็นั่นแหละนะได้แต่เก่งในเรื่องวิชาการและเรื่องฟุตบอล………………………..ผิดกับลิโนะจังที่หัวอยู่ในระดับปานกลางแต่ว่าฉลาดในการใช้ชีวิต
โกเอนจิ : (*/หันมาหาฮิโระ) แล้วอย่างไหนมันดีกว่ากันล่ะ
ฮิโระ : (*/มองหน้าโกเอนจิ) ก็…………………………คำตอบก็รู้ๆกันอยู่ไม่เห็นต้องถามเลย…………………….ทั้งสองน่ะคือส่วนผสมที่ลงตัวเลยละ
ฮิโระพูดพร้อมกับมีรอยยิ้มน้อยๆผุดขึ้นมาบนใบหน้า
โกเอนจิ : นั่นสินะ
เด็กชายผู้มีผมสีบรอนซ์เงินยิ้มให้ผู้เป็นแฟนสาว
เอนโด : เฮ้ย!!!!!ไม่อยากขัดจังหวะสวีดวี๊ดวิ๊วของพวกนายหรอกนะ……………………แต่ดูนั่นจะชกกันอยู่แล้ว
โกเอนจิมองไปยังเพื่อนร่วมทีมที่เป็นผู้ก่อเหตุพลางยกวอสกี้ทอร์คกี้ขึ้นมาเพื่อกรอกเสียงลงไป
โกเอนจิ : เอริก Code Blue ที่หน้าเวที เปลี่ยน
เอริก : copy it !!!
ชายผิวสีผู้อยู่ปลายสายรับคำพลางวิ่งมาดูเหตุการณ์หน้าเวทีทันที
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- เอริก : นี่ใครบอกได้บ้างว่ามันเกิดบ้าอะไรขึ้น
ชายผิวสีโวยวายเสียงดังทันทีที่มาถึงพลางแยกเด็กชายทั้งสองที่กำลังเข่นเขี้ยวกันอยู่
เอริก : บอกฉันมาซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เอริกหันขวับมาหาลิโนะผู้ที่ซึ่งเขาคิดว่าเป็นต้นเหตุ
ลิโนะ : อ่ะ………………เอ่อ………………………
ทันใดนั้นเสียงแหลมๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาข้างหลังเอริก
ซายูริ : พี่คิโดคะ……………..มาอยู่นี่เอง ซายูริตามหาพี่ตั้งนานแหนะ…………………ซายูริไปเติมแป้งในห้องน้ำแป๊บเดียวเอง…………...
คิจัง : คือ……………………….คือ………………………….พี่คือ…………………………….
ลิโนะ : โอ๊ย!!! คือ…………..คืออยู่ได้ ฮึ!!!นี่ไงล่ะเพราะนายเป็นแบบนี้ไง เพราะนายเป็นแบบนี้…………………………ไม่มีผู้หญิงที่ไหนหรอกนะที่จะทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่สามารถให้ความมั่นคงกับผู้หญิงได้หรอก
ลิโนะตะคอกใส่คิจังอย่างเหลืออด………………น้ำใสใสค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาสีเทาคู่งามของเธอ พร้อมทะสะบัดหน้าหนีไปจากตรงนั้น
เอริก + มาร์ค : ดะ…………….เดี๋ยวสิ ฮาร์ทรอก่อน
เพื่อนหนุ่มชาวอเมริกันทั้งสองของเธอร้องเรียกเธอเสียงหลง……………………….ในขณะที่คิจังยังยืนอึ้งในคำพูดของเธออยู่
เอริก : มาร์ค นายอย่าเพิ่งตามเธอไปตอนนี้เลย….
เอริกพูดเร็วๆพลางวิ่งตามลิโนะออกไป………………..หญิงสาววิ่งออกมาที่นอกงานเอริกซึ่งวิ่งตามเธอมาติดๆก็คว้าข้อมือเธอไว้แน่น
ลิโนะ : (*/ เสียงเครือ) ปล่อยไอนะ
เอริก : (*/ถอนหายใจ) ปล่อยก็ได้แต่ยูต้องบอกไอก่อนว่านี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น ทำไมยูถึงปล่อยให้ผู้หญิงบิชชี่แบบนั้นมาเกาะแกะกับคิโดคุง
ลิโนะ : (*/สูดหายใจเข้าลึกๆ) ยูก็ได้ยินที่ไอพูดแล้วนี่ ไอไม่สามารถทนอยู่กับคนที่ไม่ชัดเจนได้
เอริก : (* /กอดอกฟังอย่างครุ่นคิด) นั่นสินะ………….แต่ไอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าคิโดคุงทำไมถึงไม่ปฎิเศษบิชชี่คนนั้นไป
ลิโนะ : ไม่รู้…………..ไม่รู้สิ
ลิโนะพูดพลางเบือนหน้าหนีเอริกเพื่อรับลม…………………….อยู่ๆลิโนะก็พูดอะไรบางอย่างขึ้นมา
ลิโนะ : เอริก………….นายยังจำข้อมูลที่เราเอามาจากบ้านกัสชิลได้หรือเปล่า
เอริก :ดะ………………ได้…………………..ได้สิทำไมเหรอ
ลิโนะ : จำได้ไหม่ในแผน A ของนายกัสชิลมีชื่อของผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
เอริก: จำได้สิรู้สึกว่าจะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นนะ ชื่ออะไรน๊า……………ฮาชิม่า เฮนน่า
ลิโนะ : (*/ หันมามองหน้าเอริก) ไม่ใช่ ที่จริงเขาเขียนว่าฮาจิมะ ฮานะ
ลิโนะพูดแผ่วๆพลางคลี่ยิ้มอย่างเศร้าๆให้กับเอริก
เอริก : (*/ งง) ฮาจิมะ ฮานะ? คุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหน
ลิโนะ : (*/ ยิ้ม) ไม่ใช่เหมือนเคยหรอกนะ………………….แต่ยูน่ะรู้จักเลยแหละ
เอริก : (*/ยิ่งงงเข้าไปใหญ่) รู้จักเหรอ…………………….ใครน่ะ ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดี
ลิโนะ : (*/ยิ้มเอริก) ก็ยู…………………..กำลังมองผู้หญิงคนนั้นอยู่ไงล่ะ
เอริก : กำลังมองอยู่…………นี่อย่าบอกนะว่า…………….
ลิโนะ : (*/พยักหน้า) ใช่แล้ว ไอเองแหละ
เอริก : แล้วทำไมไม่บอกไอแต่แรก
ลิโนะ : ก็……………………………..ไม่รู้สิ
เอริก : เฮ้……………………….นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเชียนะ นี่ยูคิดว่ายูจะแก้ไขปัญหาคนเดียวได้หรือไง
ลิโนะ : ไม่ใช่คนเดียว!!!! ยังมีพี่ฮิริวอีกคน
เอริก : ฮิริว……………………………..
ลิโนะ : ใช่พี่ฮิริว พี่ชายของไอ พี่ชายแท้ๆของไอ
เอริก : พี่ชาย…………………..
ลิโนะ : ใช่!!!พี่ชาย…………………พี่ชายที่อยู่ในแผนตั่งแต่แรก
เอริก :หมะ………หมายความว่าไง
ลิโนะ : เราทั้งสองคน………….หมายถึงไอกับพี่ชายน่ะนะ…………………อยู่ในแผนมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เอริก :เรื่องมันเป็นยังไงมายังไง
ลิโนะ : (*/ เม้มปากแน่นก่อนพูด) คือว่า………….เรื่องมันเริ่มตั่งแต่ฉันยังเด็กอยู่น่ะ…………………….คนพวกนั้นต้องการนำตัวฉันไปดัดแปลงพันธุ์กรรม…………..แต่พี่ฮิริวเขา……………….ต่อรองไว้โดยใช้ตัวเองเป็นเครื่องแลกเปลี่ยน
เอริก : แล้วตอนนี้ฮิริวคุงอยู่ที่ไหนล่ะ
ลิโนะ : ที่ไหนซักแห่ง…………………ที่ไหนซักแห่งบนเกาะนี้
เอริก : (*/มองลิโนะแล้วยิ้มบางๆให้) เขาคงดูแลยูอยู่น่ะ
ลิโนะ : อืม………….คงจะอย่างนั้น
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- เอริกมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างสงสัย
ลิโนะ : เอาล่ะ!!! เรากลับเข้าไปในงานกันเถอะป่านนี้สามหนุ่มนั่นคงจะตาหาเราจนทั่วงานแล้วม้าง
หญิงสาวพูดยิ้มๆพลางกอดแขนเอริกเข้าไปในงานเพื่อไปหา มาร์ค ดีแลน และฟิดิโอ้ เพื่อนทั้งสามที่เธอหมายถึง
ดีแลน : สองคนนี้มัวไปทำอะไรกันอยู่น่ะ ตามหากันซะทั่ว
เด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้าของผมทรงปลาหมึกพอลกล่าวต่อว่าทันทีที่เห็นหญิงสาวผมเทาและหนุ่มCSIผู้เป็นเพื่อนเดินเข้ามาในงานอีกหน
ลิโนะ : ก็ไม่มีอะไรมากหรอก…………….แค่ไประบายอารมณ์มาน่ะ
ฟิดิโอ้ : ระบายอารมณ์? แสดงว่าอารมณ์เสีย
ลิโนะ : อืม เสีย บูด เน่า แล้วแต่จะเรียก
มาร์ค : เอาเถอะๆเธอมาก็ดีแล้ว บนเวทีเค้าจะประกาศรางวัลกันแล้ว
มาร์ค เด็กหนุ่มผู้มีผมสีฟางชีชวนให้เพื่อนๆฟังสิ่งที่พิธีกรกำลังประกาศบนเวที
พิธีกร :ขณะนี้ก็สมควรแก่เวลาแล้วนะครับ……………….ผมจะขอประกาศรางวัลใหญ่ในคืนนี้เลยแล้วกัน………………..พร้อมหรือยังครับ
ทุกคนที่อยู่รอบข้างลิโนะ :พร้อม!!!!
หญิงสาวมองไปรอบๆกายของเธอ ทุกคนมีสีหน้าแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวังว่าตัวเองจะได้เป็นราชาและราชินีงานพรอม
พิธีกร : เรามาเริ่มกันที่ผู้ท้าชิงฝ่ายหญิงก่อนนะครับ คนแรก เธอมาไกลจากแดนอาทิตย์อุทัย………………….เคยเป็นผู้ท้าชิงในรายการแข่งขันไอดอล……………………และวันนี้เธอมาในชุดสีเขียวอ่อนเธอชื่อว่า คาชิม่า ซายูริ
ทันทีที่พิธีกรพูดจบแสงไฟสปอร์ตไลท์ก็ส่องมาที่ซายูริซึ่งเธอก็หันซ้ายหันขวาพลางโปมือและโปรยยิ้มไปทั่ว
พิธีกร : เอาล่ะครับเรามาพบกับผู้ท้าชิงคนที่สองกันดีกว่า เธอเป็นแมเนเจอร์ของทีมอเมริกา………………………และในวันนี้เธอมาในชุดสีเหลืองเลม่อน เธอคือคนที่คนในทีมอเมริกาทุกคนต้องรู้จัก เรเน่ สจ๊วต!!!!
ทันใดนั้นแสงสปอร์ตไลท์สีขาวนวลก็ส่องไปที่เด็กผู้หญิงผมบรอนซ์ทองหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักสไตย์ตุ๊กตาบาร์บี้ เธอยิ้มพร้อมกับโบกมือไปรอบๆท่ามกลางเสียงปรบมือกึกก้องของเหล่านักเตะในทีมอเมริกา
ดีแลน : (*/กระซิบกับมาร์ค) วันนี้เรเน่สวยสุดๆไปเลยว่าป่ะ
มาร์ค : (*/กระซิบตอบ) ไม่รู้เว้ย!!! รู้อย่างเดียวผู้หญิงที่ยืนข้างๆฉันน่ะ สุดยอดแล้ววววววววววว
ดีแลน : เออ…………….ปลื้มได้ปลื้มไป แต่อย่าลืมนะว่านายปลื้มได้แค่คืนนี้คืนเดียวนะโว้ยยยยยยย
มาร์ค : เรื่องนั้นน่ะฉันรู้อยู่แล้วแหละ………………….แค่คืนเดียวก็ยังดี
ฟิดิโอ้ : เออนี่ทั้งสองคน……………..ก็ไม่อยากขัดเวลากุ๊กกิ๊กอะไรของพวกนายหรอกนะแต่ฟังพิธีกรดีดี
พิธีกร : และมาถึงสาวคนที่ห้าของเราคนสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด เธอเป็นถึงเทรนเนอร์ของทีมชาติ…………………………เราทุกคนน่าจะคุ้นหน้าคุ้นตาของเธอตามหน้าหนังสือพิมพ์มาบ้างแล้ว…………………………….วันนี้เธอมาในชุดสีชมพูพาเทล……………เธอชื่อ ลิโนะ ซาชิโยะ!!!!
แสงไฟส่องมายังหญิงสาวผมเทาที่ยืนทำหน้างงๆอยู่ตรงหน้าเวที
มาร์ค : (*/กระซิบ) ทั้งหมดนี่ฝีมือพวกนายเหรอ
เด็กชายผมสีฟางกระซิบถามดีแลนและฟิดิโอ้ซึ่งเป็นจำเลยที่1และ2ตามลำดับ
ฟิดิโอ้ : (*/พยักหน้ารับ) อ่าฮะ!!!
ดีแลน : เออ นายคิดถูกแล้วว่ะ ไอ้เสือ
มาร์ค : พวกนายนี่มัน !!!
เด็กชายพูดพลางกลั้วหัวเราะ……………………….ในขณะที่หญิงผมเทาที่ยืนอยู่ข้างๆยังยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกอยู่
ลิโนะ : อ่ะ…………………..อ่ะ เอ่อ………………………..
พิธีกร : คราวนี้เรามาทำความรู้จักกับผู้ท้าชิงฝ่ายชายบ้างนะครับ คนแรก เรารู้จักเขาดีในฐานะนักเตะของทีมชาติอเมริกา………………มาร์ค!!!!
คราวนี้เป็นตาที่มาร์คต้องมองมายังเพื่อนทั้งสองอย่างแปลกใจบ้าง………………………ชายหนุ่มยิ้มแหย๋ๆภายใต้แสงไฟพลางขเม่นไปที่เพื่อนทั้งสองที่ยืนทำหน้าเจื่อนๆอยู่
พิธีกร : คราวนี้มาถึงคนที่สองบ้าง เรารู้จักเขาในนามของกัปตันทมอิตาลี ฟิดิโอ้!!!!!
แสงไฟส่งมาที่หนุ่มตาสีน้ำเงินสดใส……………เขายิ้มพลางโบกมือท่ามกลางแสงไฟ
พิธีกร : เอาหล่ะครับคราวนี้เรามาดูรุ่นใหญ่กันบ้าง…………………..คนๆนี้ดูแลเรามาตั่งแต่ตอนที่เท้าของพวกเราเหยีอบแผ่นดินที่ซ็อกเกอร์ไอแลนด์แห่งนี้ เอริก!!!!!!!
แสงไฟส่องมาที่เอริกที่ดูจะสบายๆกับงานวันนี้………………….เชื่อแล้วว่าที่มางานวันนี้เพื่อมาสนุกอย่างเดียวจริงๆ
พิธีกร : คนที่สี่เขาเป็นอเมริกันดรีม 1ในทีมงานของเราเองครับ เชน!!!!!
สปอร์ตไลท์สาดไปที่เด็กชายผมสีมะฮอกกานี เขาดูภูมิฐานมากในชุดสูทสีดำเรียบๆและผูกหูกระต่ายสีดำ
พิธีกร :และผู้ท้าชิงคนสุดท้าย……………ไม่ทราบว่ามาด้วยกันหรือเปล่านะครับ แต่เราคงเคยเห็นภาพข่าวของเขามาบ้างตามหน้าหนังสือพิมพ์ คิโด ยูโตะ!!!!
แสงสปอร์ตไลท์ส่องมาที่คิจังที่ยืนอยู่โดยมีซายูริคลอเคลียอยู่ข้างกายไม่ห่าง
พิธีกร : (*/อุทานออกมาเบาๆ) อุปส์………..ไม่ได้มาด้วยกันหนิ
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
นั่งตามอ่านแล้วอยากกลับมาแต่งต่ออย่างแรงTAT
แต่พิมพ์จากไอโฟนแล้วงงอิ๊บอ๋าย รอน้าลดแล้วค่อยว่ากันนะ....
ว่าแล้วก็ไปปั่นโดต่อ....Y-Y
ปล.แถวบางบัวทองมีรถทหารผ่านแถวไหนมั้งฮับTAT
แต่พิมพ์จากไอโฟนแล้วงงอิ๊บอ๋าย รอน้าลดแล้วค่อยว่ากันนะ....
ว่าแล้วก็ไปปั่นโดต่อ....Y-Y
ปล.แถวบางบัวทองมีรถทหารผ่านแถวไหนมั้งฮับTAT
Mashiro-Hiro- จำนวนข้อความ : 930
Join date : 29/07/2010
Age : 27
ที่อยู่ : 炎の選手のどちら。
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
ถึงทึ่หมายอย่างปลอดภัยแล้วนะ ดีใจด้วย รักษาตัวดีดีล่ะ
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ชายผู้มีผมสีบรอนซ์เงินผู้ที่เป็นพิธีกรในงานกล่าวอุทานออกมาอย่างแปลกใจ
พิธีกร : อ่ะ…………….เอ่อ……………………..แต่อย่างไรก็ตามนะครับ คะแนนโหวตก็อยู่ในมือของผมแล้ว
ชายผู้เป็นพิธีกรกล่าวขึ้นพลางปิดซองจดหมายในมือ
พิธีกร : ราชาพรอมคิง 2011 คือ……………………………คิโด ยูโตะ
คิจังเดินขึ้นมาบนเวทีเพื่อรับตำแหน่ง เขายังดูสง่าเหมือนทุกครั้ง…………………คงจะเป็นเพราะการฝึกที่เหมือนกับการฝึกทหารที่เขาเคยฝึกมา………………ที่ทำให้เขาดูสง่า…………..สุขุม…………………..เยือกเย็น ………………….เหมือนทหารจริงๆไม่มีผิด
พิธีกร : ในฐานะที่คุณเป็นชาวต่างชาติที่ได้คะแนนโหวตอย่างท่วมท้นให้เป็นราชางานพรอมคุณมีอะไรจะกล่าวซักเล็กน้อยไหมครับ
พิธีกรกล่าวพลางสวมมงกุฎและยื่นคฑาให้กับคิจังพร้อมกับสต๊าฟฟ์ที่วิ่งเอาไมค๋มายื่นให้กับคิจัง
คิจัง : ขอบคุณครับที่โหวตให้ผม
ชายหนุ่มในแว่นก๊อกเกิ้ลพูดขอบคุณใส่ไมค์สั้นๆแล้วเดินลงมาจากเวทีทันที
พิธีกร : (*/ทำหน้างง) อ่ะ…………..เอ่อ เป็นการกล่าวขอบคุณสั้นๆที่สั้นจริงๆครับ……………………อ่ะ………….คราวนี้เรามาดูกันว่าใครจะได้ครองตำแหน่งราชินีงานพรอมในปีนี้ ซึ่งผมขอสารภาพเลยว่าผู้ท้าชิงปีนี้สวยๆทุกคน แต่น่าเสียดายที่จะมีเพียงคนเดียวที่ได้ตำแหน่งนี้ไป………………………ซึ่งผมก็แอบเชียร์ผู้ท้าชิงคนหนึ่งในนี้ด้วย…………………….เอาล่ะครับผมว่าตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วนะครับ………………………ราชินีงานพรอมประจำปี2011ได้แก่………………………..ลิโนะ ซาชิโยะ
แสงไฟสาดมาที่หญิงสาวผมเทาผู้ที่ถูกประกาศชื่อทันที……………..เธอยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูกจนสี่หนุ่มผู้ที่เป็นเพื่อนของเธอรุนหลังเธอให้ขึ้นไปเพื่อรับรางวัล…………………..หญิงสาวมองไปที่เพื่อนทั้งสี่อย่างทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ต้องเดินหน้าต่อไปเนื่องจากเธอถูกรุนหลังอยู่……………………………….เมื่อเธอขึ้นไปยังบนเวที พิธีกรก็บรรจงสวมมงกุฏที่ทำด้วยทองคำขาวประดับด้วยพลอยเม็ดเล็กๆเป็นรูปดอกไม้ชายผู้เป็นพิธีกรสวมสายสะพายและยื่นคฑาให้เธอ
พิธีกร : คราวนี้ในฐานะราชีนีงานพรอม คุณลิโนะ กล่าวอะไรซักหน่อยนะครับ
ลิโนะ : (*/รับไมค์ไปพูดอย่างมั่นใจ) อิจฉาล่ะสิ ซายูริจัง!!!
เสียงปรบมือดังกึกก้องรอบๆตัวของลิโนะ…………………………………….เธอกวาดสายตามองไปรอบๆเธอส่งยิ้มให้ผู้คนที่อยู่รอบข้าง
พิธีกร : อ่ะ…………..เอ่อ ฮ่ะๆขอบคุณครับคุณลิโนะ ทุกคนครับ ลิโนะ ซาชิโยะ ราชีนีงานพรอม2011 ขอเสียงปรบมือดังๆอีกครั้งให้เธอด้วยครับ
ยังไม่ทันที่พิธีกรจะพูดจบเสียงปรบมือจาก(เกือบ)ทุกคนก็ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณของงาน
พิธีกร : เอาล่ะครับ……………….คราวนี้ก็ถึงเวลาที่รอคอยแล้วนะครับ……………………….คือการเต้นรำของ ราชาและราชินีของงานคืนนี้
ทุกคนในงานเริ่มเดินมาล้อมวงรอบๆวที
พิธีกร :ขอเชิญคุณลิโนะ และคุณคิโด เต้นรำบนฟลอด้านหน้าด้วยครับ
ทันใดนั้นเสียงเพลงที่หวานซึ้งก็เริ่มบรรเลงขึ้นมาช้าๆหญิงสาวรู้สึกว่าก้อนสะอื้นวิ่งขึ้นมาจุกอยู่ที่ลำคอ
คิจัง : เป็นเกียรติเต้นรำกับผมนะครับ………………………ราชินีของผม
เสียงนุ่มๆของชายผู้เป็นราชาของงานในคืนนี้ดังขึ้นพร้อมกับยื่นมือมาให้ลิโนะ……………………….หญิงสาวหันมาหาเจ้าของเสียงนั้นอย่างตกใจ……………………เส้นผมที่รวบไว้อย่างหลวมๆสะบัดพริ้วไปตามแรงของตัวเธอ
ทุกคนในงาน : เต้นเลยๆๆๆๆ
(เกือบ)ทุกคนในงานร้องเชียร์ให้ราชาและราชินีของงานเต้นรำเพื่อเปิดฟลอด้วยกัน ก็มีเพียงแค่ซายูริเท่านั้นที่ไม่ได้ร่วมตะโกนเชียร์ไปกับผู้คนที่อยู่รอบๆตัวเธอ
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ลิโนะมองไปที่ชายหนุ่มผู้สวมแว่นก๊อกเกิ้ลอย่างเศร้าๆ
คิจัง : นะครับ……………………เต้นรำกับผม………………………..อีกครั้ง
ชายหนุ่มพูดหางเสียงของเขาฟังดูแผ่วเบาและเศร้ากว่าที่เคย
ลิโนะ : นายก็………………….รู้สึกเจ็บปวดสินะ
คิจัง : ค……………..ครับ……………………..เราทั้งคู่ต่างก็รับรู้ถึงมัน…………………………
ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาพลางคว้าข้อมืออันบอบบางของหญิงสาวมากุมไว้
คิจัง : ผมรู้ว่าคุณเจ็บ………………แต่เชื่อเถอะว่าผมเองก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าคุณเลย
ลิโนะ : แต่ทำไมนาย…………………..ทำไมนายถึงปล่อยให้เขาทำกับฉันแบบนี้
หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความสงสัย
คิจัง : ผม………………….ผม…………………….ผมไม่รู้ว่าจะปฏิเศษน้องเขายังไง
ลิโนะ : ยูโตะคุง~~~~ นายทำอย่างนี้ฉัน…………………………….ฉัน………………………………….เจ็บนะ
หญิงสาวพูดเสียงเครือพลางสะบัดหน้าหนีชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
คิจัง : อ๊ะ!!!! อา…………….
ชายหนุมตกใจกับอาการของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าแล้วค่อยๆหรี่ตาลงอย่างเศร้าๆ…………………………..นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่เขาทำให้เธอ…………………….ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขา……………………..ต้องเสียน้ำตา………………………ต้องเป็นทุกข์ไปต่างๆนานาเพราะเขาเอง……………………………เพราะความไม่ชัดเจนของเขา………………..เพราะเขาเองที่ไม่มั่นคง……………………ทั้งๆที่เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาแน่ใจว่าในทุกวันที่เขาตื่นขึ้นมาเขาจะพบเธอยืนอยู่ที่เดิม…………………………….เธอจะยืนอยู่ตรงนั้นเพื่อเขา…………………….คอยให้กำลังใจเขา ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามในยามที่เขาท้อแท้……………….สิ้นหวัง…………………….เมื่อเขามองกลับมาเขาจะยังพอเธอยืนอยู่ตรงนั้นเสมอ……………………………..เขาเองเสียอีกทั้งๆที่บอกว่าจะเดินเคียงข้างไปกับเธอ………………………แต่กลับปล่อยให้เธอเดินไปตามลำพัง…………………………..ทั้งๆที่บอกว่าเธอเป็นคนสำคัญ……………………………….แต่สิ่งที่ทำกลับดูเหมือนว่าไม่สนใจ…………………………………….ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ทอดทิ้ง………………………..แต่กลับทำให้เธอว้าเหว่
ชายหนุ่มถอดก๊อกเกิ้ลออกอย่างช้าๆแล้วคุกเข่าข้างหนึ่งลงต่อหน้าหญิงสาวท่ามกลางเสียงฮือฮาของคนในงาน
คิจัง : ยกโทษให้ผมนะ ฮานะจัง
สาวผมเทาที่ตอนนี้พยายามที่จะไม่ร้องไห้ออกมา มองหน้าชายหนุ่มด้วยน้ำตาที่นองหน้า
ลิโนะ : ลุกขึ้นมาเถอะ………….ลุกขึ้นมา
คิจัง : อ่ะ……………….อ่ะ
ลิโนะ : ลุกขึ้นมาสิ……………………….ขอดูหน้าผู้ชายที่ทำให้ฉันร้องไห้หน่อย
หญิงสาวพูดเสียงเครือพลางย่อตัวลงให้เท่ากับคิจัง
ลิโนะ : ฉันบอกให้ลุกไงเล่าตาบ้าเอ๊ย!!!!
หญิงผมเทาพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสายพลางยื่นมือออกมาจับไหล่ทั้งทั้งสองข้างของชายหนุ่มพลางเขย่าแรงๆ
คิจัง : คุณก็ลุกพร้อมกับผมสิ
ชายหนุ่มพูดพลางจับตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นยืนพร้อมๆกับตัวเอง……………………..แต่ทันทีที่ชายหนุมจับไหล่ของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า…………………….เธอกลับโผเข้ากอดชายหนุ่มแน่นและปล่อยลูกสะอื้นที่ตนเองพยายามกลั้นไว้ตลอดเวลาออกมา
คิจัง : (*/ตกใจ)ฮ…………………..ฮานะจัง!!!
ลิโนะ : (*/ สะอื้น) กี่ครั้งแล้วที่นายทำฉันเจ็บ กี่ครั้งแล้วที่นายทำฉันเสียน้ำตา………………………..กี่ครั้งแล้วที่นายทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า………………………….แต่ทำไม…………………………….ทำไม่ทั้งๆที่ฉันควรจะเกลียดนายที่ทำให้ฉันรู้สึกแบบนี้ แต่ฉันทำไม่ได้……………………ฉันทำไม่ได้
ชายหนุ่มสะดุ้งน้อยๆพร้อมกับกอดตอบหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าไว้แน่น
คิจัง : (*/หรี่ตาลง) ฮานะจัง ผมขอโทษ………….ผมขอโทษ……………………….คุณจะโกรธจะเกลียดผมยังไงก็ได้………..แต่อย่าทำเหมือนผมไม่มีตัวตนในสายตาคุณได้ไหม……………………ได้ไหมฮานะจัง
ชายหนุ่มเริ่มมีน้ำตารื้นอยู่ในแววตาสีแดงสดของตนบ้าง
คิจัง : ผมน่ะไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่คุณคิดหรอกนะ
ชายหนุ่มพูดพลางเอาคางเกยกับศรีษะของลิโนะ………………….โดยที่หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีเทาควันบุหรี่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มได้แต่สะอื้นไม่หยุด
คิจัง : หยุดร้องนะครับคนเก่ง หยุดร้องนะ
หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไร…………………ที่เธอทำได้ก็เพียงแค่พยักหน้าถี่ๆในอ้อมกอดอันอบอุ่นของชายหน้าเท่านั้น
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
ดีจ้า ไม่ได้กลับมานานเลยน่ะเนี่ย
shiotari atsusa- จำนวนข้อความ : 43
Join date : 11/11/2010
Age : 26
ที่อยู่ : อยู่กับกาเซล
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
หวา~ ไม่ได้กลับมานานเลยนะกระทู้เนี้ย อ่านของพี่ฟ็อกซ์ละก็คนอื่นๆตลอดค่ะ ไฟมันเลยกลับมา ไว้วันพรุ่งนี้ค่อยแต่งละกัน อิอิ (เพื่อ?!)
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
- Spoiler:
- ห่างออกไปนั้น……………..ชาย-หญิงกลุ่มหนึ่งได้แฝงตัวปะปนกับพวกที่อยู่ในงาน
ฮิโระ : สุดท้ายก็ดีกันได้ซักที
หญิงสาวที่ซ่อนผมขาวเป็นยวงขมวดเป็นปมอยู่ใต้หมวกพูดขึ้นเธอเอนศรีษะไปซบไปของชายผมบรอนซ์เงินผู้เป็นคนรัก
ชิกกะ : แต่ฉันว่ามันดูง่ายๆยังไงพิกล
เด็กหญิงที่ร่วมปลอมตัวสตาฟฟ์ของงานพูดขึ้นกับเพื่อนสาว
ฟุบุกิ : แต่เรื่องเป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ
เอนโด+โกเอนจิ+ ฮิโระ+ชิกกะ: หมะ………………..หมายความว่าไง
ฟุบุกิ :ก็หมายความว่าคิโดดุงจะได้รู้ตัวซักทีไงว่าการกระทำที่คิดว่าไม่เป็นไรของตัวเองเป็นการทำร้ายจิตใจของลิโนะจังมากขนาดไหน
ชิกกะ : นั่นน่ะสิ………………ลิโนะจังเจ็บมามากแล้ว…………………..เพราะผู้ชายที่ตัวเองรัก
เอนโด :อ่ะ……………………เอ๋………………………….สรุปว่าสองคนนั่นไม่ได้เพื่อนสนิทกันเหรอ
โกเอนจิ : โอ๊ย!!! นายมันแกล้งทึ่มหรือทึ่มจริงๆกันแน่ว่ะห๊า!!!นี่ตอนนายเกิดแม่ส่งไปอบรมคอร์สบ๋องตื้นมารึไง
โกเอนจิกุมขมับเมื่อเด็กชายผมสีน้ำตาลไหม้ถามอะไรบางอย่างแปลกๆขึ้นมา
ฮิโระ: เอาน่าๆชูยะคุง เอนโดคุงเขาอาจจะยังไม่รู้จริงๆก็ได้………………….จริงไหมเอนโดคุง
หญิงสาวผู้ที่เป็นคนรักของโกเอนจิพูดแก้ตัวให้เอนโดที่มองเธอตาแป๋วอยู่
เอนโด :จริง……………จริงที่สุดฮิโระจังพูดถูก
เอนโดได้ที่รีบทำหน้าเหมือนเด็กป.4ที่กำลังขอเงินแม่ไปซื้อขนมใส่ฮิระทั้นที
โกเอนจิ : ฮิโระจัง เธอนี่ก็ชอบไปให้ท้ายเอนโดคุง……เดี๋ยวก็เหลิงหรอก
ฮิโระ : ชูยะคุงก็อย่าไปดุเอนโดคุงเขาสิ
ฮิโระพูดอย่างใจเย็น
ชิกกะ : สามคนนี้เหมือนพ่อ แม่ ลูกกันจริงๆเลยเนอะชีโร่คุง
ฟุบุกิ :นั่นสินะครับ
เด็กชายผู้มีผมสีม่วงอ่อนพูดพร้อมกันยิ้มให้หญิงผู้พูด…………………………ห่างออกไปบุคคลที่ได้รับการโหวตให้เป็นราชาของงานในคืนนี้ค่อยๆประคองผู้ที่เป็นราชินีของงานให้ลุกขึ้นยืน
คิจัง : (*/กระซิบข้างหูลิโนะ) เต้นรำกับผมนะครับ……………ดอกไม้ของผม
ชายหนุ่มพูดพร้อมทังเลื่อนมือไปกุมมือของหญิงสาวเอาไว้………………….ไม่มีคำตอบใด้หลุดออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้านอกเสียจากการไม่ขัดขืนในการกระทำของชายหนุ่มเท่านั้น……………………………..ทั้งสองลุกขึ้นยืนอีกครั้งท่างกลาเสียงปรบมือของผู้ที่มาร่วมงาน………………….เสียงเพลงที่วงดนตรีที่บนเวทีเริ่มบรรเลงขึ้นมาอีกครั้งพร้องทั้งเสียร้องนุ่มๆของนักร้องที่ร้องเพลงที่กำลังบรรเลงอยู่ได้อย่างนุ่มนวล
some say love it is a river
that drowns the tender reed.
some say love it is a razor
that leaves your soul to bleed.
คิจัง : (*/กระซิบข้างหูลิโนะ) รู้ไหมครับว่าผมเจ็บปวดขนาดไหนเวลาเห็นคุณอยู่กับคนอื่น
ลิโนะ : (*/ตอบด้วยเสียงอู้อี้) รู้สิฉันรู้............เพราะฉันเองก็เจ็บ.....................เจ็บไม่แพ้นาย...........แต่ที่ฉันทำ...........ฉันอยากให้นายรับรู้ความเจ็บปวดของฉันบ้างก็เท่านั้น
some say love it is a hunger
an endless, aching need
i say love it is a flower,
and you it's only seed.
คิจัง : (*/หรี่ตาลง) ครับ................ตอนนี้ผมรู้.................ผมรู้แล้ว........................ผมต้องการคุณนะ........ดอกไม้ของผม
it's the heart afraid of breaking
that never learns to dance
it's the dream afraid of waking
that never takes the chance
it's the one who won't be taken,
who cannot seem to give
and the soul afraid of dying
that never learns to live.
คิจัง : คุณเป็นคนทำให้ชีวิตผมมีค่า คุณทำให้ผมรู้ว่าผมจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร..............ผมยืนอยู่ตรงนี้คนเดียวไม่ได้นะถ้าไม่มีคุณ
when the night has been too lonely
and the road has been too long.
and you think that love is only
for the lucky and the strong.
คิจัง : ถ้าไม่มีคุณทุกอย่างก็ดูไรความหมาย................เส้นทางที่ผมเลือกเดินก็จะยาวไกลไม่มีที่สิ้นสุดถ้าไม่มีคุณเดินร่วมทางไปกับผม
just remember in the winter
far beneath the bitter snow
lies the seed that with the sun's love,
in the spring, becomes the rose
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
มาตามที่บอกไว้เมื่อวาน (ของพี่ฟ็อกซ์หวานจัง) เรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ของซากิเลยค่ะ ก็เป็นการแข่งฟุตบอลธรรมดา แต่แทบจะไม่อิงในอนิเมเลย-*-...(เรื่องนี้คงจะเอาแบบกระชับๆล่ะนะคะ) ขอโทษไว้ก่อนนะคะ เพราะซากิจะไม่พิมพ์แบบเป็นตัวๆน่ะค่ะ จะบรรยายไปเลย
ตัวเรา: มีสี่คน 1.ทาเคชิ โทวเฮ
2.มัตสึโมโตะ ยูตะ
3.ซากิ คาคาชิ
4.โกชิ มาซาเนะ
ตัวละคร: ทุกคน...
ขอโทษอีกทีนะคะ ถ้ามีอะไรก็ติชมกันได้เลยนะคะ^^
ตัวเรา: มีสี่คน 1.ทาเคชิ โทวเฮ
2.มัตสึโมโตะ ยูตะ
3.ซากิ คาคาชิ
4.โกชิ มาซาเนะ
ตัวละคร: ทุกคน...
- Spoiler:
- ฌ โรงเรียนมัธยมต้นไรมง หลังจากที่ทีมอินะซึมะ เจแปนชนะการแข่งขันในศึกFFIมาหนึ่งวัน ตอนนี้เป็นเวลาเย็น เหล่านักเตะทีมไรมงต่างก็กำลังฝึกซ้อม โดยแบ่งเป็นทีม A และทีม B เมเนเจอร์ของทีมนั่งดูอยู่ตรงเก้าอี้ยาวข้างสนาม "นี่ก็ซ้อมกันนานมากแล้วนะคะ พักก่อนจะดีกว่า" เด็กสาวนามว่าฟุยุกะเสนอ "ก็ดีนะ" นัตสึมิเห็นด้วย "งั้นก็ตามนี้เลยนะคะ ทุกคน! พักได้แล้วนะวันนี้มีข้าวปั้นสูตรพิเศษของฟุยุกะซังด้วยแหละ" ฮารุนะลุกขึ้นยืน พร้อมกับตะโกน โทระมารุที่กำลังจะเตะลูกท่าไม้ตายเข้าโกลล์หยุดกึกทันที เหล่านักเตะที่ลุ้นจนตัวโก่งว่าจะเข้าหรือไม่นั้้นต่างชะงักค้าง แล้วหันไปมองเด็กสาวผมสีน้ำเงินเป็นตาเดียว ขนาดคาเบยาม่าที่เป็นจอมเขมือบประจำทีมยังต้องหันไปมอง พลางอ้าปากค้าง ฮารุนะยังคงยิ้มอย่างใสซื่อสุดๆ ทั้งสนามจึงเบนเป้าสายตาจากฮารุนะ ไปทางผ้เป็นพี่ชายทัน สายตาของทุกคนอ่านได้ว่า...'น้องของนายจะขัดจังหวะเพื่อ?!' คิโดเหงื่อตก ก่อนจะเดินไปที่ก๊อกน้ำ เพื่อล้างมือ ทุกคนที่เหลือเห็ดังนั้นจึงถอนหายใจ และตามไปแต่โดยดี ไม่นานนักทั้งหมดก็มารวมตัวกันเพื่อรอทานข้าวปั้น และเมื่อข้าวปั้นมา แน่นอนคาเบยาม่าต้องชิงสวาปามก่อนอยู่แล้ว ดังนั้นเพียงเวลาไม่กี่นาที ข้าวปั้นก็ไม่เหลือแม้แต่เศษ(ใครเลียด้วยรึเปล่า?-*-) "ทำไมข้าวปั้นถึงมีน้อยจัง?" เอนโดถาม "ก็เดี๋ยวทุกคนก็จะกลับบ้านอยู่แล้ว ยังไงก็ต้องกลับไปทานข้าวเย็นอีก" ฟุยุกะตอบ ทุกคนจึงเข้าใจ เมื่อจัดการทุกอย่างหมดแล้ว ทุกคนก็ทยอยกันกลับบ้านของตัวเอง...
ขอโทษอีกทีนะคะ ถ้ามีอะไรก็ติชมกันได้เลยนะคะ^^
แก้ไขล่าสุดโดย Saki Kakashi เมื่อ Thu Nov 17, 2011 8:11 pm, ทั้งหมด 2 ครั้ง
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
ตัวเนื้อเรื่องซากิซังน่าจะเว้นบรรทัดด้วยนา มันจะทำให้อ่านสะดวกกว่านี้น่ะจ๊ะ
-----
เอ่อ.....พี่ฟ๊อกซ์ขราาาา ทางนี้ไม่ได้ตามนาน เนื้อเรื่องมันอยู่ส่วนไหนแล้วงิ ;w;"a
//ก้มหัวสำนึกผิด
ปล.อยากลองวาดโดเวียน(มั้ง)จริงจัง แต่กลัวอ่านไม่รู้เรื่อง+อู้อีก"orz
ปล2.มาดูอีกทีนี่มันกระทู้ใหม่นี่ฝ่า อันเก่าคงเกินลิมิตมันแล้วสินะ TwT
-----
เอ่อ.....พี่ฟ๊อกซ์ขราาาา ทางนี้ไม่ได้ตามนาน เนื้อเรื่องมันอยู่ส่วนไหนแล้วงิ ;w;"a
//ก้มหัวสำนึกผิด
ปล.อยากลองวาดโดเวียน(มั้ง)จริงจัง แต่กลัวอ่านไม่รู้เรื่อง+อู้อีก"orz
ปล2.มาดูอีกทีนี่มันกระทู้ใหม่นี่ฝ่า อันเก่าคงเกินลิมิตมันแล้วสินะ TwT
แก้ไขล่าสุดโดย ピエロココ เมื่อ Mon Nov 07, 2011 9:55 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
ピエロココ- จำนวนข้อความ : 397
Join date : 15/08/2010
Age : 29
ที่อยู่ : ทีมสิงโตทราย.. แง้วๆ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ทิกิซัง จะเอาไปปฏิบัติตามค่ะ^^ピエロココ พิมพ์ว่า:ตัวเนื้อเรื่องซากิซังน่าจะเว้นบรรทัดด้วยนา มันจะทำให้อ่านสะดวกกว่านี้น่ะจ๊ะ
-----
เอ่อ.....พี่ฟ๊อกซ์ขราาาา ทางนี้ไม่ได้ตามนาน เนื้อเรื่องมันอยู่ส่วนไหนแล้วงิ ;w;"a
ปล.อยากลองวาดโดเวียน(มั้ง)จริงจัง แต่กลัวอ่านไม่รู้เรื่อง+อู้อีก"orz
ปล2.มาดูอีกทีนี่มันกระทู้ใหม่นี่ฝ่า อันเก่าคงเกินลิมิตมันแล้วสินะ TwT
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
@ทิกิซัง ถึงในเมะตอน112ค่ะ
@ซากิจัง น่าจะเป็นอย่างนี้นะ
....
..
.
"นี่ก็ซ้อมกันนานมากแล้วนะคะ พักก่อนจะดีกว่า" เด็กสาวนามว่าฟุยุกะเสนอ
"ก็ดีนะ" นัตสึมิเห็นด้วย
@ซากิจัง น่าจะเป็นอย่างนี้นะ
....
..
.
"นี่ก็ซ้อมกันนานมากแล้วนะคะ พักก่อนจะดีกว่า" เด็กสาวนามว่าฟุยุกะเสนอ
"ก็ดีนะ" นัตสึมิเห็นด้วย
羽島 花- จำนวนข้อความ : 1445
Join date : 27/07/2010
Re: มาจำลองเหตุการณ์ของเรากับตัวละครในอินะอิเระที่เราชอบกันเถอะ!!
อ๋อค่ะ ให้เว้นบรรทัดเฉพาะตรงประโยคที่พูดใช่ไหมคะ? ที่เหลือบรรยายไป羽島 花 พิมพ์ว่า:@ทิกิซัง ถึงในเมะตอน112ค่ะ
@ซากิจัง น่าจะเป็นอย่างนี้นะ
....
..
.
"นี่ก็ซ้อมกันนานมากแล้วนะคะ พักก่อนจะดีกว่า" เด็กสาวนามว่าฟุยุกะเสนอ
"ก็ดีนะ" นัตสึมิเห็นด้วย
Saki Kakashi- จำนวนข้อความ : 517
Join date : 14/08/2010
Age : 26
ที่อยู่ : ในหัวใจของพวกตัวละครที่ชอบ
หน้า 5 จาก 8 • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
หน้า 5 จาก 8
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|